امضای ترامپ پای قانون تحریمی کاتسا / چگونه به کاتسایی‌ها خوشبین هستید؟
اگر ترامپ هم پای قانون تحریم‌های کاتسا را امضا نمی‌کرد، سنا می‌توانست تحت شرایطی وتوی او را لغو کند؛ اما ترامپ حتی نخواست که در ظاهر هم پالس مثبتی برای ایران بفرستد و پای تحریم‌های موسوم به قانون کاتسا را امضا کرد!
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از مرآت، روز گذشته بخش نخست گزارش «ایران و آمریکا: از 88 تا 98 را از نظر گذراندید. در گزارش پیشین، از بسته پیشنهادی دوره جلیلی به 5+1 در شهریور 88 آغاز کردیم و به نرمالیزاسیون نه‌چندان آرام در اردیبهشت 95 رسیدیم. هنوز در بهار 95 هستیم! ادامه این مطلب را می‌خوانید:
ابراز خوشبینی به جای پاسخ به پرسش‌ها!
بهار 95، عرصه مباحث گوناگون برجامی - اقتصادی است. منتقدان، نگران رفتارهای پسابرجامی آمریکا هستند اما موافقان برجام، خوشبینانه می‌کوشند در باغ سبز را به مردم نشان بدهند؛ بی‌آن‌که تلاش کنند به پرسش‌های مهمی که در نقد برجام مطرح می‌شود؛ پاسخ بدهند. این خوش‌بینی‌های بی‌پشتوانه، البته به تدریج با برخی واقعیت‌ها آشکارتر می‌شود.
روحانی: پس از برجام، هرروز یک گشایش داریم!
رئیس‌جمهور در نوزدهم خرداد 95، در ماه مبارک رمضان، با اعضای شوراهای عالی کشور دیدار می‌کند و می‌گوید بعد از برجام، هرروز یک گشایش داریم! سخنی که مردم کف جامعه آن را چندان درک نمی‌کنند! سیر گشایش‌های پسابرجامی تا سال آینده به کمال خود می‌رسد!
امضای ترامپ پای قانون تحریمی کاتسا!
در حالی که رهبر انقلاب یکی از شروط اجرای برجام را برداشتن تحریم‌ها و عدم وضع تحریم جدید عنوان کرده بودند، در روز پنجم مردادماه سال 1396، سنای آمریکا پس از تصویب قاطع بسته جدید تحریم‌های شدید مالی علیه روسیه، ایران و کره‌شمالی، این لایحه را برای امضای رئیس‌جمهور، به کاخ سفید فرستاد؛ اگر ترامپ هم پای این تحریم‌ها را امضا نمی‌کرد، سنا می‌توانست تحت شرایطی وتوی او را لغو کند؛ اما ترامپ حتی نخواست که در ظاهر هم پالس مثبتی برای ایران بفرستد و پای تحریم‌های موسوم به قانون کاتسا را امضا کرد.
چگونه به کاتسایی‌ها خوشبین هستید؟
حالا روحانی پس از مدت‌ها، از بدبینی به آمریکا سخن می‌گوید! محمد ایمانی، در بیست و پنجم مردادماه 95 پرسشی را از روحانی مطرح می‌کند:«سخن گفتن از بدبینی به آمریکا هرچه دیرهنگام اما مغتنم است؛ اما وقتی که به آمریکا بدبین هستید، چگونه می‌توانید به توافقی که مجری آن قابل اعتماد نیست تکیه کنید و به آن توافق یعنی برجام خوشبین باشید؟» پرسشی که پاسخی درخور نیافت.
یک قیاس ناجوانمردانه و غیرمنطقی!
در شهریور 95، ابراز نگرانی‌ها درباره اقدامات آمریکا و خسارت بیشتر ایران تشدید می‌شود؛ در سوی دیگر ماجرا صهیونیست‌ها نیز نگرانند که مبادا غرب امتیازی جدی به ایران بدهد؛ اما برخی در داخل می‌کوشند این دو نگرانی متفاوت را با عنوان نگرانی مشترک با صهیونیست‌ها در بوق و کرنا کنند؛ منتقدانی همچون سیدیاسر جبرائیلی حالا باید در برابر این دست رندی‌ها هم موضع بگیرند!
