با خواندن این سوره از عذاب قبر در امان هستید + صوت آیات
فایل صوتی تلاوت سوره احزاب با صدای شحات انور را اینجا دریافت کنید.
به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، سوره احزاب سی و سومین سوره قرآن است و در جزء بیست و یکم و بیست و دوم آن قرار دارد.
پرداختن به داستان جنگ احزاب یا خندق در بخش مهمی از این سوره دلیل نام‌گذاری آن به نام احزاب است.
سوره احزاب همچنین درباره پیروی‌نکردن از کافران و اطاعت از خداوند، برخی از قانون‌های دوره جاهلیت، وظایف همسران پیامبر، داستان ازدواج پیامبر با زینب بنت جحش و مسئله حجاب سخن می‌گوید.
آیات اولوالارحام، تاسی، تطهیر، خاتمیت، صلوات، امانت و آیه‌ای که زنان پیامبر را امهات المؤمنین می‌خواند، از آیات مشهور و نامدار سوره احزاب است.
در کتاب مجمع البیان درباره فضیلت سوره احزاب آمده است؛ اگر کسی سوره احزاب را بخواند و به خانواده‌ش بیاموزد از عذاب قبر در امان است.
همچنین امام صادق (ع) در این باره می‌فرماید: کسانی که این سوره را زیاد می‌خوانند، در روز قیامت همراه با پیامبر (ص) و همسران او خواهند بود.
فایل صوتی تلاوت سوره احزاب با صدای شحات انور
کد ویدیو دانلود فیلم اصلی *س_متن سوره احزاب همراه با ترجمه_س*بسم الله الرحمن الرحیم
به نام خدای بخشاینده مهربان
یا أیها النبی اتق الله و لا تطع الکافر‌ین و المنافقین ان الله کان علیما حکیما 1
ای پیامبر از خدا پروا بدار و کافران و منافقان را فرمان مبر که خدا همواره دانای حکیم است (1)
و اتبع ما یوحی الیک من ر‌بک ان الله کان بما تعملون خبیر‌ا 2
و آنچه را که از جانب پروردگارت به سوی تو وحی می‌شود پیروی کن که خدا همواره به آنچه می‌کنید آگاه است (2)
و توکل علی الله و کفی بالله وکیلا 3
و بر خدا اعتماد کن همین بس که خدا نگهبان توست (3)
ما جعل الله لر‌جل من قلبین فی جوفه و ما جعل أزواجکم اللائی تظاهر‌ون منهن أمهاتکم و ما جعل أدعیاءکم أبناءکم ذلکم قولکم بأفواهکم و الله یقول الحق و هو یهدی السبیل 4
خداوند برای هیچ مردی در درونش دو دل ننهاده است و آن همسرانتان را که مورد «ظهار» قرار می‌دهید مادران شما نگردانیده و پسرخواندگانتان را پسران واقعی شما قرار نداده است این گفتار شما به زبان شماست ولی خدا حقیقت را می‌گوید و اوست که به راه راست هدایت می‌کند (4)
ادعوهم لآبائهم هو أقسط عند الله فان لم تعلموا آباءهم فاخوانکم فی الدین و موالیکم و لیس علیکم جناح فیما أخطأتم به ولکن ما تعمدت قلوبکم و کان الله غفور‌ا ر‌حیما 5
آنان را به نام پدرانشان بخوانید که این نزد خدا عادلانه‌تر است و اگر پدرانشان را نمی‌شناسید پس برادران دینی و موالی شمایند و در آنچه اشتباها مرتکب آن شده‌اید بر شما گناهی نیست ولی در آنچه دلهایتان عمد داشته است مسؤولید و خداست که همواره آمرزنده مهربان است (5)
النبی أولی بالمؤمنین من أنفسهم و أزواجه أمهاتهم و أولو الأر‌حام بعضهم أولی ببعض فی کتاب الله من المؤمنین و المهاجر‌ین الا أن تفعلوا الی أولیائکم معر‌وفا کان ذلک فی الکتاب مسطور‌ا 6
