برای همه خوب‌ها و تمام بدها!

همه، هر که باشند در این ماه، مهمان خدا شده اند. بدون هیچ گزینشی! در این ماه خدا بار عام به همه داده است. به همه خوبها و تمام بدها! خدا رمضانش را آفریده است تا خوبها را خوبتر کند و بدها را بیامرزد و وارد جرگه خوبان نماید. رمضان در لغت عرب بمعنای گرمایی است که از شدت حرارت ذوب می کند!

هیچ ازخود سؤال کرده ایم که چرا خدا این نام را برای بهترین ماه هایی که آفریده انتخاب کرده است؟ ماه ذوب کننده! ذوب کننده چه چیز؟ گناهان، گناهانی که در جسم و جان ما بندگان بدکار و ستمکار، به خویش و خدا، عجین شده اند. و عجب از این بشر ناسپاس که با معصیت و نافرمانی خالق مهربان خویش به او هم ستم می کند! او که می فرماید همه چیز را برای شما و در تسخیر شما آفریده ام.

او که بهترین بنده اش رسول گرامی اسلام - که تاج سر آفرینش است - را برای هدایت ما به نبوت فرستاده و این گوهر متعالی را برای ما و بخاطر ما خاک نشین کرده است. او که حبیب خود را فرستاده تا زنجیر گناهان را از دست و پای جان ما بگسلد و ما را همچون خویش و اهل بیتش خدایی کند. کدام زنجیر و کدام گناه ها؟

همان گناهانی که چنان با وجود بعضی از ما آمیخته و در هم تنیده شده اند که انگار جزء لا ینفک وجود ما گشته اند! همان گناهانی که چنان با سرشت بعضی از ما عجین شده اند که حتی در ماهی که خدا شیطان و لشکریان او را بخاطر مصونیت ما ضعیفان در بند کرده است - که به تعبیر بزرگی شیطان سگ درگاه اوست و غیرخودی ها را از حریم خانه اربابش می راند و با اهل خانه او کاری ندارد - میل به انجام آنها داریم!

در این آیه بیشتر دقت کنیم: فبعزتک لاغوینهم اجمعین الا عبادک منهم المخلصین! (به عزتت سوگند که تمامی بندگانت جز مخلصینشان را گمراه خواهم کرد) شیطان وقتی در آستانه رانده شدن از درگاه الهی قرار می گیرد در محضر حضرت حق قسم می خورد که همه بندگان او بجز بندگان مخلص اش را گمراه کند.

آیا اگر کسی غیرت بندگی داشته باشد نباید از این جمله شیطان از فرط شرم و خجلت بمیرد که چون گاه و بیگاه به دعوت او لبیک می گوید در زمره بندگان خالص خدا نیست؟ امام عارفان خمینی، در تعبیر زیبایی می فرمود به نظر من شیطان خدا را با این قسم و گفته خود تهدید کرد! امام، دریکی از سخنان نورانی اش که از لحن او غم و اندوه از ضلالت بشر می بارید می فرمود: شیطان یک تنه در برابر همه انبیای الهی ایستادگی کرد و متأسفانه پیروز هم شد! شیطان و پیروزی؟ آری! شیطان بر انبیای الهی پیروز شده است و چه دلیلی بهتر و بالاتر از اینکه اکنون جهان و جهانیان تحت سلطه ستمکارانند و حجت خدا مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) که مظهر لطف خدا در عالم خلقت است از دیده های بندگان خدا پنهان؟

ابلیس در روز قیامت در برابر ملامت کسانی که به او می گویند تو ما را از راه حق باز داشتی به حقیقت تلخی اشاره می کند وخطاب به آنان می گوید: فلا تلومونی و لوموا انفسکم. نه من، که خود را ملامت کنید، من جز دعوت کننده ای بیش نبوده ام! و به راستی شیطان جز از طریق دعوت، کاری می تواند از پیش ببرد و برده است؟ رمضان آمده است تا مهر باطل بر این دعوتها که از ابتدای خلقت انسان، و در همان بدایت امر که در میان اولاد آدم پیامبر یعنی هابیل و قابیل اختلاف انداخت و عالم و آدم را به خاک و خون کشید بزند.

