کشف یک سیاهچاله گرسنه در نزدیک زمین + عکس
یک سیاهچاله گرسنه در نزدیکترین فاصله به زمین کشف شد. چهار عکس از یک لکه درخشان نور که معلوم شد سیاه‌چاله‌ای در حال بلعیدن ستاره‌ای در یک کهکشان دور است، منتشر شده است.
ستاره‌شناسان دانشگاه «ام‌آی‌تی» با مقایسه نقشه‌های کیهان، نزدیکترین نمونه از یک سیاهچاله که ستاره‌ای را می‌بلعد، کشف کردند.
به نقل از اسپیس، مدت‌ها پیش در کهکشانی نه چندان دور، یک سیاهچاله کلان‌جرم، ستاره‌ای را در مرکز کهکشان «ان‌جی‌سی 7392» (NGC 7392) تکه‌تکه کرد. تشعشع نور ناشی از این رویداد سرانجام در سال 2014 به زمین رسید و ستاره‌شناسان به تازگی آن را در داده‌های خود کشف کرده‌اند.
این فوران تازه کشف‌شده که از مرکز ان‌جی‌سی 7392 سرچشمه می‌گیرد، نزدیکترین نمونه از یک «رویداد اختلال جزر و مد»(TDE) است که در آن، یک ستاره توسط کشش گرانشی شدید سیاهچاله از هم می‌پاشد.
این سیاهچاله گرسنه تقریبا در فاصله 137 میلیون سال نوری از زمین یا حدود 35 میلیون برابر فاصله «پروکسیما قنطورس»(Proxima Centauri) تا خورشید مشاهده شد که نزدیکترین ستاره به خورشید است. ستاره‌شناسان تاکنون تنها حدود 100 مورد از این رویدادها را رصد کرده‌اند و این یکی چهار برابر نزدیک‌تر از صاحب پیشین عنوان «نزدیکترین TDE به زمین» است. دانشمندان این TDE را در طول موج فروسرخ کشف کردند و کشف آنها در این طول موج، با بسیاری از تشخیص‌های متداول TDE که معمولا در پرتوهای ایکس، فرابنفش و مرئی ارائه می‌شوند، متفاوت است.
«کریستوس پاناژیوتو»(Christos Panagiotou)، ستاره‌شناس دانشگاه «ام‌آی‌تی»(MIT) و پژوهشگر ارشد این پروژه گفت: یافتن این TDE نزدیک بدین معناست که از نظر آماری باید تعداد زیادی از این رویدادها وجود داشته باشند که روش‌های سنتی نتوانسته‌اند آنها را تشخیص دهند. بنابراین، اگر می‌خواهیم تصویر کاملی را از سیاه‌چاله‌ها و کهکشان‌های میزبان آنها داشته باشیم، باید تلاش کنیم تا آنها را در طول موج فروسرخ بیابیم.
پاناژیوتو و همکارانش پس از نخستین مشاهده TDE در رصدهای تلسکوپ فضایی «نئووایز»(NEOWISE)، داده‌های به دست آمده از رصدخانه‌ها و تلسکوپ‌های فضایی دیگر را بررسی کردند تا اطلاعات بیشتری را در مورد سیاهچاله بزرگ کهکشان ان‌جی‌سی 7392 پیدا کنند. آنها می‌خواستند این معما را حل کنند که چرا TDE مورد نظر فقط در طول موج فروسرخ ظاهر می‌شود؛ نه اینکه مانند بقیه سیاه‌چاله‌ها خود را در طول موج‌های پرانرژی‌تر نشان دهد.
نمونه‌های TDE کشف‌شده پیشین، بیشتر در کهکشان‌های به اصطلاح سبز ظاهر شده‌اند که اگرچه به اندازه کهکشان‌های آبی فعال‌تر ستاره ایجاد نمی‌کنند اما مانند کهکشان‌های قرمز کاملا به ستاره‌سازی پایان نمی‌دهند. ان‌جی‌سی 7392، یک کهکشان آبی است که ستاره‌های جدید زیادی را به وجود می‌آورد و غبار زیادی را در این فرآیند ایجاد می‌کند. این گرد و غبار می‌تواند مرکز کهکشان را که محل زندگی سیاهچاله بزرگ است، در نور مرئی و فرابنفش پنهان کند اما نور فروسرخ، ستاره‌شناسان را قادر می‌سازد تا از میان آن غبار نگاه کنند و ببینند چه اتفاقی می‌افتد.
یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهند که ستاره‌شناسان باید در نور فروسرخ نیز به دنبال TDE باشند. با جستجوی TDE در فروسرخ، دانشمندان می‌توانند یک گام به درک چگونگی فروخوردن سیاه‌چاله‌ها در ستاره‌ها نزدیک‌تر شوند.
«سووی گزاری»(Suvi Gezari)، ستاره‌شناس «موسسه علمی تلسکوپ فضایی»(STScI) که در این پژوهش شرکت نداشت، گفت: استفاده از بررسی‌های فروسرخ برای دریافت پژواک غبار نمونه‌های مبهم TDE قبلا به ما نشان داده است که در کهکشان‌های غبارآلود و ستاره‌زا، جمعیتی از TDE وجود دارد که ما آنها را گم کرده‌ایم.
این پژوهش، در «The Astrophysical Journal Letters» به چاپ رسید.
منبع: ایسنا هم اکنون دیگران می خوانند-
گزارش تکان‌دهنده از وضعیت بدمسکنی مستاجران در ایران | کانکس‌نشینی و اجاره قوطی جایگزین اجاره خانه شد!
-
رئیسی حسابی غافلگیر شد + ببینید
-
بیانیه حوزه علمیه درباره احتمال سوء‌قصد به حجت‌الاسلام فاضل در سواحل دریای بابلسر
-
قتل هولناک یک معلم در سیستان و بلوچستان | جزییات پرونده
-
هشدار درباره خطر فوری که بشری را تهدید می‌کند
-
کروات ممنوع شد | ممنوعیت‌ها به پوشش مردان رسید
-
احتمال زلزله در تهران جدی‌تر شد؟ | مردم هوشیار باشند
بیشتر بخوانید
