«انزوای اجتماعی» و «بلاتکلیفی» سالمندان در پاندمی کووید19

دکتر فریبرز درتاج در آستانه "روز جهانی سالمندان" در گفت و گو با ایسنا، با اشاره به ماده 12 پیمان بین‌المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی که به دسترسی، مقبولیت، پذیرش و تمکن کیفیت خدمات درمانی برای سالخوردگان بدون هیچ‌گونه تبعیض اشاره دارد، درباره لزوم توجه به سالخوردگان در دوران پاندمی کووید 19، گفت: سالخوردگانی که مشکلات شناختی و زوال عقل دارند و یا آن‌هایی که به‌شدت به مراقبت وابسته‌اند ممکن است با همه گیری کووید 19 و یا قرنطینه دچار اضطراب، خشونت، استرس، بی‌قراری و گوشه‌گیری شده باشند. همه باید بدانند که تنهایی برای سالخوردگانی که از اجتماع محروم شده‌اند، می‌تواند مشکلی جدی باشد و از این رو پیوستگی حمایت‌های عاطفی و عملی شبکه‌های حمایتی نظیر خانواده‌ها، مددجویان، پرستاران به هر طریقی باید تضمین شود.

این عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی با بیان اینکه تاثیرات پاندمی کووید 19 بر سالمندان جهان میتواند شامل تجربیات جدید یا تشدید علایم موجود قبل از کووید 19 باشد، ادامه داد: سالمندان در بحران کووید 19 به توجه ویژه‌ای نیاز دارند و نظرات و نگرانی‌های آن‌ها باید شنیده شود چراکه کنارآمدن با همه‌گیری کووید 19 می‌تواند برای سالمندان، به طور ویژه‌ای چالش‌برانگیز باشد. هرچند در حال حاضر داده‌های جهانی قطعیتی ندارند اما خطر بالای کووید 19 برای سالمندان در داده‌های بین‌المللی واضح است.

این عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی همچنین این را هم گفت که رعایت فاصله اجتماعی برای سالخوردگان می‌تواند مشکل‌ساز باشد چراکه مخصوصا افراد بالای 80 سال با شبکه‌های اجتماعی کمتر آشنا هستند.

آسیب پذیری سالخوردگان مراکز نگهداری بلندمدت در برابر نتایج نامطلوب کووید 19

رئیس انجمن روانشناسی تربیتی ایران، همه‌گیری کووید 19 را چالشی بسیار مهم برای دولتمردان و تهدیدی بزرگ برای سلامت عمومی و اقتصاد دانست و ادامه داد: سالخوردگان مراکز نگهداری بلندمدت نظیر خانه‌های سالمندان و مراکز توان بخشی، به‌طور خاص در برابر سرایت و نتایج نامطلوب کووید 19 آسیب‌پذیر هستند. سالمندانی که در شرایط قرنطینه تنها زندگی می‌کنند ممکن است برای دسترسی دقیق به اخبار، مواد غذایی، دارو و دیگر منابع ضروری دچار مشکل شوند و سالخوردگانی که در قرنطینه به سر می‌برند، مخصوصا آن‌هایی که مشکلات افت شناختی دارند و به‌شدت به مراقبت وابسته‌اند؛ به کمک و حمایت عاطفی و عملی پیوسته‌ای از طریق شبکه‌های غیررسمی نظیر خانواده‌ها، مددجویان، پرستاران خانگی و داوطلبان نیازمندند.

پوشش بیمه سلامت روان برای خدمات روانشناختی در سطح جهان

این روانشناس در ادامه درباره ارائه خدمات سلامت روان در سطح جهانی برای سالمندان نیز توضیح داد: در سطح جهانی برای خدمات سلامت روان به بیماران سرپایی، معمولا خدمات درمانی 80 درصد مقادیر تایید شده درمانی را مشابه خدمات درمانی عمومی، پوشش می‌دهند. بیمه تامین خدمات درمانی نیز عموما 20 درصد باقی‌مانده را می‌پردازد. خدمات درمانی همچین هزینه خدمات سلامت روان در بیماران بستری را پرداخت می‌کند. درواقع به خاطر همه‌گیری کووید 19 خدمات درمانی، میزان پوشش خدمات سلامت روان که به طور حضوری قابل دستیابی نیست را گسترش داده تا آنها را قابل دسترس‌تر کند.

درتاج افزود: همچنین از جمله تغییرات اخیر در خدمات درمانی این است که سالمندان، در حال حاضر می‌توانند خدمات سلامت روان را در خانه‌هایشان و سایر مکانها (برای مثال خانه سالمندان، بیمارستان) دریافت کنند و این در حالی است که پیش از این خدمات درمانی، خدمات سلامت روان کلامی که در خانه‌ی افراد فراهم می‌شد را پوشش نمی‌داد. همچنین خدمات سلامت روان کلامی در حال حاضر می‌تواند از طریق ویدیو (برای مثال دوربین گوشی همراه یا رایانه) یا تماس صوتی تلفنی، پوشش داده شود و ارائه‌دهندگان این گزینه را دارند تا از هزینه‌ای که بیمار برای خدمات سلامت کلامی یا تلفنی می‌پردازد، چشم‌پوشی کنند یا از آن بکاهند.

رئیس انجمن روانشناسی تربیتی ایران در پایان سخنان خود تاکید کرد: اگرچه با توجه به آمارهای کشورهای مرفه، مردان سالخورده احتمال مرگ‌ومیر بالاتری نسبت به زنان دارند، زنان مسن در برخی کشورها به دلیل وجود انواع تبعیض‌ها ممکن است در معرض خطرات بخصوصی از نظر ابتلا باشند. این تبعیض‌ها شامل کمبودهای غذایی، خشونت‌های جنسیتی، فرصت تحصیل کمتر و بی‌سوادی، درآمد کمتر، خطرات بیشتر تنها زندگی کردن و فقر است. برخی سالخوردگان ممکن است مسئولیت مراقبت از نوه‌های خود را عهده‌دار باشند، این امر با توجه به عدم ادامه قرنطینه‌ها منجر به افزایش خطر ابتلا به کووید -19 می‌شود. همچنین تحرک بالای اعضای جوان خانواده نیز از طرف دیگر موجب افزایش ریسک ابتلا می‌شود.

انتهای پیام