آیا او نبود که حضرت حوا را به نزدیکی به درخت طبیعت - که امام در تفسیری زیبا از آن به شجره طبیعت تعبیر می کند که همه چیز در آن است - دعوت نمود و حوا و به تبع او آدم علیه السلام هم این وعده فریب خلود و جاودانگی! را اجابت کرد؟ آیا او نبود که دست بشر نادان را به خون بیشتر انبیاء که برای هدایت او مبعوث شده بودند آلوده کرد و فرستادگان الهی را کشت؟ آیا او نبود که بساط بت و بت گرایی را در زمین براه انداخت تا بدان حد که بشری که بنا بود خلیفه و جانشین خدا در روی زمین باشد تا بدین درجه پست و منحط شد که حیوانات و اسافل اعضای خود را بعنوان معبود خود تکریم نمود؟ رمضان آمده است تا به این همه پستی ها و حقارت های بشر که در نبرد با شیطان به او تحمیل شده و می شود، بشری که بنا بود جانشین خدا در زمین شود پایان دهد. بشری که با خدا جاودانه است.

آمده است تا به این همه شکست های بشر در برابر دشمن خدا و خود - ابلیس - پایان دهد. آمده است تا برای یک ماه هم که شده شیطان همیشه پیروز را در برابر بشر مدعی تسلیم در برابر خالق به زانو در آورد و شکست دهد. آمده است با سلاح گرسنگی و تشنگی بشر را به جنگ نفسی که دائم بازیچه ابلیس و یاران اوست بفرستد. آمده است تا ما را با سلاح گرسنگی و تشنگی - در روزه عام مردم، چه روزه خواص و مخلصین که آنها را با گناه کاری نیست، ترک ما سوی الله است - به سوی خوب ها و خوبی ها براند!

آمده است تا بشر را از شر و آفت شکم و دهان پرهیز دهد. همان که بسیاری از گناهان یا به آنها ختم می شود یا از آنها آغاز. آمده است تا راه را بر نفوذ شیطان و لشکر دربند شده اش در مملکت وجود انسان ببندد. آمده است تا برای یک ماه هم که شده، بشری که با اظهار مسلمانی خود ادعای تسلیم در برابر خدا را کرده است زمین خدا را کمتر به نجاست گناه آلوده کند.

آمده است تا آنگونه که رسول خدا فرموده است: عطروا بالاستغفار - خود را به عطر استغفار معطر کنید - با عطر خوش استغفار بوی گند گناهان را از وجود انسان زایل نماید. آمده است تا برای یک ماه هم که شده، خدا و بنده اش، بی حضور شیطانی که این قربت و نزدیکی خالق و مخلوق را دشمن دارد با هم معاشقه کنند. آمده است تا برای یک ماه هم که شده، به بشر تسلیم شده در برابر خدای خود بدون واهمه از شیطانی که او را به معصیت او دعوت می کند طعم شیرین عبودیت خالص را بچشاند. آمده است تا خدا را در صفت توابیتش متجلی کند!

خدای تواب - صفت تواب صیغه مبالغه است - خدایی است که بجای اینکه بنده به سمت او برگردد او به سمت بنده گریز پایش می رود آن هم بسیار و بسیار، تا او را در دریای رحمت و مغفرت خود غرق کند. رمضان آنگونه که امام سجاد - دعای 44 صحیفه - فرموده شهر الطهور است و شهرالتمحیص. ماه پاکیزگی است و ماه آزمایش و تصفیه شدن. ماهی که در شرافت آن همین بس که قرآن شریف در آن بر قلب بزرگ پیامبر خدا نازل شده است. ماهی که یکی از شبهایش - شب قدر - بر هزار ماه برتری دارد.

ماهی که علی در آن در محراب خونین مسجد کوفه فزت و رب الکعبه گفت و جبرئیل در فضای عالم فریاد سر داد: والله تهدمت ارکان الهدی، بخدا سوگند ارکان هدایت منهدم گردید. ماه افتخار شیعیان امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب (علیه السلام) از آن جهت که در شب قدر آن فرشتگان الهی به اذن پروردگارشان فوج فوج و دسته دسته بر ولی خدا امام زمان شان مهدی فاطمه در زمین نازل می شوند. رمضان ماه آن تنها روزه دار حقیقی است که جان عالم فدای خاک قدم های مبارک او باد. خوشا بحال کسانی که در این رمضان و در رمضان های قبل توفیق حضور در نماز و افطار مولای عالم وجود مهدی موعود را داشته و دارند.

و من هر غروب که با زبان روزه به نماز می ایستم در خود می شکنم وقتی می بینم این افطار هم رسید و من.. سلام بر رمضان و اهل رمضان و صاحب رمضان!

* منتشر شده در وب‌سایت نویسنده. 25 مرداد 1389