پیامبر به مومنان از خودشان سزاوارتر و نزدیکتر است و همسرانش مادران ایشانند و خویشاوندان طبق کتاب خدا بعضی نسبت به بعضی اولویت دارند و بر مومنان و مهاجران مقدمند مگر آنکه بخواهید به دوستان مومن خود وصیت یا احسانی کنید و این در کتاب خدا نگاشته شده است (6)
و اذ أخذنا من النبیین میثاقهم و منک و من نوح و ابراهیم و موسی و عیسی ابن مریم و أخذنا منهم میثاقا غلیظا 7
و یاد کن هنگامی را که از پیامبران پیمان گرفتیم و از تو و از نوح و ابراهیم و موسی و عیسی پسر مریم و از همه آنان پیمانی استوار گرفتیم (7)
لیسأل الصادقین عن صدقهم و أعد للکافر‌ین عذابا ألیما 8
تا راستان را از صدقشان باز پرسد و برای کافران عذابی دردناک آماده کرده است (8)
یا أیها الذین آمنوا اذکر‌وا نعم الله علیکم اذ جاءتکم جنود فأر‌سلنا علیهم ر‌یحا و جنودا لم تر‌وها و کان الله بما تعملون بصیر‌ا 9
ای کسانی که ایمان آورده‌اید نعمت خدا را بر خود به یاد آرید آنگاه که لشکرهایی به سوی شما در آمدند پس بر سر آنان تندبادی و لشکرهایی که آن‌ها را نمی‌دیدید فرستادیم و خدا به آنچه می‌کنید همواره بیناست (9)
اذ جاءوکم من فوقکم و من أسفل منکم و اذ زاغت الأبصار و بلغت القلوب الحناجر و تظنون بالله الظنونا 10
هنگامی که از بالای سر شما و از زیر پای شما آمدند و آنگاه که چشم‌ها خیره شد و جان‌ها به گلوگاه‌ها رسید و به خدا گمانهایی نابجا می‌بردید (10)
هنالک ابتلی المؤمنون و زلزلوا زلزالا شدیدا 11
آنجا بود که مومنان در آزمایش قرار گرفتند و سخت تکان خوردند (11)
و اذ یقول المنافقون و الذین فی قلوبهم مر‌ض ما وعدنا الله و ر‌سوله الا غر‌ور‌ا 12
و هنگامی که منافقان و کسانی که در دلهایشان بیماری است می‌گفتند: خدا و فرستاده‌اش جز فریب به ما وعده‌ای ندادند (12)
و اذ قالت طائف منهم یا أهل یثر‌ب لا مقام لکم فار‌جعوا و یستأذن فر‌یق منهم النبی یقولون ان بیوتنا عور و ما هی بعور ان یر‌یدون الا فر‌ار‌ا 13
و چون گروهی از آنان گفتند: ای مردم مدینه دیگر شما را جای درنگ نیست برگردید و گروهی از آنان از پیامبر اجازه می‌خواستند و می‌گفتند: خانه‌های ما بی‌حفاظ است ولی خانه‌هایشان بی‌حفاظ نبود آنان جز گریز از جهاد چیزی نمی‌خواستند (13)
و لو دخلت علیهم من أقطار‌ها ثم سئلوا الفتن لآتوها و ما تلبثوا بها الا یسیر‌ا 14
و اگر از اطراف مدینه مورد هجوم واقع می‌شدند و آنگاه آنان را به ارتداد می‌خواندند قطعا آن را می‌پذیرفتند و جز اندکی در این کار درنگ نمی‌کردند (14)
و لقد کانوا عاهدوا الله من قبل لا یولون الأدبار و کان عهد الله مسئولا 15
با آنکه قبلا با خدا سخت پیمان بسته بودند که پشت به دشمن نکنند و پیمان خدا همواره بازخواست دارد (15)
قل لن ینفعکم الفر‌ار ان فر‌ر‌تم من الموت أو القتل و اذا لا تمتعون الا قلیلا 16
بگو: اگر از مرگ یا کشته شدن بگریزید هرگز این گریز برای شما سود نمی‌بخشد و در آن صورت جز اندکی برخوردار نخواهید شد (16)
