ترویج فرهنگ ایثار در اردوگاههای عراق از هنرهای آزادگان بود
![ترویج فرهنگ ایثار در اردوگاههای عراق از هنرهای آزادگان بود](https://cdn.isna.ir/d/2020/08/03/3/61695616.jpg)
سرپرست بنیاد شهید و امور ایثارگران استان همدان گفت: یکی از زیباترین هنرهای آزادگان این بود که در مقابل دشمن ایستادند و فرهنگ نظام جمهوری اسلامی و ایثار و شهادت را در قلب دشمن بعثی ترویج دادند.
به گزارش ایسنا، احمد عباسیهبزرگی در نخستین نشست برنامهریزی بزرگداشت سالگرد ورود آزادگان استان با بیان اینکه واژهها در خصوص ایثار و فداکاریهای آزادگان به بنبست میرسد، توضیخ داد: یکی از رهنمودهای مقام معظم رهبری در بیانیه گام دوم انقلاب، ترویج فرهنگ ایثار و شهادت و روحیه جهادی و مقاومت است.
سرپرست بنیاد شهید و امور ایثارگران استان همدان با اشاره به فرارسیدن سالروز ورود ایثارگران به کشور، افزود: مجاهدتها و بیان ازخودگذشتگیهای اسرای جنگ تحمیلی نباید به یک مراسم و فقط در یک روز خاص ختم شود؛ زیرا موضوع آزادگان یک فرهنگ غنی و انسانساز است، این فرهنگ پیشینه از فرهنگ قرآن است، فرهنگی است که آزادگان سرافراز با ایثار و شهادت و روحیه جهادی به این نقطه رسیدهاند.
وی گفت: ترویج فرهنگ ایثار و شهادت یکی از راهبردهای مهم در زمینه ماندگاری و حفظ ارزشهای دینی و فرهنگ ایثار در تربیت نسلهای آینده است. ما موظف هستیم که اهمیت و عظمت این فرهنگ را به نسل آینده انتقال دهیم، زیرا این فرهنگ انسانساز، همان فرهنگ مقاومت و قرآن است. آزادگان با عبودیت بالا در جبههها پا گذاشتند و بهنوعی با خدا معامله کردند و با توکل به خدا دشمن و استکبار جهانی را ناامید کردند.
عباسیهبزرگی با بیان اینکه 26 مرداد سالروز ورود آزادگان به میهن اسلامی از ایامالله است و باید به بهترین شکل معرفی شود، تأکید کرد: آزادگان قبل از اسارت جزو نیروهای پرتلاش و خطشکن بودند که تا لحظه اسارت بسیاری از آنها مجروح شدند و به فرموده مقام معظم رهبری که جانبازان شهدای زنده هستند، از این سرافرازان بهعنوان شهدای زنده میتوان نام برد.
وی خاطرنشان کرد: یکی از زیباترین هنرهای آزادگان این بود که در مقابل دشمن ایستادند و فرهنگ نظام جمهوری اسلامی و ایثار و شهادت را در قلب دشمن بعثی و استکبار جهانی ترویج دادند، این مسئله باعث افتخار ما است. روز ورود آزادگان بسیاری از آزادگان خوشحال بودند که پس از سالها دوری به وطن بازگشته و ازطرفی ناراحت بودند و افسوس میخوردند که امام (ره) را ندیدند، زیرا بسیاری از آنها آرزو داشتند که حتی برای یکبار هم که شده امام راحل را از نزدیک ببینند. انتهای پیام