برهوت مدال، مربی، ورزشکار و مدیر در فدراسیون شمشیربازی / روزهای سخت و سنگین در انتظار رشته المپیکی
چالش‌های آتی برای بازگرداندن رشته شمشیربازی به جایگاه مطلوب گذشته و ارتقای آن اصلاً کم نیست.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ علی‌رضا پورسلمان که به عنوان سرپرست جدید فدراسیون شمشیربازی معرفی شده، جای باقرزاده‌ای را گرفته که همواره نسبت به نحوه مدیریت گل‌خانه‌ای وی بر این فدراسیون نقدهای بسیاری داشت و انتخاب پورسلمان از سوی وزارت‌خانه قطعاً حاوی این پیام است که موضع وزیر و معاون توسعه ورزش قهرمانی و حرفه‌ای اکنون حمایت از باقرزاده نیست.
باقرزاده که به واسطه کارنامه مدیریتی‌اش دیگر حامی خاصی برای خودش باقی نگذاشته و حتی در انتخابات هیأت اجرایی کمیته ملی المپیک هم از سوی اعضای مجمع عمومی تأیید و منتخب نشده، حالا بالاجبار و برخلاف میل باطنی‌اش کنار رفته تا یکی از مهم‌ترین منتقدانش بر عرصه قدرت بنشیند و اتفاقاً شانس بالایی هم در انتخابات فدراسیون داشته باشد. پورسلمان حالا به عنوان سرپرست ریاست فدراسیون شمشیربازی، مهم‌ترین و اصلی‌ترین وظیفه‌اش را برگزاری دقیق و سالم انتخابات با صیانت از آرای اعضای مجمع خواهد دانست اما وی برای خودش چند سرفصل مدیریتی و محور اجرایی هم درنظر گرفته تا در همین دوره سرپرستی و شاید حتی در صورت ریاست بر فدراسیون، به آن‌ها جامه عمل بپوشاند. اداره گل‌خانه‌ای فدراسیون شمشیربازی و توجه به اسلحه سابر با نادیده گرفتن اسلحه فلوره و اپه، مهم‌ترین و درست‌ترین نقدی بود که به شیوه مدیریتی باقرزاده وجود داشت. اصل برابری و عدالت در توجه اما گویی در برنامه‌های پورسلمان درنظر گرفته شده و وی یکی از مهم‌ترین وعده‌هایش را در اهتمام برای خروج فدراسیون از مدیریت تک‌بعدی دانسته. از سمتی دیگر پورسلمان که خودش رئیس هیأت هم بوده و خلق‌الساعه از دنیای دیگری به شمشیربازی نیامده، با مشکلات هیأت‌های استانی در بحث فقدان تجهیزات و امکانات مناسب، معضلات استعدادیابی، تمرکززدایی و دغدغه‌های مالی آشناست و به عنوان سرپرست فدراسیون، وظیفه رسیدگی به این دسته بحران‌ها را هم به دوش خواهد داشت. او که به نظر یکی از اصلی‌ترین بخت‌های ریاست بر فدراسیون هم هست اما مشکلی بسیار مهم را هم در راه خواهد داشت و این مشکل چیزی به‌جز خالی شدن دست شمشیربازی از ملی‌پوش ستاره و مربی راهبر نیست. دیگر همه می‌دانند که همان اسلحه سابر هم از ستاره‌ای در حد المپیک یا مربیان سازنده خالی شده است. مجتبی عابدینی دیگر از تیم ملی خداحافظی کرده، علی پاک‌دامن هم به واسطه مصدومیت‌ها از روزهای اوج خودش دور شده و سایرین هم چندان چنگی به دل نزده‌اند. در این بین دیگر از پیمان فخری، مربی بادانش فدراسیون هم خبری نیست که بتوان به او و اطلاعات به‌روزش اتکا کرد و سنگی را از سر مسیر برداشت. در این بین حتی یک مدال هم در مسابقات قهرمانی زیر 23 سال آسیا در تمام 3 اسلحه اعزامی به رقابت‌ها توسط نمایندگان انفرادی ایران کسب نشد تا بیش از پیش بر این گزاره صحت گذاشته شود که هیچ پشتوانه‌سازی برای شمشیربازی رخ نداده و خبری حتی از یک برنز انفرادی هم نیست. فدراسیون باقرزاده در بحث مربی‌گری و پرورش مربیان هم مانند سایر نقاط، کاملاً گل‌خانه‌ای عمل کرده و حالا در فقدان فخری، دست فدراسیون از مربی سابر خالی مانده. این بحث به نوعی دیگر درباره بازیکنان این اسلحه و حتی اسلحه دیگر هم هست و فدراسیون انگار بیش از این که مدیر بخواهد، اکنون به بازیکن و مربی احتیاج پیدا کرده. عدم سرمایه‌گذاری روی نفرات و مدیریت اشتباهی که تاکنون رخ داده، مسیری سخت و به غایت دشوار را پیش روی رئیس بعدی قرار داده. همین مهم قطعاً مسئولیت اعضای مجمع و وزارت ورزش و جوانان را برای تعیین رئیس بعدی افزایش خواهد داد و البته که هر کسی رئیس شود، مانند یک پزشک باید جراح این فدراسیون هم باشد. بیشتر بخوانید؛ پورسلمان: تجهیز تیم‌های ملی اولویت فدراسیون شمشیربازی است