قل من ذا الذی یعصمکم من الله ان أر‌اد بکم سوءا أو أر‌اد بکم ر‌حم و لا یجدون لهم من دون الله ولیا و لا نصیر‌ا 17
بگو: چه کسی می‌تواند در برابر خدا از شما حمایت کند اگر او بخواهد برای شما بد بیاورد یا بخواهد شما را رحمت کند؟ و غیر از خدا برای خود یار و یاوری نخواهند یافت (17)
قد یعلم الله المعوقین منکم و القائلین لاخوانهم هلم الینا و لا یأتون البأس الا قلیلا 18
خداوند کارشکنان و مانع‌شوندگان شما و آن کسانی را که به برادرانشان می گفتند: نزد ما بیایید و جز اندکی روی به جنگ نمی‌آورند خوب می‌شناسد (18)
أشح علیکم فاذا جاء الخوف ر‌أیتهم ینظر‌ون الیک تدور أعینهم کالذی یغشی علیه من الموت فاذا ذهب الخوف سلقوکم بألسن حداد أشح علی الخیر أولئک لم یؤمنوا فأحبط الله أعمالهم وکان ذلک علی الله یسیر‌ا 19
بر شما بخیلانند و چون خطر فرا رسد آنان را می‌بینی که مانند کسی که مرگ او را فرو گرفته چشمانشان در حدقه می‌چرخد و به سوی تو می‌نگرند و چون ترس برطرف شود شما را با زبانهایی تند نیش می‌زنند بر مال حریصند آنان ایمان نیاورده‌اند و خدا اعمالشان را تباه گردانیده و این کار همواره بر خدا آسان است (19)
یحسبون الأحزاب لم یذهبوا و ان یأت الأحزاب یودوا لو أنهم بادون فی الأعر‌اب یسألون عن أنبائکم و لو کانوا فیکم ما قاتلوا الا قلیلا 20
اینان چنین می‌پندارند که دسته‌های دشمن نرفته‌اند و اگر دسته‌های دشمن بازآیند آرزو می‌کنند کاش میان اعراب بادیه‌نشین بودند و از اخبار مربوط به شما جویا می‌شدند و اگر در میان شما بودند جز اندکی جنگ نمی‌کردند (20)
لقد کان لکم فی رسول الله أسو حسن لمن کان یر‌جو الله و الیوم الآخر و ذکر الله کثیر‌ا 21
قطعا برای شما در اقتدا به رسول خدا سرمشقی نیکوست: برای آن کس که به خدا و روز بازپسین امید دارد و خدا را فراوان یاد می‌کند (21)
و لما ر‌أی المؤمنون الأحزاب قالوا هذا ما وعدنا الله و ر‌سوله و صدق الله و ر‌سوله و ما زادهم الا ایمانا و تسلیما 22
و چون مومنان دسته‌های دشمن را دیدند گفتند: این همان است که خدا و فرستاده‌اش به ما وعده دادند و خدا و فرستاده‌اش راست گفتند و جز بر ایمان و فرمانبرداری آنان نیفزود (22)
من المؤمنین ر‌جال صدقوا ما عاهدوا الله علیه فمنهم من قضی نحبه و منهم من ینتظر و ما بدلوا تبدیلا 23
از میان مومنان مردانی‌اند که به آنچه با خدا عهد بستند صادقانه وفا کردند برخی از آنان به شهادت رسیدند و برخی از آن‌ها در همین انتظارند و هرگز عقیده خود را تبدیل نکردند (23)
لیجزی الله الصادقین بصدقهم و یعذب المنافقین ان شاء أو یتوب علیهم ان الله کان غفور‌ا ر‌حیما 24
تا خدا راستگویان را به پاداش راستی‌شان پاداش دهد و منافقان را اگر بخواهد عذاب کند یا بر ایشان ببخشاید که خدا همواره آمرزنده مهربان است (24)
ور‌د الله الذین کفر‌وا بغیظهم لم ینالوا خیر‌ا و کفی الله المؤمنین القتال و کان الله قویا عزیزا 25