مردم از نگاه رئیس‌جمهور!
در آبان 95، رئیس‌جمهور اظهارات عجیبی درباره مردم به کار می‌برد:«اینکه می‌گوییم هواپیما بخریم برای آن که وقت «مردم» تلف نشود و می‌خواهند اگر به کشوری بروند، راه نیفتند بروند کشور همسایه و از آن‌جا به مقصد خود برسند!» برخی با استناد به این سخنان، مفهوم مردم از نگاه روحانی را به چالش می‌کشند! و به سبب همین ناهمگونی مفهوم مردم در ذهن رئیس‌جمهور و مردم، این که «برجام باید بیاید تا مشکل آب خوردن «مردم» حل شود» هم چندان اعتباری نمی‌یابد!
زمزمه‌های مذاکره درباره توانمندی‌های نظامی ایران
پاییز 96 در حالی که تقریبا دو سال از اجرای برجام می‌گذشت و آمریکا و هم‌پیمانان اروپایی‌اش، کرارا برجام را نقض کرده بودند، فشارها نیز بر جمهوری اسلامی ایران تشدید می‌شد و تهدیدهای نظامی آمریکا و اسرائیل نیز به یکی از مسائل مورد پرسش مردم تبدیل شده بود. همزمان، مباحثی نیز درباره مذاکره پیرامون فعالیت‌های نظامی ایران نیز به گوش می‌رسید!
هجدهم اردیبهشت‌ماه و خروج از برجام
شمخانی، دبیر شورای‌عالی امنیت ملی در نهم آبان‌ماه سال 1396، رسما اعلام کرد که ایران در مسائل دفاعی مذاکره نخواهد کرد. او همچنین گفت که تهدیدها هم تأثیری در اراده ملت برای دفاع از هویت سرزمینی‌شان نخواهد داشت. سرانجام، آمریکا به تهدیدها و فشارها و نقض عهدها راضی نشد و در هجدهم اردیبهشت‌ماه 1397 تصمیم به خروج از برجام گرفت.
ترامپ: کشورها را برای فشار بر ایران تشویق می‌کنیم؛ مذاکره هم می‌کنیم!
بلافاصله پس از خروج ترامپ از برجام، در همان روز هجدهم اردیبهشت، پلیس خوب، اوباما، دست به قلم شد و نسبت به اقدام ترامپ واکنش نشان داد و در بیانیه‌ای نوشت که با خروج از برجام، به متحدانمان پشت کردیم! اما همزمان با خروج از برجام، تلاش‌ها برای مذاکره مجدد میان ایران و آمریکا نیز آغاز شد! ترامپ در هشتم مردادماه 97، ضمن این که اعلام کرد آمریکا همه کشورها را تشویق می‌کند تا ایران را برای توقف اقدامات شرورانه‌اش تحت فشار قرار دهند، گفت که آماده مذاکره بدون پیش‌شرط با ایران است!
فشار حداکثری برای کشاندن ایران پای میز مذاکره
بی‌بی‌سی نیز در شهریورماه پس از خروج از برجام، تیتر زد که مذاکره ایران با آمریکا شاید غیرممکن نباشد! این رسانه همچنین نوشت که آمریکا برای کشاندن ایران پای میز مذاکره در صدد اعمال فشار حداکثری بر ایران است. بی‌بی‌سی همزمان از پذیرش قطعنامه 598 توسط امام خمینی (ره) در تیرماه سال 1367 سخن می‌گفت تا بگوید نوشاندن جام زهر به رهبری هم مثل برقراری مجدد مذاکره با آمریکا غیرممکن نیست!
رهبر انقلاب: مذاکره با آمریکا به طور قطع منتفی است!
رهبر معظم انقلاب که هوشیارانه این تحرکات سیاسی و رسانه‌ای را در داخل و خارج زیر نظر داشت، در هفتمین روز از شهریورماه 97، در سخنانی مهم بیان داشتند:«این که باز بعضی زمزمه می‌کنند که در حاشیه فلان اجلاس ممکن است با آمریکا مذاکره صورت بگیرد، این به طور قطع منتفی است؛ حالا آقای رئیس‌جمهور که هیچ، وزیر خارجه هم همینجور!»
