ایران دارای 93 رودخانه دائمی است
درویش گفت: هم اکنون ایران حدود 93 رودخانه دائمی در ایران داریم که تقریبا در هیچ کشور دیگری به این تعداد رودخانه دائمی در آنها وجود ندارد.
محمد درویش کارشناس حوزه آبخیزداری و محیط زیست در گفتوگو با خبرنگار اقتصاد و انرژی گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان درباره وضعیت کشاورزی ایران در منطقه گفت: با وجود اینکه کشور ما در منطقه و اقلیم خشکی قرار گرفته است، اما به خاطر تراز ارتفاعی خوبی که داریم؛ یعنی وجود اختلاف ارتفاع از منفی 22 متر در سواحل دریای خزر تا 5 هزار و 671 متر در قله دماوند باعث شده تا یک تفاوت دمای خوبی را داشته باشیم.
او ادامه داد: در ارتفاعات به علت وجود برف و یخ دائمی، رودخانه های دائمی شکل میگیرد و ما هم اکنون چیزی حدود 93 رودخانه دائمی در ایران داریم که تقریبا در هیچ کشور دیگری به این تعداد رودخانه دائمی در آنها وجود ندارد.
این کارشناس گفت: همچنین ما آبرفتهای درشتانه داریم که سبب میشود تا ذخایر خوبی در سفرههای آب زیرزمینیایجاد شود که منبعی مهمی برای آب شیرین محسوب میشود.
درویش اظهار کرد: همه این عوامل مجموعا به هم کمک میکنند تا کشاورزی نسبتا درخوری را در کشور بتوانیم مدیریت کنیم؛ از زمان گذشته کشاورزان با اختراع ابزاری بنام قنات، کاریز و همچنین با احداث برخی از سدهای مخزنی کوچک برای تنطیم آب و استفاده از تکنیکهایی مثل خوشابها توانستن از ویژگیهای ممتاز سرزمینی برای گسترش کشاورزی خود استفاده کنند.
بیشتر بخوانید:رشد 50 درصدی ضریب مکانیزاسیون در بخش کشاورزی
*س_ایران جز 10 کشور تولیدکننده محصولات کشاورزی_س*درویش در پاسخ به سئوال خبرنگار مبنی بر اینکه وضعیت تولید کشاورزی ما برای صاردات چگونه است؟ گفت: در حال حاضر ما در تولید 10 محصول کشاورزی جز 10 کشور اول دنیا هستیم و چیزی حدود 18 میلیون هکتار از وسعت سرزمینمان قابلیت کشت و کار دارد.
او تاکید کرد: اگر بتوان بر روی همین 18 میلیون هکتار تمرکز کرد و این عدد را بزرگتر نکنیم بطوری که مرتعها و جنگلها قربانی شوند و به وسعت دیمزارها اضافه شود چرا که دیمزارها عاملی برای فرایش خاک و افزایش ریزگردها هستند.درویش راهکار تولیدات کشاورزی را به این شکل بیان کرد: به جای آن که به سمت محصولات استراتژیک برویم محصولاتی که ارزش افزوده دارند؛ تلاش کنیم تا نیاز مایحتاج مردم کشور خود را تامین بکنیم و محصولاتی مثل گندم، جو، برنج و ذرت بسیار بهتر است تا تلاش کنیم کیوی، هندوانه، پرتقال و پسته صادر کنیم.
او درباره هدر رفتن آب برای میزان بالای تولید محصولات کشاورزی گفت: با صادرات محصولات کشاورزی به این ترتیب آب ارزشمند کشور را به صورت مجازی در واقع صادر میکنیم آن هم در شرایطی که کشور ما افت سطح آب زیرزمینی آن شدید است و ما رکورد دار نشست زمین در کل جهان هستیم.
فعال محیط زیست تاکید کرد: کشاورزی میتواند یک پتانسیل بسیار ارزشمند برای کشور ما باشد به شرطی که بر مبنای واقعیتهای بوم شناختی صورت گیرد و بهتر است چیزی حدود 20 میلیارد متر مکعب آب را به آن اختصاص دهیم و به سراغ کشت محصولات استراتژیک و فقط تامین مایحتاج خود برویم.
درویش درباره تولیدات کشاورزی گفت: یعنی ما چیزی حدود یک میلیون تن هندوانه نیاز داریم و این میزان را باید تولید کرد نه اینکه 3 میلیون تن هندوانه تولید کنیم و 2 میلیون تن آن را صادر کنیم و کلی آب را از دست بدهبم ما باید میوههای مختلفی مثل پرتغال و کیوی را تولید کنیم، اما باید در نظر داشت که این میزان در حد نیازهای داخلی و خودمان باشد.
درویش در پاسخ به سئوالی مبنی بر اینکه جایگزین صادرات کشاورزی چه چیزی میتواند باشد؟ گفت: برای تولید پول و صادرات باید به سمت تولید ثانویه رفت یعنی بالفعل کردن مزیتهای واقعی این سرزمین در حوزهی بوم گردی، طبیعت گردی، معرفی جذابیتهای تاریخی و فرهنگی این کشور و همچنین تبدیل مواد معدنی خام به مواد ثانویه میتواند جایگزین صادرات کشاورزی ما شود.
او گفت: همچنین استفاده از مزیت دیگر کشور مثل استفاده از آبهای آزاد میتواند باعث واردات پول به داخل شود به خاطر اینکه تنها راه دسترسی جمهوریهای آسیای میانه به آبهای آزاد است و به این ترتیب پول پایدار در کشور تولید بکینم و در عین حال کشاورزی را در حد نیازهای خودمان مدیریت کنیم.
کمک به اقتصاد کشور گاهی میتواند از طریق صادر نکردن برخی از کالاها انجام بشود چراکه برخی از صادرات در دراز مدت تاثیر منفی بر روی ساختار اقتصادی کشور میگذارد.
انتهای پیام /