و خداوند آنان را که کفر ورزیده‌اند بی‌آنکه به مالی رسیده باشند به غیظ و حسرت برگرداند و خدا زحمت جنگ را از مومنان برداشت و خدا همواره نیرومند شکست‌ناپذیر است (25)
و أنزل الذین ظاهر‌وهم من أهل الکتاب من صیاصیهم و قذف فی قلوبهم الر‌عب فر‌یقا تقتلون و تأسر‌ون فر‌یقا 26
و کسانی از اهل کتاب را که با مشرکان همپشتی کرده بودند از دژهایشان به زیر آورد و در دلهایشان هراس افکند: گروهی را می‌کشتید و گروهی را اسیر می‌کردید (26)
و أور‌ثکم أر‌ضهم و دیار‌هم و أموالهم وأر‌ضا لم تطئوها و کان الله علی کل شیء قدیر‌ا 27
و زمینشان و خانه‌ها و اموالشان و سرزمینی را که در آن پا ننهاده بودید به شما میراث داد، و خدا بر هر چیزی تواناست (27)
یا أیها النبی قل لأزواجک ان کنتن تر‌دن الحیا الدنیا وزینتها فتعالین أمتعکن و أسر‌حکن سر‌احا جمیلا 28
ای پیامبر، به همسرانت بگو: اگر خواهان زندگی دنیا و زینت آنید بیایید تا مهرتان را بدهم و خوش و خرم شما را رها کنم (28)
و ان کنتن تر‌دن الله و ر‌سوله والدار الآخر فان الله أعد للمحسنات منکن أجر‌ا عظیما 29
و اگر خواستار خدا و فرستاده وی و سرای آخرتید پس به راستی خدا برای نیکوکاران شما پاداش بزرگی آماده گردانیده است (29)
یا نساء النبی من یأت منکن بفاحش مبین یضاعف لها العذاب ضعفین و کان ذلک علی الله یسیر‌ا 30
ای همسران پیامبر، هر کس از شما مبادرت به کار زشت آشکاری کند عذابش دو چندان خواهد بود و این بر خدا همواره آسان است (30)
و من یقنت منکن لله و ر‌سوله و تعمل صالحا نؤتها أجر‌ها مر‌تین و أعتدنا لها ر‌زقا کر‌یما 31
و هر کس از شما خدا و فرستاده‌اش را فرمان برد و کار شایسته کند پاداشش را دو چندان می‌دهیم و برایش روزی نیکو فراهم خواهیم ساخت (31)
یا نساء النبی لستن کأحد من النساء ان اتقیتن فلا تخضعن بالقول فیطمع الذی فی قلبه مر‌ض و قلن قولا معر‌وفا 32
ای همسران پیامبر، شما مانند هیچ یک از زنان دیگر نیستید اگر سر پروا دارید پس به ناز سخن مگویید تا آنکه در دلش بیماری است طمع ورزد و گفتاری شایسته گویید (32)
و قر‌ن فی بیوتکن و لا تبر‌جن تبر‌ج الجاهلی الأولی و أقمن الصلا وآتین الزکا و أطعن الله و ر‌سوله انما یر‌ید الله لیذهب عنکم الر‌جس أهل البیت و یطهر‌کم تطهیر‌ا 33
و در خانه‌هایتان قرار گیرید و مانند روزگار جاهلیت قدیم زینتهای خود را آشکار مکنید و نماز برپا دارید و زکات بدهید و خدا و فرستاده‌اش را فرمان برید خدا فقط می‌خواهد آلودگی را از شما خاندان پیامبر بزداید و شما را پاک و پاکیزه گرداند (33)
و اذکر‌ن ما یتلی فی بیوتکن من آیات الله و الحکم ان الله کان لطیفا خبیر‌ا 34
و آنچه را که از آیات خدا و سخنان حکمت آمیز در خانه‌های شما خوانده می‌شود یاد کنید در حقیقت خدا همواره دقیق و آگاه است (34)
ان المسلمین و المسلمات و المؤمنین و المؤمنات والقانتین والقانتات والصادقین والصادقات والصابر‌ین والصابر‌ات والخاشعین والخاشعات والمتصدقین والمتصدقات والصائمین والصائمات والحافظین فر‌وجهم والحافظات والذاکر‌ین الله کثیر‌ا والذاکر‌ات أعد الله لهم مغفر وأجر‌ا عظیما 35