گراهای نادرست برجامی از سوی وزارت خارجه آمریکا
در نخستین روز از مهرماه سال 1397، برایان هوک، مسئول «گروه اقدام ایران» در وزارت خارجه، مدعی شد که توافق هسته‌ای به گسترش فعالیت‌های منطقه‌ای ایران یاری رسانده است و اینکه ایران تلاش دارد تا مدل لبنان را در منطقه تکرار کند! این سخنان در حالی بیان می‌شد که اولا توافق با 5+1 تنها در حوزه «هسته‌ای» منعقد شده بود و طبعا ارتباط دادن برجام و فعالیت‌های منطقه‌ای ایران ضعف منطقی آشکاری داشت و ثانیا از قضا برجام تضییقاتی را نیز برای گسترش فعالیت‌های منطقه‌ای ایران دست‌کم در داخل کشور ایجاد کرده بود!
ربیعی: روحانی آماده مذاکره بود؛ آمریکایی‌ها نخواستند
تقریبا یک هفته بعد، در هشتم مهرماه 97، دویچه‌وله به نقل از علی ربیعی، سخنگوی دولت، تیتر می‌زند که ما آماده مذاکره بودیم اما آمریکا مانع شد! ربیعی گفته بود که روحانی آمادگی داشت در حاشیه مجمع عمومی سازمان ملل، با مقامات کشورها به گفتگو بنشیند. در این ایام، برخی از مقامات کشورهای اروپایی می‌کوشند روحانی را به دیدار با رئیس‌جمهور آمریکا تشویق کنند!
رئیس‌جمهور: ما برای مذاکره همکاری کردیم!
خود روحانی هم دو روز پس از ربیعی، در دهم مهرماه در اظهاراتی تأمل‌برانگیز اعلام کرد ما برای مذاکره «همکاری» کردیم، کاخ سفید مانع شد! او در واقع کاخ سفید را مسئول شکست تلاش‌ها برای دیدارش با ترامپ معرفی کرد. ظریف اما حدود سه ماه پس از اظهارات روحانی، در هفدهم دی‌ماه 97، اعلام کرد که مذاکره با آمریکا بعید است. این سخنان در واکنش به اظهارات مقامات آمریکایی مبنی بر مذاکره بدون پیش‌شرط با ایران بیان شده بود.
مکرون ایران و آمریکا را به مذاکره می‌خواند
کم‌تر از یک‌ماه بعد، یعنی در نهم بهمن‌ماه سال 97، ترامپ اعلام کرد که فکر می‌کند ایران به مذاکره و توافق با آمریکا تمایل دارد! نقش مکرون هم این روزها آشکارتر می‌شود. ترامپ می‌گوید امانوئل مکرون، آمریکا را به مذاکره با ایران تشویق می‌کند! گمان نخستین ترامپ البته متکی به داده‌هایی است که مقامات خود ما در داخل تولید کرده‌اند!
اگر توافقی باشد، باید صدساله باشد!
در اوایل سال 1398، آمریکا بار دیگر سیری‌ناپذیری خود را نشان داد؛ وقتی ترامپ خارج‌شده از برجام، گفت که عمر توافق هسته‌ای کوتاه بوده و (اگر توافقی باشد) باید صدساله باشد! حال آن که ایران در توافق محدودیت‌هایی را در حوزه هسته‌ای برای بیش از دو دهه پذیرفته بود! با وجود این زیاده‌خواهی‌ها، روحانی، رئیس‌جمهور ایران گاه و بیگاه از امکان مذاکره با آمریکا سخن می‌گوید!
عارف: برجام بهانه خوبی برای مذاکره در سایر زمینه‌ها بود!
در این میان، حتی برخی از چهره‌های اصلاح‌طلب هم بی‌نتیجه بودن مذاکره با آمریکا را دریافته‌اند. عارف، مرد همواره ساکت مجلس، در بیست و سوم اردیبهشت‌ماه 98، لب به سخن می‌گشاید و می‌گوید آمریکایی‌ها اگر اهل مذاکره بودند برجام را ترک نمی‌کردند؛ برجام بهانه خوبی بود تا مذاکره در سایر زمینه‌ها نیز شروع شود.» و جمله دوم از جمله اول پراهمیت‌تر است!
بخش سوم این گزارش را فردا می‌خوانید.
انتهای پیام /