تسویه حساب به سبک دیوید بکام

هیچ‌کس اخراج بچه‌گانه دیوید بکام مقابل آرژانتین در مرحله یک هشتم نهایی جام جهانی 1998 را از یاد نخواهد برد. او اسیر بازی روانی دیگو سیمئونه شد و توسط کیم میلتون نیلسن دانمارکی اخراج شد تا انگلیس به آرژانتین باخته و راهی خانه شد.

دیوید شبانه روز به آن بازی فکر می‌کرد و اگر فرگوسن نبود، شاید فوتبالش خیلی زود تمام می‌شد اما این اتفاق رخ نداد. گذر زمان 2 تیم را بار دیگر در جام جهانی مقابل هم قرار داد. در جام جهانی 2002 انگلیس و آرژانتین در یک گروه قرار داشتند. بازی دوم هر 2 تیم بود و پیر لوییجی کولینا در تصمیمی بحث‌برانگیز خطای پوچتینو بر روی مایکل اوون را خطا گرفت و انگلیس صاحب پنالتی شد.

دیوید بکام در دقیقه 44 پشت توپ قرار گرفت و پابلو کاوایرو مقابلش قرار داشت. چند متر آن‌طرف‌تر، دیگو سیمئونه نظاره‌گر این لحظه حساس بود. بکام با تمام قدرت و با سبک خودش توپ را به مرکز دروازه شوت کرد و پای کاوایرو هم به توپ نرسید. گل اول برای سرخپوشان اروپایی. دیوید تمام خشم و فشارهای این چهار سال را فریاد می‌زد و پیراهنش را تا آستانه پاره شدن برد. بازی با همان یک گل به اتمام رسید. سیمئونه از بکام دلجویی کرد و دیوید به قهرمان کشورش تبدیل شد. آرژانتین هم در عین ناباوری نتوانست به دور دوم برسد و خیلی زود به خانه بازگشت.

حالا هر وقت اسم آرژانتین، انگلیس و دیوید بکام در کنار هم بیاید بدون تردید بعد از اخراج سال 1998، پنالتی سال 2002 نیز در ذهن فوتبال‌دوستان تداعی خواهد شد.

• آرژانتین
• دیوید بکام
• جام جهانی
• انگلستان

• با فوتبال در روزهای بدون فوتبال