مردان و زنان مسلمان و مردان و زنان با ایمان و مردان و زنان عبادت‌پیشه و مردان و زنان راستگو و مردان و زنان شکیبا و مردان و زنان فروتن و مردان و زنان صدقه‌دهنده و مردان و زنان روزه‌دار و مردان و زنان پاکدامن و مردان و زنانی که خدا را فراوان یاد می‌کنند خدا برای همه آنان آمرزشی و پاداشی بزرگ فراهم ساخته است (35)
و ما کان لمؤمن و لا مؤمن اذا قضی الله ور‌سوله أمر‌ا أن یکون لهم الخیر من أمر‌هم و من یعص الله و ر‌سوله فقد ضل ضلالا مبینا 36
و هیچ مرد و زن مومنی را نرسد که چون خدا و فرستاده‌اش به کاری فرمان دهند برای آنان در کارشان اختیاری باشد و هر کس خدا و فرستاده‌اش را نافرمانی کند قطعا دچار گمراهی آشکاری گردیده است (36)
و اذ تقول للذی أنعم الله علیه و أنعمت علیه أمسک علیک زوجک و اتق الله و تخفی فی نفسک ما الله مبدیه و تخشی الناس و الله أحق أن تخشاه فلما قضی زید منها و طر‌ا زوجناکها لکی لا یکون علی المؤمنین حر‌ج فی أزواج أدعیائهم اذا قضوا منهن و طر‌ا وک ان أمر الله مفعولا 37
و آنگاه که به کسی که خدا بر او نعمت ارزانی داشته بود و تو نیز به او نعمت داده بودی، می‌گفتی: همسرت را پیش خود نگاه دار و از خدا پروا بدار و آنچه را که خدا آشکارکننده آن بود در دل خود نهان می‌کردی و از مردم می‌ترسیدی با آنکه خدا سزاوارتر بود که از او بترسی پس چون زید از آن زن کام برگرفت و او را ترک گفت وی را به نکاح تو درآوردیم تا در آینده در مورد ازدواج مومنان با زنان پسرخواندگانشان چون آنان را طلاق گفتند گناهی نباشد و فرمان خدا صورت اجرا پذیرد (37)
ما کان علی النبی من حر‌ج فیما فرض الله له سن الله فی الذین خلوا من قبل و کان أمر الله قدر‌ا مقدور‌ا 38
بر پیامبر در آنچه خدا برای او فرض گردانیده گناهی نیست این سنت خداست که از دیرباز در میان گذشتگان معمول بوده و فرمان خدا همواره به اندازه مقرر و متناسب با توانایی است (38)
الذین یبلغون ر‌سالات الله و یخشونه و لا یخشون أحدا الا الله و کفی بالله حسیبا 39
همان کسانی که پیامهای خدا را ابلاغ می‌کنند و از او می‌ترسند و از هیچ کس جز خدا بیم ندارند و خدا برای حسابرسی کفایت می‌کند (39)
ما کان محمد أبا أحد من ر‌جالکم ولکن رسول الله و خاتم النبیین و کان الله بکل شیء علیما 40
محمد پدر هیچ یک از مردان شما نیست ولی فرستاده خدا و خاتم پیامبران است و خدا همواره بر هر چیزی داناست (40)
یا أیها الذین آمنوا اذکر‌وا الله ذکر‌ا کثیر‌ا 41
ای کسانی که ایمان آورده‌اید، خدا را یاد کنید، یادی بسیار (41)
و سبحوه بکر و أصیلا 42
و صبح و شام او را به پاکی بستایید (42)
هو الذی یصلی علیکم و ملائکته لیخر‌جکم من الظلمات الی النور و کان بالمؤمنین ر‌حیما 43
اوست کسی که با فرشتگان خود بر شما درود می‌فرستد تا شما را از تاریکی‌ها به سوی روشنایی برآورد و به مومنان همواره مهربان است (43)
تحیتهم یوم یلقونه سلام و أعد لهم أجر‌ا کر‌یما 44
