کرونا و خیل عظیم بیکاران در چین
پکن - ایرنا - تاثیرات کرونا بر کارگران مهاجر چینی به حدی سنگین است که بسیاری بر این باورند وجود خیل عظیم بیکاران درگیر بحرانی شده که به مراتب از بحران ها و چالش های مالی و حتی بیماری مرگبار سارس شدیدتر است.
به گزارش ایرنا شمار کارگران مهاجر و فصلی در چین بر اساس آمارهای موجود کشور به 290 میلیون نفر می رسد اما این افراد از جمله کسانی هستند که بیشترین ضربات اقتصادی را از ناحیه همه گیری کرونا متحمل شده اند.
آنچه نگران کننده تر برای این لشکر بزرگ بیکاران محسوب می شود اینکه آنها در طول ماه های گذشته پس از شیوع ویروس خطرناک کرونا نتوانسته اند از حمایت های ویژه بیکاری بهره مند شوند.
گزارش ها حاکی است که تاثیرات کرونا بر این بیکاران و نیروهای کار فصلی و مهاجر چین به مراتب بیشتر از تاثیراتی است که بیماری سارس در سال 2003 و بحران مالی جهان در طول دوره های مختلف برجا گذاشته است.
بسیاری از کارگران مهاجر از ماه ژانویه که بتدریج کرونا کشور چین را آلوده کرد، مجبور شدند کارهای خود را تعطیل کرده و به زادگاهشان بازگردند و با گذشت نزدیک به 5 ماه از آن زمان هنوز فرصت های شغلی برای آنها ایجاد نشده است.
کارفرمایان و شرکت ها و تولید کنندگانی که مجبور به تعطیل کردن کسب و کار و کارخانه ها شدند، خیلی زود از کارگران خواستند که به مناطق زندگی خود بازگردند و از آن زمان بسیاری از این کارگران بیکار بوده اند.
در چین اصولا کارگران مهاجر در فهرست های رسمی و جداولی که مربوط به بیکاران محسوب می شود، نامگذاری نمی شوند و برای همین نمی توانند از حمایت ها و پشتیبانی ها و امتیازات برابر با دیگر کارگران و نیروهای بیکار استفاده کنند.
در ماه مارس امسال نرخ بیکاری را دولت چین رسما 5.9 درصد اعلام کرد که در ماه آوریل به 6 درصد افزایش یافت و در این میان فقط 2 میلیون و 300 هزار کارگر و نیروی کار توانسته اند از مزایای ویژه بیکاران بهره مند شوند.
در کنار این آمار رسمی اما موسسه جونگتای در استان شاندونگ در شرق چین ارقام دیگری منتشر کرده است که بر اساس آن نرخ بیکاری در چین به بیش از 20 درصد می رسد که اگر صحیح باشد نزدیک به 70 میلیون نفر در کشور بیکار هستند.
"لی تایو" از موسسه فاسیلیتی در چین می گوید که این نرخ بیکاری به مراتب بالاتر از درصد بیکاران در سال های 2002 و 2003 میلادی است که بیماری سارس گریبان اقتصاد چین را گرفت.
او بر این باور است که در هیچ یک از بحران های مالی و بدهی و بانکی در سال های اخیر و حتی در سال 2008 در جریان بحران اقتصادی در چین، کارگران با چنین مشکلاتی دست و پنجه نرم نکرده بودند.
وی گفت که سارس یک بیماری جهان گیر نشد و همه دنیا را تهدید نکرد و بحران مالی نیز عمدتا مشکلات اقتصادی بانکی و بدهی هایی برای دولت ایجاد کرد ولی کرونا قشر کارگر را بیش از هر بحرانی تحت فشار قرار داده است.
آمارها نشان می دهد که پس از بحران سارس و چالش اقتصادی سال 2008 میلادی فقط 20 میلیون کارگر که عمدتا در شهرهای ساحلی فعالیت داشتند شغلشان را از دست دادند اما بحران کرونا باعث شده است تا نزدیک به 80 درصد از کارگران تا ماه آوریل نتوانند به محل های کسب و کار بازگردند و حقوق آنها نیز کاهش یافته است.
لی اما بر این باور است که در ماه های آینده مصرف در چین افزایش می یابد و کارخانه ها فعالتر می شوند و پیش بینی می شود در صنایع مختلف برای کارگران فرصت های شغلی هرچند مقطعی و محدود ایجاد شود.
چین هنوز وارد دوره تورم بیکاری نشده است و کارخانه ها در جنب و جوش تولید هستند و دولت در حال تشویق مردم به مصرف بیشتر است و با افزایش تقاضا و تولید بیشتر، کارگران امیدهای بیشتری برای کار پیدا خواهند کرد.
کارگران چین از جمله نیروی کار مهاجر و فصلی در این امید بسر می برند که کسب و کارها در شهرهای بزرگ هر چه زودتر به طور کامل از سرگرفته شود زیرا می دانند در زادگاه هایشان فرصت های شغلی برای آنها بسیار محدود است.
*س_برچسب‌ها_س*