کاهش محبوبیت رئیسی بیش از گذشته / پایان دولت روحانی چه بر مردم گذشت؟

گروه سیاسی: سختی معیشت، فشارهای بین المللی به ایران متاثر از تحریم های ظالمانه ترامپ و شاخص های نامطلوب اقتصادی، بیماری کرونا و از دست رفتن کسب و کارها، همگی شرایط سختی را از سال 1398 به مردم تحمیل کرد.

البته این موضوع فقط منحصر به حسن روحانی نبود. معمولا دولت های بعد از انقلاب در ماه های پایانی دولت دوم با روندی فرسایشی مواجه می شوند که آن‌ها را از شرایط ابتدای دولت دور می کند. به ویژه دولت روحانی که با سرمایه اجتماعی حداکثری در انتخابات92 روی کار آمده بود و دولت او، دولت وحدت ملی با حضور وزرا از هر دو جناح اصولگرا و اصلاح طلب، نام گرفت.

اما دولت روحانی در دو سال پایانی، همزمان با شیوع بیماری کرونا درگیر جنگ اقتصادی تمام عیار با امریکا شد. جنگی که به تعبیر «جان بولتون» مشاور امنیتی ترامپ، قرار بود آخرین زمستان جمهوری اسلامی را در سال1397 رقم بزند و نظام ایران را سرنگون کنند. تهدیدات امریکا علیه ایران برای تغییر رژیم، در شرایطی بود که شیوع بیماری کرونا از اواخر سال1398 شرایط اقتصادی بسیار سختی را با وجود جنگ اقتصادی و تحریم های ترامپ علیه کشور، به مردم تحمیل کرد.

عملکرد دولت های یازدهم و دوازدهم به تعبیر حسن روحانی، به سه دوره زمانی تقسیم می شود. «از سال 92 تا 96 به مدت چهار و نیم سال دوران ثبات، رشد و پیشرفت کشور بود از سال 97 تا پایان 99 جنگ تحمیلی اقتصادی سه ساله و 6 ماهه پایان دولت که آن را باید دوران بازآفرینی بنامیم.»

یکسال و نیم «پایان» دولت روحانی: جنگ اقتصادی و کرونا

آغاز کرونا در کشور که مقارن با جنگ اقتصادی ترامپ علیه ایران است منجر به قطع صادرات و بسته شدن مرزها شد. از سوی دیگر فروش نفت ایران متاثر از تحریم های نفتی متوقف شد. منتقدان روحانی در این شرایط، دولت شاخص های اقتصادی دولت او را که متاثر از تحریم ها و کرونا رو به وخامت گذاشت، را با ابتدای دولت ابراهیم رئیسی مقایسه می کنند.

این در حالی است که رئیسی در حالی دولت سیزدهم را تحویل گرفت که بیماری کرونا در کشور کنترل شده بود و تحریم های امریکا هم بعد از ریاست جمهوری بایدن، و زمینه سازی برای احیای توافق هسته ای، تضعیف شده بود. بایدن با چراغ سبز برای فروش نفت ایران، تلاش کرد اعتماد ایران را برای بازگشت به مذاکرات جلب کند.

شرایط مطلوب رئیسی و نتایج عملکرد ضعیف او ناشی از فرصت سوزی

ابراهیم رئیسی در شرایطی دولت را تحویل گرفت که یکدست بودن جناح های سیاسی به مزیتی بزرگ برای دولت او محسوب می شد. از این رو کل وزرای دولت از جناح موافق رئیسی انتخاب شدند. غالب رسانه های حاکمیتی و دولتی به همراه صداوسیما، حمایت از رئیسی را در دستور کار قرار دادند. اما نحوه سیاستگذاری دولت سیزدهم در داخل بعد از یکسال ونیم به همراهی و حمایت از قانون صیانت از فضای مجازی و فیلترینگ منجر شد و بخش زیادی از کسب و کارهای مجازی را به تعطیلی کشاند.

رئیسی در اعتراضات سراسری بعد از فوت مهسا امینی نتوانست از جایگاه وحدت بخش رئیس جمهور که متکی به سرمایه اجتماعی است برای جلوگیری از طولانی شدن اعتراضات استفاده کند در نتیجه دستگیری فعالان سیاسی، دانش آموزان و دانشجویان، حمله به دانشگاه، عدم اعطای مجوز برای برگزاری تجمعات و در مجموع برخوردهای سخت به جای قدرت اقناع، پیگیری شد.

از سویی تقابل با چهره های فرهنگی و هنرمندان و سلبریتی ها، دستگیری روزنامه نگاران و فیلترینگ کامل فضای مجازی، به چالش بزرگی برای دولت تبدیل شده و رئیسی در مقایسه با روحانی در ماه های ابتدایی دولت با کاهش محبوبیت و مقبولیت مواجه شد.

برای نمونه، نظرسنجی موسسه استاسیس در اواخر مردادماه 1401 نشان داد، دولت رییسی در سال نخست فعالیت خود کاهش محبوبیت داشته و محبوبیت آن به 28 درصد رسیده است. موضوعی که به اعتقاد اقتصاددان ها متاثر از ضعیف ترین تیم 80 سال گذشته در دولت سیزدهم بوده است. این در حالی است که برابر نظرسنجی ها روحانی در 18 ماه ابتدایی دولت با محبوبیت60 درصدی مواجه بود و توانسته بود امید را به جامعه بازگرداند.

این در شرایطی است که دولت حسن روحانی در آغاز به «دولت وحدت ملی» و متشکل از وزرای اصولگرا و اصلاح طلب تبدیل شد. آزادی فضای رسانه و انتقاد به دولت به نحوی بود که منتقدان دولت روحانی هر هفته «برنامه دکتر سلام» را اجرا می کردند، نگاه به خبرنگاران به مثابه جاسوس نبود و بیشترین پهنای باند اینترنت در دولت روحانی شکل گرفت و دامنه آن تا روستاها ادامه یافت.

مشروح گزارش خبرآنلاین را اینجا بخوانید

216213