از راه اندازی سایت تولید پهپاد در روسیه تا پایان تحریم خرید تسلیحات از ایران در اکتبر | 2023 سال رویارویی گسترده اروپا و تهران است
کارنگی: به نظر می‌رسد سال 2023 برای ایران آبستن تحولاتی حتی گسترده‌تر از 2022 باشد. در نتیجه این تحولات اروپا هم باید رویکرد خود را در برابر جمهوری اسلامی تغییر دهد.
Cornelius Adebahr در اندیشکده آمریکایی «کارنگی» نوشت: به نظر می‌رسد سال 2023 برای ایران آبستن تحولاتی حتی گسترده‌تر از 2022 باشد. در نتیجه این تحولات اروپا هم باید رویکرد خود را در برابر جمهوری اسلامی تغییر دهد.
در ادامه این مطلب آمده است: مشخص نیست در پایان آیا کشور شاهد تغییرات معنادار خواهد شد یا اینکه ناآرامی های بیشتری در پی خواهد بود.
کارنگی در ادامه با اشاره به نظرات مقامات کشور در مورد حجاب و اجرای حکم اعدام برای تعدادی از بازداشتی ها و همچنین علی رضا اکبری نوشت: این چند خبر از روزهای گذشته نشان می دهد که چه چیزی در ایران تغییر کرده است - و چرا این موضوع برای اروپا و بقیه جهان مهم است.
اگر گزارش ها در مورد برنامه ریزی برای ایجاد سایت تولید پهپاد از سوی تهران در روسیه تایید شود، حمایت ایران از جنگ پوتین علیه اوکراین وارد مرحله جدیدی می‌شود. برای ایالات متحده به عنوان مجری اصلی تحریم‌ها بسیار مایه شرمساری بود که پهپادهای تهاجمی ایران که بر شهرهای اوکراین می‌بارند عمدتاً از قطعات تولیدی شرکت‌های آمریکایی ساخته شده‌اند.
در حالی که جنگ به پایان اولین سال خود نزدیک می‌شود، اکتبر 2023، موعد پایان تحریم تسلیحاتی سازمان ملل علیه ایران در افق دید سیاست‌گذاران قرار گرفته است. بر اساس قطعنامه شورای امنیت درمورد برجام، از آن زمان به بعد تهران مجددا مجاز به صادرات موشک های بالستیک کوتاه برد خواهد بود. اگر همه چیز درست پیش برود، مسکو اولین مشتری است.
از این نظر، نتیجه تحولات داخلی ایران و موضع‌گیری تهران در قبال روسیه می‌تواند پیامدهای جدی برای گسترش جنگ در اوکراین داشته باشد. آیا غرب تحت فشار قرار خواهد گرفت تا با تانک‌های جنگی از کی یف حمایت کند تا قبل از پایان تحریم سازمان ملل به یک نتیجه مطلوب دست یابد؟ یا برعکس، آیا تلاش خواهد کرد تا اوکراینی‌ها را متقاعد کند که تا تابستان به آتش‌بس بسنده کنند تا از تشدید شرایط جلوگیری کنند؟ یا اینکه اسرائیل با دولت جدید راست افراطی و بسیار ضدایرانش، بالاخره به حمایت از اوکراین با سیستم دفاعی ارزشمند خود یعنی گنبد آهنین تن خواهد داد.
چنین تحولاتی زمینه را برای رویارویی گسترده‌تر اروپا با ایران در سال جاری فراهم می‌کند. این رویارویی به پیشرفت‌های مداوم اما پنهان ایران در غنی‌سازی اورانیوم افزوده و خطر شدید گسترش سلاح‌های هسته‌ای را ایجاد کرده و هم‌زمان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی کمتر و کمتر قادر به نظارت بر آن خواهد بود. در روزهایی که گزارش‌های مربوط به اعتراضات از سرخط خبرها کنار رفته، توجه به چنین موضوعات مغفولی، مهم است.
اکنون اتحادیه اروپا باید به یک رویکرد جامع در برابر ایران و منطقه برسد. ممکن است اوضاع در ایران خوب، بد یا زشت شود. تنها چیزی که قطعی است اینکه استراتژی گذشته دیگر جواب نمی دهد.
