بازی «عقاب زرین» شخصیت شهید زرین را به درستی روایت نمی‌کند

قرار بود در بازی «عقاب زرین» شهید عبدالرسول زرین به مخاطب معرفی شود و انتظار می‌رفت شخصیت‌پردازی و روایت خوبی از وی در این بازی ارائه شود اما چنین اتفاقی رخ نداده است.

به گزارش خبرنگار مهر، انقلاب اسلامی ایران فراز و فرودهای بسیاری به خود دیده است. 40 سالی که در خود بیش از چند قرن حادثه و اتفاقات گوناگون دارد. یکی از حوادث مهم آن ماجرای 8 سال جنگ تحمیلی و دفاع مقدس است. این جنگ قهرمانان و شیرمردان بزرگ بسیاری به خود دید که برای بیان داستان زندگی و رشادت‌های آن‌ها سال‌ها باید وقت صرف کرد. انسان‌هایی که در خیلی از مواقع در قالب کلمات نمی‌شود آن‌ها را توصیف کرد. شهید بزرگوار عبدالرسول زرین تک تیرانداز قهار جنگ تحمیلی، کسی که 700 شلیک موفق داشت و به گردان تک نفره معروف بود، یکی از این مردان است. مؤسسه فرهنگی هنری منادیان در بازی اکشن اول‌شخص عقاب زرین که ادامه عنوان تک تیرانداز است، سعی کرده تا گوشه‌ای از رشادت‌های این شهید را نشان دهد.

نقطه ضعف اصلی بازی نحوه روایت و شخصیت‌پردازی آن است. تا جایی که اصلاً داستانی در بازی روایت نمی‌شود و شما در این بازی با 6 مرحله روبرو هستید که صرفاً باید در آن مأموریت مشخص شده را انجام دهید. در هیچ جایی از بازی شخصیت اصلی معرفی نمی‌شود و اگر بازیکن از قبل با این شهید آشنایی نداشته باشد، این بازی هم اطلاعات خاصی در رابطه با شهید به او نمی‌دهد. با یک بازی اکشن اول‌شخص تک تیراندازی روبرو هستید که حال و هوای دفاع مقدس و جبهه را دارد ولی شما را اصلاً با داستان قهرمان بازی همراه نمی‌کند. شخصیت‌پردازی و روایت جایی در این بازی ندارد. فقط در آیکون و منوی اصلی و لودینگ عکس شهید را می‌بینید. در مکالمات بازی هم چند بار اسم شهید آورده می‌شود. انتظار می‌رفت که با لمس عکس شهید در منوی اصلی، اطلاعاتی در رابطه با ایشان به بازیکن داده شود ولی با کمال تعجب از شما خواسته می‌شود که نام کاربری و سن خود را وارد کنید. این‌طور به نظر می‌رسد که سازنده با عجله زیاد بازی را عرضه کرده است. این نقیصه با ساخت یک انیمیشن کوتاه که بازیکن را با قهرمان داستان آشنا کند به راحتی بر طرف می‌شد. یا حتی اطلاعاتی به صورت متن در داخل بازی در رابطه با شهید قرار داده می‌شد.

بازی گیم‌پلی روانی دارد. با شروع هر مرحله بازیکن در یک موقعیت قرار می‌گیرد و با تیراندازی به اهداف پیش می‌رود. البته جابجایی به وسیله بازیکن انجام نمی‌گیرد. صرفاً هدف‌گیری و شلیک می‌کند که البته این روال در بازی‌های تک تیراندازی مرسوم است. پس از استقرار در موقعیت مشخص‌شده و کشتن سربازان دشمن، پس از مدتی از شما خواسته می‌شود تا با کشیدن انگشت خود روی صفحه بازی، مکان خود را عوض کنید و مرحله را به اتمام برسانید.

در بازی یک مرحله آموزشی که در آن کار با تفنگ کلاشینکف و تفنگ دراگنوف آموزش داده می‌شود، وجود دارد. بازی از 6 مرحله تشکیل شده است که در هر کدام باید کار خاصی را انجام بدهید. مثلاً در مرحله اول باید تک‌تیرانداز دشمن را پیدا کنید و او را از پا در بیاورید. در مرحله بعد باید با کلاشینکف پیش روی کنید و دشمن را به عقب برانید. در یکی دیگر از مراحل باید تانک شکار کنید. یکی از ایرادات بازی مشخص نبودن تعداد فشنگ‌های باقیمانده در خشاب است.

بازی قسمت آنلاین هم دارد که هنوز راه‌اندازی نشده است. جالب اینجاست که با وجود اینکه هنوز قسمت آنلاین بازی راه‌اندازی نشده ولی در صورتی که به اینترنت متصل نباشید، نمی‌توانید وارد بازی شوید!

میزان سختی بازی قابل تنظیم نیست و فقط با یک سطح می‌توانید بازی را انجام دهید. همچنین امکان ارتقا قهرمان و سلاح او در بازی وجود ندارد. به تبع آن فروشگاهی در بازی نداریم.

گرافیک و طراحی بازی ضعف‌های متعددی دارد. سایه‌ها به درستی طراحی و ساخته نشده‌اند و در بسیاری از موارد اصلاً سایه‌ای وجود ندارد. اشیا دارای لبه هستند. انیمیشن‌ها می‌توانست بهتر و روان‌تر ساخته شوند. اما نکته مثبت گرافیک بازی انفجارها و آتش‌سوزی‌های بازی است که به خوبی ساخته‌شده‌اند.

در قسمت صدا و موسیقی بازی نمره قابل قبول می‌گیرد. صدای شلیک تفنگ‌ها بسیار به واقعیت نزدیک است و موسیقی بازی هم شما را با حال و هوای بازی همراه می‌کند.

با توجه به اینکه در این بازی قرار است یکی از شخصیت‌های برجسته جنگ تحمیلی به مخاطب معرفی شود، انتظار می‌رفت تا شخصیت‌پردازی و روایت خیلی خوبی در بازی وجود داشته باشد اما متأسفانه چنین اتفاقی نمی‌افتد و در عمل بازیکن با یک بازی اکشن سطح پایین که فقط اسمی از شهید عبدالرسول زرین را یدک می‌کشد مواجه است. برای معرفی شخصیت‌های ملی و مذهبی خیلی بیشتر از این‌ها باید وقت و هزینه و انرژی صرف کرد تا به بهترین نحو ممکن قهرمانان خود را به مخاطب معرفی کنیم، اتفاقی که به خوبی در تمام دنیا می‌افتد.