درودشان روزی که دیدارش کنند سلام خواهد بود و برای آنان پاداشی نیکو آماده کرده است (44)
یا أیها النبی انا أر‌سلناک شاهدا و مبشر‌ا و نذیر‌ا 45
ای پیامبر ما تو را به سمت گواه و بشارتگر و هشداردهنده فرستادیم (45)
وداعیا الی الله باذنه و سر‌اجا منیر‌ا 46
و دعوت‌کننده به سوی خدا به فرمان او و چراغی تابناک (46)
و بشر المؤمنین بأن لهم من الله فضلا کبیر‌ا 47
و مومنان را مژده ده که برای آنان از جانب خدا بخشایشی فراوان خواهد بود (47)
و لا تطع الکافر‌ین و المنافقین ودع أذاهم وتوکل علی الله و کفی بالله وکیلا 48
و کافران و منافقان را فرمان مبر و از آزارشان بگذر و بر خدا اعتماد کن و کارسازی چون خدا کفایت می‌کند (48)
یا أیها الذین آمنوا اذا نکحتم المؤمنات ثم طلقتموهن من قبل أن تمسوهن فما لکم علیهن من عد تعتدونها فمتعوهن و سر‌حوهن سر‌احا جمیلا 49
ای کسانی که ایمان آورده‌اید اگر زنان مومن را به نکاح خود درآوردید آنگاه پیش از آنکه با آنان همخوابگی کنید طلاقشان دادید دیگر بر عهده آن‌ها عده‌ای که آن را بشمارید نیست؛ پس مهرشان را بدهید و خوش و خرم آن‌ها را رها کنید (49)
یا أیها النبی انا أحللنا لک أزواجک اللاتی آتیت أجور‌هن وما ملکت یمینک مما أفاء الله علیک وبنات عمک وبنات عماتک وبنات خالک وبنات خالاتک اللاتی هاجر‌ن معک وامر‌أ مؤمن ان وهبت نفسها للنبی ان أر‌اد النبی أن یستنکحها خالص لک من دون المؤمنین قد علمنا ما فر‌ضنا علیهم فی أزواجهم وما ملکت أیمانهم لکیلا یکون علیک حر‌ج وکان الله غفور‌ا ر‌حیما 50
ای پیامبر، ما برای تو آن همسرانی را که مهرشان را داده‌ای حلال کردیم و کنیزانی را که خدا از غنیمت جنگی در اختیار تو قرار داده و دختران عمویت و دختران عمه‌هایت و دختران دایی تو و دختران خاله‌هایت که با تو مهاجرت کرده‌اند و زن مومنی که خود را داوطلبانه به پیامبر ببخشد در صورتی که پیامبر بخواهد او را به زنی گیرد این ازدواج از روی بخشش ویژه توست نه دیگر مومنان ما نیک می‌دانیم که در مورد زنان و کنیزانشان چه بر آنان مقرر کرده‌ایم تا برای تو مشکلی پیش نیاید و خدا همواره آمرزنده مهربان است (50)
تر‌جی من تشاء منهن وتؤوی الیک من تشاء و من ابتغیت ممن عزلت فلا جناح علیک ذلک أدنی أن تقر أعینهن و لا یحزن ویر‌ضین بما آتیتهن کلهن و الله یعلم ما فی قلوبکم و کان الله علیما حلیما 51
نوبت هر کدام از آن زن‌ها را که می‌خواهی به تأخیر انداز و هر کدام را که می‌خواهی پیش خود جای ده و بر تو باکی نیست که هر کدام را که ترک کرده‌ای دوباره طلب کنی این نزدیکتر است برای اینکه چشمانشان روشن گردد و دلتنگ نشوند و همگی‌شان به آنچه به آنان داده‌ای خشنود گردند و آنچه در دلهای شماست خدا می‌داند و خدا همواره دانای بردبار است (51)
لا یحل لک النساء من بعد و لا أن تبدل بهن من أزواج و لو أعجبک حسنهن الا ما ملکت یمینک و کان الله علی کل شیء ر‌قیبا 52
از این پس دیگر گرفتن زنان و نیز اینکه به جای آنان زنان دیگری بر تو حلال نیست هر چند زیبایی آن‌ها برای تو مورد پسند افتد به استثنای کنیزان و خدا همواره بر هر چیزی مراقب است (52)
