ایمنسازی ساختمانهای پرخطر به کُندی پیش میرود
عضو شواری شهر تهران گفت: تنها راهی که برای ما وجود دارد تا از آن طریق بتوانیم به سمت شهر ایمن حرکت کنیم این است که شاهد مشارکت و مسئولیت پذیری شهروندان باشیم.
مهدی بابایی نایب رئیس کمیسیون سلامت، محیط زیست و خدمات شهری شورای اسلامی شهر تهران درخصوص اینکه آیا وجود سی و سه هزار ساختمان پرخطر در پایتخت که طی پایشی در سال گذشته شناسایی شده به معنای داشتن شمار بالایی از پلاسکوهای بالقوه است به میزان گفت: این رقم سی و سه هزار ساختمانی که در آن پایش برآورد شده ساختمانهای خیلی پرخطر به شمار نمیروند. البته این ساختمانها جزو اماکنی محسوب میشوند که خطرساز هستند، اما مانند ساختمان پلاسکو پرخطر به حساب نمیآیند.
وی با بیان اینکه ما درباره اماکنی که بسیار پرخطر هستند به صورت ویژه درحال پیگیری هستیم افزود: درجه خطر پذیری بقیه اماکن خیلی پایینتر است. آن عددی هم که در پایش سال گذشته آمده به مجموعه این ساختمانها مربوط میشود. اما به هرحال توصیهای که من درباره موضوع ایمنی ساختمانی دارم این است که شهروندان ما درباره موضوع ایمنی دقت بیشتری داشته باشند.
بیشتر بخوانید:
حادثه پلاسکو؛ شعله کوچکی که فاجعهای بزرگ رقم زد
عضو شورای شهر تهران خاطرنشان کرد: انتظار ما این است که همانطوری که مردم ما درباره دیگر نیازهایی که دارند هزینه میکنند برای موضوعات مربوط به ایمنی و موضوع اطفای حریق و پیشگیری از این نوع حوادث هم این هزینهها را انجام بدهند. چون تنها راهی که برای ما وجود دارد تا از آن طریق بتوانیم به سمت شهر ایمن حرکت کنیم همین است که شاهد مشارکت و مسئولیت پذیری شهروندان باشیم. درحال حاضر سازمان آتش نشانی حاضر است تا با اعلام نیازی که از سوی مردم صورت میگیرد از املاک و ساختمانها بازدید کند و دستورالعملهای لازم درباره موضوعات مرتبط با ایمنی ساختمانی را در اختیار شهروندان قرار بدهد. با ارائه این دستورالعملها و رعایت این موارد از سوی شهروندان سطح خطرپذیری املاک و ساختمانها یه حداقل خواهد رسید.
وی در پاسخ به اینکه آیا برآوردی از ساختمانهای پرخطری که مورد رسیدگی قرار گرفته اند و مشکلات ایمنی آنها برطرف شده وجود دارد گفت: بله، به هرحال ما پیگیریهای لازم را در مورد این مساله انجام داده ایم. همچنین ابلاغهایی که لازم بود اتفاق بیفتد را هم به انجام رسانده ایم. با این تلاشها و پیگیریها یک قسمت کوچکی از این ساختمانهای پرخطر نسبت به رعایت تمهیدات ایمنی اقدام کردند. اما چون ما در این حوزه از قوانین الزام آور بهرهمند نیستیم متاسفانه روند رسیدگی به ساختمانهای پرخطر و رفع مشکلات ایمنی در این اماکن به کُندی پیش میرود.