تاثیر زندگی پراسترس شهری بر ژنهای پرندگان
محققان "دانشگاه گلاسگو" در مطالعه اخیرشان دریافتند "چرخریسکهای" بزرگ ساکن شهرها از نظر ژنتیکی با چرخریسکهای بزرگ ساکن حومه شهر متفاوت هستند.
به گزارش ایسنا و به نقل از تی ان، محققان پس از انجام یک مطالعه بزرگ موفق به کشف این موضوع شدند. آنها طی این مطالعه جمعیت "چرخریسکهای" بزرگ در 9 شهر بزرگ اروپا از جمله گلاسگو را بررسی کردند.
در این مطالعه محققان دانشگاه گلاسگو با کمک محققان دانشگاه "لوند" ژنهای پرندگان ساکن شهر را با ژنهای این پرندگان در حومه شهر مقایسه کردند. این یافتهها نشان داد که مهم نیست که چرخریسکهای بزرگ در بارسلونا، مالمو یا گلاسگو زندگی میکنند زیرا برای اداره محیط زیست ایجاد شده توسط انسانها، پرندگان ساکن شهر همه به روشی مشابه تکامل یافتهاند.
محققان دریافتند ژنهای مختلف مرتبط با عملکردهای مهم بیولوژیکی از جمله پرخاشگری و ریتم شبانهروزی که توسط سروتونین تنظیم میشود در پرندگان شهر انتخاب شده و از نسلی به نسل دیگر منتقل میشود. در جمعیتهای پرندگان روستایی، این رفتارها نیز مهم هستند با این حال ژنهایی که آنها را کنترل میکنند اینگونه عمل نمیکنند.
"کارولین ایساکسون"(Caroline Isaksson) مدرس ارشد دانشگاه "لوند" همراه با دکتر "پابلو سالمون"(Pablo Salmn) که هم اکنون یکی از محققان دانشگاه گلاسگو است، رهبری این مطالعه را بر عهده داشتند. وی گفت: بررسی این رفتارها بسیار مهم است زیرا این پرندگان در محیطهای شهری با استرس زیاد به شکل آلودگی صوتی، نور شب، آلودگی هوا و مجاورت مداوم با افراد زندگی میکنند.
این مطالعه بزرگترین تحقیق در زمینه تأثیر محیط شهری بر ژنوم و در نتیجه مواد ژنتیکی حیواناتی است که در آنجا زندگی میکنند. در مجموع، 192 چرخ ریسک بزرگ در میان جمعیتهای مالمو، گوتنبرگ، مادرید، مونیخ، پاریس، بارسلونا، گلاسگو، لیسبون و میلان مورد بررسی قرار گرفتند. برای هر یک از جمعیت پرندگان شهری یک گروه کنترل شده از چرخ ریسکهای بزرگ که در حومه شهر زندگی میکنند نیز مورد بررسی قرار گرفتند. نمونههای خون از پرندگان گرفته شد و محققان نمونهها را از نظر ژنتیکی تجزیه و تحلیل کردند.
محققان بیش از نیم میلیون چندریختی تک - نوکلئوتید (SNP) را که در کل ژنوم پخش شده است، تجزیه و تحلیل کردند و دریافتند تعداد انگشت شماری از ژنها هستند که در واکنش به محیط شهری به وضوح تغییر کردهاند.
یافتههای این مطالعه در مجله "Nature Communications" منتشر شد.
انتهای پیام