آشفته بازار حمل و نقل عمومی تهران و سرعتی به کُندی درشکه

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از شبکه خبری تهران‌نیوز : فکرش را بکنید در گذشته تهران نه شهر که یک دهکده بود و تردد برای مردم آن روزگار نیز بسیار سهل و آسان، چراکه در آن دوران گاری و درشکه نیاز جمعیت اندک تهران را برآورده می‌کرد و مردم دغدغه‌ای برای رفت و آمد به محل کار، منزل، میهمانی و مسافرت نداشتند.

گذشت و گذشت تا اینکه جمعیت تهران روز به روز، ماه به ماه و سال به سال افزایش یافت و بالطبع نیازهای مردم نیز بیشتر شد و مردم نیازهای جدیدی پیدا کردند. تقریباً سال 1301 بود که مردم با واگن‌های اسبی تردد می‌کردند و این واگن‌ها وسیله حمل و نقل عمومی مردم محسوب می‌شد، در سال 1305 نخستین اتوبوس بنزینی فعالیت خود را آغاز و سه سال بعد از آن نخستین تاکسی نیز در سبد حمل و نقل عمومی کشور جای خود را باز کرد. اکنون تهران دارای 10 خط «بی. آر. تی» و 234 خط عادی اتوبوس فعال و شبکه بزرگ حمل و نقل عمومی است، همچنین تهران بیش از 200 کیلومتر مربع مترو و 90 هزار تاکسی برای تردد مسافران در درون شهر دارد. شاید تصور کنید چنین اعداد و ارقامی برای کلانشهر تهران کافی به نظر می‌رسد، اما اینگونه نیست، چراکه اکنون تهران دارای 13 میلیون جمعیت است و آمار خطوط «بی. آر. تی» و مترو پاسخگوی نیازهای مردم این شهر نبوده و نیست. البته ما تاکسی را هم جزو عمل و نقل عمومی محسوب می‌کنیم (هرچند برخی مسئولان اینگونه تصور نمی‌کنند) و با یک حساب سرانگشتی ثابت می‌شود که وجود 200 کیلومتر خط مترو برای جابجایی مسافران کافی نیست و باید واگن‌های بیشتری ساخته شود. البته بیش از 50 دستگاه قطار و 4000 اتوبوس فرسوده بوده و نیازمند واگن و اتوبوس‌های جدید هستند و با وجود تخصیص دستگاه‌ها و اتوبوس‌های جدید طی چند سال گذشته مشکلات کلانشهر تهران رفع شدنی نیست. بسیاری معتقدند که رسالت توسعه حمل و نقل عمومی متوجه شهرداری است و دولت وظیفه‌ای در ابن باره ندارد، در حالی که بر اساس قانون، دولت وظیفه رفاه شهروندان تهران، مقابله با ترافیک و آلودگی هوا را بر دوش دارد و با هم‌افزایی با شهرداری باید این معضلات را رفع کند. حال سوال این است که عدم تسریع در توسعه حمل و نقل عمومی چیست و چرا ابر شهر تهران همچنین در حوزه حمل و نقل عمومی با مشکلات زیادی دست به گریبان است؟ عوامل متعددی موجب این معضلات و مشکلات شده‌اند که «کمبود منابع مالی» و «عدم همراهی دولت» موجب شده شهرداری با تمام ظرفیت‌ها نتواند به تنهایی بر این مشکلات فائق شود و دست یاری از سوی دولت برای توسعه حمل و نقل عمومی به سود شهرداری دراز نشده است. 26 آذر ماه در حالی به روز حمل و نقل عمومی ثبت و نامگذاری شده که اوضاح ناخوش احوال این روزهای کلانشهر تهران خبر از اتفاق نامناسب برای حمل و نقل عمومی می‌دهد که نیازمند پاسخگویی مسئولان است. تجمع و ازدحام همه‌روزه مردم در ایستگاه‌های مترو و اتوبوس نشان از وضعیت اسف‌بار در حوزه حمل و نقل عمومی