یا أیها الذین آمنوا لا تدخلوا بیوت النبی الا أن یؤذن لکم الی طعام غیر ناظر‌ین اناه ولکن اذا دعیتم فادخلوا فاذا طعمتم فانتشر‌وا و لا مستأنسین لحدیث ان ذلکم کان یؤذی النبی فیستحیی منکم و الله لا یستحیی من الحق و اذا سألتموهن متاعا فاسألوهن من ور‌اء حجاب ذلکم أطهر لقلوبکم و قلوبهن و ما کان لکم أن تؤذوا رسول الله و لا أن تنکحوا أزواجه من بعده أبدا ان ذلکم کان عند الله عظیما 53
ای کسانی که ایمان آورده‌اید داخل اتاقهای پیامبر مشوید مگر آنکه برای خوردن طعامی به شما اجازه داده شود آن هم بی‌آنکه در انتظار پخته‌شدن آن باشید؛ ولی هنگامی که دعوت شدید داخل گردید و وقتی غذا خوردید پراکنده شوید بی‌آنکه سرگرم سخنی گردید این رفتارشما پیامبر را می‌رنجاند ولی از شما شرم می‌دارد و حال آنکه خدا از حق گویی شرم نمی‌کند و چون از زنان پیامبر چیزی خواستید از پشت پرده از آنان بخواهید؛ این برای دلهای شما و دلهای آنان پاکیزه‌تر است و شما حق ندارید رسول خدا را برنجانید و مطلقا نباید زنانش را پس از مرگ او به نکاح خود درآورید چرا که این کار نزد خدا همواره گناهی بزرگ است (53)
ان تبدوا شیئا أو تخفوه فان الله کان بکل شیء علیما 54
اگر چیزی را فاش کنید یا آن را پنهان دارید قطعا خدا به هر چیزی داناست (54)
لا جناح علیهن فی آبائهن و لا أبنائهن و لا اخوانهن و لا أبناء اخوانهن و لا أبناء أخواتهن و لا نسائهن و لا ما ملکت أیمانهن واتقین الله ان الله کان علی کل شیء شهیدا 55
بر زنان در مورد پدران و پسران و برادران و پسران برادران و پسران خواهران و زنان همکیش و بردگانشان گناهی نیست که دیده شوند و باید از خدا پروا بدارید که خدا همواره بر هر چیزی گواه است (55)
ان الله و ملائکته یصلون علی النبی یا أیها الذین آمنوا صلوا علیه و سلموا تسلیما 56
خدا و فرشتگانش بر پیامبر درود می‌فرستند ای کسانی که ایمان آورده‌اید بر او درود فرستید و به فرمانش بخوبی گردن نهید (56)
ان الذین یؤذون الله و ر‌سوله لعنهم الله فی الدنیا و الآخر و أعد لهم عذابا مهینا 57
بی‌گمان کسانی که خدا و پیامبر او را آزار می‌رسانند خدا آنان را در دنیا و آخرت لعنت کرده و برایشان عذابی خفت‌آور آماده ساخته است (57)
و الذین یؤذون المؤمنین و المؤمنات بغیر ما اکتسبوا فقد احتملوا بهتانا و اثما مبینا 58
و کسانی که مردان و زنان مومن را بی‌آنکه مرتکب عمل زشتی شده باشند آزار می‌رسانند قطعا تهمت و گناهی آشکار به گردن گرفته‌اند (58)
یا أیها النبی قل لأزواجک و بناتک و نساء المؤمنین یدنین علیهن من جلابیبهن ذلک أدنی أن یعر‌فن فلا یؤذین و کان الله غفور‌ا ر‌حیما 59
ای پیامبر، به زنان و دخترانت و به زنان مومنان بگو: پوششهای خود را بر خود فروتر گیرند این برای آنکه شناخته شوند و مورد آزار قرار نگیرند به احتیاط نزدیکتر است و خدا آمرزنده مهربان است (59)
لئن لم ینته المنافقون و الذین فی قلوبهم مر‌ض و المر‌جفون فی المدین لنغر‌ینک بهم ثم لا یجاور‌ونک فیها الا قلیلا 60
