آزادی قلم و رسانه و بها دادن به شوراهای اسلامی، بهترین اهرم رئیس جمهور برای فسادستیزی است

عبدالعزیز خضری: سه شنبه شب و دقایقی از بامدادان چهارشنبه 16 و17شهریور 1400 خیل علاقمندان بازی تیم های ملی فوتبال ایران و عراق را تماشا کردند.

تیم ملی فوتبال عراق در 23 آبان 1398 و روزی که مردم شهرستان اوز در ورزشگاه شهدا جشن ارتقا را برپا داشته بودند تیم ایران به سرمربی گری مارک ویلتموس بلژیکی را شکست داده بود تا صعود فوتبال ایران به دور نهایی با اما و اگر همراه شود و این در حالی بود که ویلتموس از مربیان گران قیمت محسوب می شد.

پس از کنار رفتن یا کنار گذاشته شدن ویلتموس و بدون واخواهی از رئیس وقت فدراسیون فوتبال که ظاهرا به خاطر بیماری از فدراسیون رفت، هدایت تیم ملی فوتبال به دراگان اسکوچیچ که با تیم های مختلف از جمله دسته اول و لیگ برتر (ملوان بندرانزلی، فولاد اهواز، خونه به خونه و صنعت نفت) در ایران کار کرده بود با دستمزدی به مراتب خیلی کمتر نسبت به ویلتموس سپرده شد و این سرمربی 53 ساله که مدارج کار در ایران را پله به پله طی نموده است کاری کرد تا امید و شادابی به اردوی تیم ملی فوتبال برگردد و جایگاه فوتبال ملی را در آسیا و جهان بالا برد.

و اما قصد این قلم، ورزش و فوتبال نبود بلکه تمرکز بر روی اهداف مجلس شورای اسلامی و رئیس جمهور سیزدهم است که اولی اولویت اهداف خود را بوجود آوردن یک مجلس انقلابی و دومی یکی از اهداف را فساد ستیزی اعلام کرده است.

همه می دانند و میدانیم و بیشتر از همه خود رئیس جمهور می داند اگر با فساد مبارزه نشود اجرای هر برنامه عدالت و پاکدستی را دچار چالش می کند و اگر بر انجام این کار مصمم هستند ضرورت دارد آزادی و امنیت قلم در رسانه های همگانی و مطبوعات تضمین شود.

خبرنگاران افشره افکار عمومی به ویژه اقشار پایین دست هستند. روزنامه نگاران چنان چه خیالشان از پشتیبانی دولت آسوده باشد خواهند توانست نارسایی ها را در هر پرده ای عریان سازند و اطلاع رسانی کنند. رسانه خواهد توانست به همه زوایای تاریک عمومی نور بپاشاند و فرصت را از اخلال گران بگیرد. این گرانی های خانمان برانداز تحمل را از اقشار کم درآمد جامعه زدوده و برنامه ریزی بی دغدغه را به چالش کشانده است.

چرا نوشته را با فوتبال آغاز و نام دو سرمربی را بهانه مقاله کردم زیرا عوامل انسانی چنان چه به درستی در جایگاه تصمیم گیری کلان و مدیریت ها قرار بگیرند با هزینه های به مراتب کمتر خواهند توانست پایین آورنده هزینه کاذب عمومی وخالق تحول و توسعه وارتقای اعتمادجامعه باشند.

دولت و ریاست جمهوری چنان چه به شوراهای اسلامی البته با نظارت کاملا تخصصی و همراه باانضباط مالی اختیار بدهد و حتی با اختصاص منابع مالی ملی به ویژه برگشت پول از سوی اختلاس گران، شوراها را تقویت کند مطمین باشند حرکت رو به جلو شکل خواهد گرفت و مدیران بیشتر از آن که با شعار، کارکرد خود را بروز دهند اعمالشان جایگزین سخن خواهد شد.

نویسنده متن دو مقوله آزادی رسانه ها و قلم و شوراهای اسلامی را برجسته ساخت هرچند بهبود کار به سادگی این نوشتن ها نیست ولی توجه به رشد کمی و کیفی حرفه روزنامه نگاری، تجربه غنی اعضای شوراهای اسلامی و پاسخگو بودن عملی آن ها درقبال جامعه و باز بودن چشمان بینای اصحاب رسانه، بر حرکت اخلاقی شتاب مضاعف می بخشد.

*مدیر مسئول پایگاه خبری و فصل نامه با پیام دانش اوز