کاکوش: باید به معلولان بهای بیشتری داده شود / وزیر صمت مرا نمی‌شناسد

مجید کاکوش در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، درباره خداحافظی‌اش از دنیای قهرمانی در فاصله کمتر از 8 ماه تا پارالمپیک 2020 توکیو اظهار داشت: در طول این سال‌ها فشار روحی و روانی و کاری و همچنین فشار از طرف خانواده زیاد بود و در نهایت تصمیم به خداحافظی گرفتم.

وی افزود: من در موسسه مطالعات وزارت صنعت، معدن و تجارت (صمت) مشغول به کار هستم، اما حتی وزیر مربوطه نیز مرا نمی‌شناسد. این در حالی است که من برای اولین بار در تاریخ موفق به کسب مدال و سهمیه در W1 شدم. بخش زیادی از این تصمیم به خاطر مسائل مالی بود. در اردوهای تیم ملی خبری از پول و پاداش نبود و من هر زمان که از محل کارم برای حضور در اردوها بیرون می‌آمدم، در واقع آن اضافه کار را از دست می‌دادم. ای‌کاش در تیم ملی کمی این مسئله رعایت می‌شد و کمک می‌کردند که من روزهای کمتری در اردو باشم تا مشکلی در محل کارم پیش نیاید.

این ورزشکار پارا تیراندازی با کمان ادامه داد: در آخرین اردوی تیم ملی زمین خوردم و 10 دقیقه بیهوش بودم. این اتفاق تاثیر زیادی در تصمیم‌گیری‌ام داشت؛ چرا که دیدم خیلی اهمیت ندارم و کسی سراغی نمی‌گیرد.

کاکوش گفت: من طلای مسابقات کسب سهمیه پارالمپیک را گرفتم، اما پاداش ندادند. در واقع مثل یک سرباز بی جیره و مواجب شده بودم.

وی با انتقاد از اینکه فرصت برای ورزشکاران معلول فراهم نیست تا آنها بتوانند اسپانسر بگیرند، عنوان کرد: باید به معلولان بهای بیشتری داده شود. نمی‌خواهم که وزیر صمت مرا بشناسد، اما اذیت می‌شوم زمانی که می‌بینم هیچ سراغی نمی‌گیرند. چه وزیر قبلی و چه وزیر فعلی کاری نکردند و فقط معاون وزیر کنونی صمت یک لوح هدیه داد.

مدال‌آور ایران در بازی‌های پاراآسیایی 2018 جاکارتا خاطرنشان کرد: زمانی که گفتم قصد خداحافظی دارم، هیچ مقاومتی صورت نگرفت و مسئولان خیلی راحت پذیرفتند. من شرایط خوبی داشتم و آماده بودم تا درختی که سال‌ها برایش تمرین کرده بودم، میوه بدهد و لذتش را ببرم، اما فرصتی برای این کار نشد.

کاکوش با بیان اینکه نامش در تاریخ ورزش ایران ثبت شده است، گفت: امیدوارم حداقل پس از خداحافظی‌ام تقدیر صورت بگیرد تا فرزندم ببیند که پدرش برای این کشور افتخارآفرین بوده است.

انتهای پیام /