کشفیات جالب از نحوه جفتگیری انسانهای نخستین
آنها میگویند این جنگ و نزاع یا حیوانات وحشی نبودهاند که نئاندرتالها را از بین بردهاند، بلکه آمیزش جنسی با هوموساپینسها (Homo sapiens) بوده است.
بر اساس دادههای ژنتیکی، دو گونه نئاندرتال و هوموساپینس یا همان انسانهای خردمند امروزی برای اولین بار زمانی که هوموساپینسها در حدود 250 هزار سال پیش شروع به هجوم به خارج از آفریقا کردند، با یکدیگر برخورد کردند و برخلاف تصور و در کمال تعجب، عامل انقراض نئاندرتالها جنگ با انسانهای خردمند نبوده است.
پژوهشگران سرانجام دریافتهاند که که چه چیزی به احتمال فراوان منجر به انقراض نئاندرتالها شده است.
آنها میگویند این جنگ و نزاع یا حیوانات وحشی نبودهاند که نئاندرتالها را از بین بردهاند، بلکه آمیزش جنسی با هوموساپینسها (Homo sapiens) بوده است.
مقاله جدیدی که در مجله PalaeoAnthropology منتشر شده است، این احتمال را مطرح کرده است که آمیختگی ژنتیکی نئاندرتالها با اجداد ما میتواند منجر به آمیختگی ژنتیکی چند نئاندرتال با یکدیگر و در نهایت منجر به انقراض آنها شده باشد.
پروفسور کریس استرینگر (Chris Stringer)، رهبر پژوهشهای موزه در حوزه فرگشت انسان و سرپرست این مطالعه جدید به همراه دکتر لوسیل کریته (Lucile Crt) در بیانیهای گفت: دانش ما در مورد تعامل بین انسانهای خردمند و نئاندرتالها در چند سال اخیر پیچیدهتر شده است، اما هنوز به ندرت میتوان شاهد بحث علمی متقن در مورد چگونگی آمیختگی بین این گروهها بود. ما فکر میکنیم که اگر نئاندرتالها مرتباً با هوموساپینسها آمیزش میکردند، این رفتار میتوانسته جمعیت آنها را تا زمانی که ناپدید شوند کاهش دهد و در نهایت منجر به انقراض نئاندرتالها شده باشد.
در حالی که فسیلهای نئاندرتالها در سراسر اروپا و آسیا یافت شدهاند، میدانیم که اجداد گونه ما در حدود 600 هزار سال پیش در آفریقا تکامل یافتهاند. پژوهشگران بر این باورند که گروه اول حدود 400 هزار سال در محیط زیست خود تکامل یافتهاند.
بر اساس دادههای ژنتیکی، این دو گونه در حدود 250 هزار سال پیش زمانی که هوموساپینسها شروع به سفر به خارج از آفریقا کردند، برای اولین بار با یکدیگر برخورد کردهاند.
استرینگر میگوید: بدون دانستن دقیق ظاهر یا رفتار نئاندرتالها، ما فقط میتوانیم حدس بزنیم که انسانهای خردمند درباره این خویشاوندان خود چه فکری میکردند. با توجه به عمق زمانی جدایی، احتمالاً تفاوتهای زبانی میان آنها بیشتر از آن چیزی بوده که بتوانیم تصور کنیم و بسیار بزرگتر از تفاوتها بین هر زبان امروزی بوده است.
نئاندرتالها یک برجستگی برجسته روی پیشانی خود داشتند که میتوانسته برای ارتباط استفاده شود. اما این احتمال وجود داشت که این سیگنالها برای اجداد ما از بین رفته باشد. طبق برخی پژوهشها، کاهش برآمدگی پیشانی نئاندرتالها به انسانهای خردمند اجازه داد تا به جای پیشانی به حرکات ابروها برای دریافت طیفی از سیگنالهای ظریفتر و موقتی روی بیاورد.
صرف نظر از نحوه ارتباط آنها، مواجهه آنها با یکدیگر منجر به آمیزش بین هر دو گونه شده است، اما این که چگونه این اتفاق رخ داده هنوز یک راز باقی مانده است.
موفقیت آمیز بودن یا نبودن آمیختگی ژنتیکی به جفت مولد بستگی دارد. هیچ شواهدی از ژنتیک هوموساپینسها در ژنومهای نئاندرتالهای متأخر از 40 تا 60 هزار سال پیش وجود ندارد.
حتی با وجود اینکه میدانیم که گونه ما با نئاندرتالها آمیخته شده است، ژنهایی که امروزه در ما وجود دارند، نتیجه تعاملاتی نیست که هوموساپینسها پس از ترک آفریقا حفظ کردند.
یک یافته جالب دیگر، فقدان دیانای میتوکندریایی است که از طریق مادهها به ارث میرسد و به شواهدی اشاره دارد مبنی بر اینکه فقط نئاندرتالهای نر و هوموساپینسهای ماده جفتگیری کردهاند.
استرینگر گفت: ما نمیدانیم که آیا جریان ژن یکطرفه ظاهری به این دلیل است که این اتفاق نمیافتاده (هوموساپینس نر با نئاندرتال ماده جفتگیری نمیکرده) یا اینکه جفتگیری انجام میشده اما ناموفق بوده یا اینکه ژنومهای نئاندرتالی که ما داریم قابل ملاحظه نیستند.
وی در پایان افزود: همانطور که ژنومهای نئاندرتال بیشتری توالییابی میشوند، ما باید بتوانیم ببینیم که آیا دیانای هستهای از انسان خردمند به نئاندرتالها منتقل شده است و نشان دهیم که آیا این ایده صحیح است یا خیر./ ایسنا
هم اکنون دیگران می خوانند-
اطلاعیه مهم آموزش و پرورش برای دانش آموزان و معلمان
-
ملیپوش کشورمان به آذربایجان پناهنده شد
-
توضیحات دادگستری درباره علت درگذشت «هستی حسین پناهی» دختر 16 ساله دهگلانی | هستی از سرویس مدرسه سقوط کرده است!
-
روایت مهر از جان باختن «احسان خواجوینیا» نوجوان دزفولی در اعتراضات
-
ماجرای صدور حکم محاربه و اعدام برای «سامان صیدی» در اعتراضات چیست؟
-
انتشار ناگفتههای هاشمی رفسنجانی برای نخستینبار | از اول انقلاب، احساس میشد تندروی میکنیم + ویدئو
-
توضیحات آموزش و پرورش درباره درگذشت «علی آبیار» دانشآموز تکابی