دارد که مسئولان دولتی و شهرداری باید هرچه سریع‌تر فکری عاجل برای آن بکنند. به بهانه «روز حمل و نقل عمومی» و در راستای بررسی معضلات مربوط به حوزه حمل و نقل عمومی در کلانشهر تهران گفت‌وگویی را با علی‌اصغر قائمی، عضو کمیسیون عمران و حمل و نقل شورای اسلامی شهر تهران و مهرداد تقی‌زاده، کارشناس امور حمل و نقل و ترافیک ترتیب داده ایم. تهران نیازمند اتوبوس‌های جدید ناوگان حمل و نقل عمومی است منشی کمیسیون عمران و حمل و نقل شورای اسلامی شهر تهران با بیان اینکه تعامل مناسبی با شهرداری تهران در حوزه حمل و نقل عمومی داریم، اظهار کرد: حوزه حمل و نقل عمومی شامل «اتوبوس» و «مترو» است و تاکسی هرچند تأثیر بسزایی در حمل و نقل عمومی دارد، اما جزء اولویت‌ها نیست. قائمی با اعلام اینکه در حوزه اتوبوس‌رانی کمبودهای زیادی داریم، ادامه داد: براساس قانون باید اتوبوس‌های جدید به ناوگان حمل و نقل عمومی اضافه شود و اتوبوس‌های فرسوده نیز معضلات خاص خود را دارند. وی متذکر شد: در زمینه مترو نیز تأکید شورای اسلامی شهر تهران تکمیل خطوط و ناوگان فعلی است و برای رسیدن به حدنصاب قابل قبول نیازمند یک‌هزار واگن هستیم و با نگاه ایده‌آل باید 2 هزار واگن به متروها اضافه شوند تا فاصله قطارها به 2 و نیم تا 3 دقیقه برسد، در حالی که اکنون مسافران 15 تا 20 دقیقه در انتظار قطار هستند. منشی کمیسیون عمران و حمل و نقل شورای اسلامی شهر تهران با تأکید بر اینکه درخواست خود را مبنی بر اضافه شدن اتوبوس به ناوگان اتوبوسرانی و واگن به قطارها را تقویم شهرداری تهران کرده‌ایم، تصریح کرد: البته انتظار معجزه از شهرداری تهران نداریم، اما مردم خواهند گفت که مسئول مدیریت شهری تهران چه اقداماتی در حوزه حمل و نقل عمومی داشته است؟ قائمی درباره اینکه تعامل دولت با شهرداری و شورای اسلامی شهر را چگونه ارزیابی می‌کنید؟ گفت: متأسفانه دولت‌ها سهم خود از حمل و نقل عمومی را هنوز به شهرداری تهران پرداخت نکرده‌اند، به طوری که دولت بدهی زیادی به شهرداری دارد، وی در ادامه توضیح داد: دولت سیزدهم قول پرداخت سهم خود از حمل و نقل عمومی را به شهردار تهران داده، اما اتفاق تازه‌ای در این زمینه رخ نداده است. امیدواریم با دستور رئیس جمهور و پرداخت سهم دولت در حمل و نقل عمومی پرداخت شود تا بخشی از کاستی‌ها در حوزه حمل و نقل عمومی مرتفع شود. دولت‌ها سهم خود از حمل و نقل عمومی را هنوز به شهرداری تهران پرداخت نکرده‌اند. منشی کمیسیون عمران و حمل و نقل شورای اسلامی شهر تهران تبیین کرد: بدهی دولت به شهرداری تهران مربوط به چندین سال (حدوداً دو دهه) گذشته می‌شود و اگر پرداخت کرده، بسیار ناچیز بوده است. آلودگی هوای تهران ناشی از اتوبوس‌های فرسوده است کارشناس حمل و نقل و ترافیک هم با تأکید بر اینکه متروها نیازمند واگن جدید هستند، اما شهرداری به دلیل نداشتن منابع مالی قادر به تهیه واگن نیست، متذکر شد: شهرداری تهران اکنون دنبال ساخت خیابان، بالا بردن ظرفیت معابر خودرویی و... است و این موضوع نتیجه‌ای