اگر منافقان و کسانی که در دلهایشان مرضی هست و شایعه‌افکنان در مدینه از کارشان باز نایستند تو را سخت بر آنان مسلط می‌کنیم تا جز مدتی اندک در همسایگی تو نپایند (60)
ملعونین أینما ثقفوا أخذوا و قتلوا تقتیلا 61
از رحمت خدا دور گردیده و هر کجا یافته شوند گرفته و سخت کشته خواهند شد (61)
سن الله فی الذین خلوا من قبل ولن تجد لسن الله تبدیلا 62
در باره کسانی که پیشتر بوده‌اند همین سنت خدا جاری بودهاست و در سنت خدا هرگز تغییری نخواهی یافت (62)
یسألک الناس عن الساع قل انما علمها عند الله و ما یدر‌یک لعل الساع تکون قر‌یبا 63
مردم از تو در باره رستاخیز می‌پرسند؛ بگو: علم آن فقط نزد خداست و چه می دانی؟ شاید رستاخیز نزدیک باشد (63)
ان الله لعن الکافر‌ین و أعد لهم سعیر‌ا 64
خدا کافران را لعنت کرده و برای آن‌ها آتش فروزانی آماده کرده است (64)
خالدین فیها أبدا لا یجدون ولیا و لا نصیر‌ا 65
جاودانه در آن می‌مانند نه یاری می‌یابند و نه یاوری (65)
یوم تقلب وجوههم فی النار یقولون یا لیتنا أطعنا الله و أطعنا الر‌سولا 66
روزی که چهره‌هایشان را در آتش زیرورو می‌کنند، می‌گویند: ای کاش ما خدا را فرمان می‌بردیم و پیامبر را اطاعت می‌کردیم (66)
و قالوا ر‌بنا انا أطعنا سادتنا و کبر‌اءنا فأضلونا السبیلا 67
و می‌گویند: پروردگارا، ما روسا و بزرگتران خویش را اطاعت کردیم و ما را از راه به در کردند (67)
ر‌بنا آتهم ضعفین من العذاب و العنهم لعنا کبیر‌ا 68
پروردگارا، آنان را دو چندان عذاب ده و لعنتشان کن لعنتی بزرگ (68)
یا أیها الذین آمنوا لا تکونوا کالذین آذوا موسی فبر‌أه الله مما قالوا و کان عند الله وجیها 69
ای کسانی که ایمان آورده‌اید مانند کسانی مباشید که موسی را با اتهام خود آزار دادند و خدا او را از آنچه گفتند مبرا ساخت و نزد خدا آبرومند بود (69)
یا أیها الذین آمنوا اتقوا الله وقولوا قولا سدیدا 70
ای کسانی که ایمان آورده‌اید از خدا پروا دارید و سخنی استوار گویید (70)
یصلح لکم أعمالکم و یغفر لکم ذنوبکم و من یطع الله و ر‌سوله فقد فاز فوزا عظیما 71
تا اعمال شما را به صلاح آورد و گناهانتان را بر شما ببخشاید و هر کس خدا و پیامبرش را فرمان برد قطعا به رستگاری بزرگی نایل آمده است (71)
انا عر‌ضنا الأمان علی السماوات و الأر‌ض و الجبال فأبین أن یحملنها وأشفقن منها و حملها الانسان انه کان ظلوما جهولا 72
ما امانت الهی و بار تکلیف را بر آسمان‌ها و زمین و کوه‌ها عرضه کردیم پس از برداشتن آن سر باز زدند و از آن هراسناک شدند ولی انسان آن را برداشت؛ راستی او ستمگری نادان بود (72)
لیعذب الله المنافقین و المنافقات و المشر‌کین و المشر‌کات و یتوب الله علی المؤمنین و المؤمنات و کان الله غفور‌ا ر‌حیما 73
آری، چنین است تا خدا مردان و زنان منافق و مردان و زنان مشرک را عذاب کند و توبه مردان و زنان با ایمان را بپذیرد و خدا همواره آمرزنده مهربان است (73)
انتهای پیام /