جز افزایش ترافیک در سطح شهر ندارد. تقی‌زاده تبیین کرد: معضل ترافیک به این موضوع برمی‌گردد که معابر خودرویی روز به روز در حال افزایش است، به همین دلیل در دنیا راهکاری جز توسعه حمل و نقل عمومی برای مقابله با ترافیک یافت نشده است، بنابراین شهرداری تهران باید بودجه لازم را برای اتوبوس‌های جدید و واگن‌های مترو اختصاص دهد. وی با بیان اینکه اتوبوس‌های فرسوده بلای جان شهر تهران شده و این کلانشهر را آلوده کرده است، ادامه داد: شهرداری تهران به‌دلیل نبود بودجه کافی توان خرید اتوبوس‌های جدید را ندارد. کارشناس حمل و نقل و ترافیک با طرح این سوال که چگونه ظرفیت اتوبوسرانی یک شهر را به اندازه 20 تا 30 درصد بدون خرید اتوبوس افزایش دهیم؟! تبیین کرد: این به آن معنا نیست که شهرداری تهران دنبال خرید اتوبوس نرود، در صورت خرید باید این موضوع مدنظر باشد، اگر 6 هزار اتوبوس برای خرید موجود باشد 30 درصد می‌شود یک‌هزار دستگاه اتوبوس و بدون اینکه شهرداری اتوبوسی بخرد ظرفیت شهر را برای تردد یک‌هزار اتوبوس افزایش می‌دهد. تقی‌زاده تشریح کرد: به شهرداری تهران و شورای اسلامی شهر اعلام کردیم که سرفصل افزایش ظرفیت شهر تهران را آماده ارائه داریم، اما مهم‌ترین اقدام توسعه حمل و نقل عمومی است و در بخش مترو و اتوبوس جا برای کار روی این موضوع وجود دارد، اما متأسفانه در زمینه توسعه حمل و نقل عمومی عقب افتاده‌ایم. وی تأکید کرد: به عنوان مثال سال 1391 که خط «بی. آر. تی» را راه‌اندازی کردیم، تاکنون اقدامی برای افزایش این خط نداشته‌ایم و در ساخت مترو هم کارها کُند پیش می‌رود، بنابراین هم باید حمل و نقل عمومی توسعه یابد و هم اتوبوس به ناوگان اضافه شود. کارشناس حمل و نقل و ترافیک، آلودگی هوای تهران را ناشی از وجود اتوبوس‌های فرسوده دانست و مطرح کرد: بسیاری از مردم این گلایه را دارند که چرا ترافیک در تهران زیاد شده و منابع مالی لازم برای رفع این معضل پیش‌بینی نمی‌شود؟ در صورتی که در راستای کاهش ترافیک باید بزرگراه و آزادراه ساخته شود و این در کنار توسعه حمل و نقل عمومی مطرح می‌شود. تقی‌زاده ادامه داد: از سویی بخش خصوصی باید در راستای توسعه حمل و نقل عمومی به کمک شهرداری تهران بیاید، چراکه شهرداری و دولت ممکن است با کمبود منابع مالی مواجه باشند و سرمایه‌گذاران بخش خصوصی می‌توانند کمک حال شهرداری باشند. وی بیان کرد: زمانی که معاون حمل و نقل و ترافیک شهرداری تهران بودم (سال 1384)، به تدریج اتوبوس‌های بخش خصوصی را وارد عرصه کردیم و این طرح موفقیت‌آمیز بود و بعدها اختیار خط «بی. آر. تی» از بخش خصوصی گرفته شد و اکنون عنوان می‌کنند که به‌دلیل افزایش قیمت اتوبوس بخش خصوصی نباید به آن میدان دهیم. کارشناس حمل و نقل و ترافیک مطرح کرد: بخش خصوصی ظرفیت بسیار بالایی دارد و دولت و شهرداری تهران باید از این ظرفیت‌ها استفاده کنند، اکنون بخش خصوصی سایر کشورها را آباد کرده و اکنون که منابع مالی لازم را دارد، چرا نباید از این ظرفیت استفاده شود. انتهای پیام /*