تغییر سفیر آمریکا در آلمان؛ آیا باید منظر تغییر سیاستهای آمریکا باشیم؟

امروز آلمان و آمریکا در موارد متعددی دچار اختلاف نظرهای جدی هستند. آلمان و آمریکا در استراتژی ناتو در قبال چین و روسیه اختلاف دارند از موارد دیگر مورد اختلاف آنها، سیاست جدید بازدارندگی هستهای آمریکاست.
- بیشتر بخوانید:
- روابط اروپا و چین در دوره پساکرونا
در پایان جنگ سرد هنوز دویست هزار سرباز در آلمان مستقر بود که تعداد آنها روندی کاهشی داشته است بطوریکه در سال 2010 تعداد نیروهای امریکایی مستقر در آلمان 43.911 نفر بوده است.
براساس گزارش عمومی پنتاگون در حال حاضر حدود 34.674 سرباز آمریکایی در آلمان مستقر هستند، 20، 774 نفر از ارتش و 12.980 نفر از نیروی هوایی، اضافه بر آن 19 هزار کارمند غیر نظامی از نیروهای نظامی در آلمان پشتیبانی میکنند.
آلمان قطب مهمی برای ماموریتهای خارجی آمریکاست. از هفت مرکز ستاد فرماندهی کل ارتش ایالات متحده آمریکا، پنج مرکز در خاک امریکا و دو مرکز در آلمان قرار دارد. هر دو مرکز ستاد فرماندهی آفریقا ایالات متحده آمریکا (USAFRICOM) و مرکز ستاد فرماندهی اروپا ایالات متحده آمریکا (USEUCOM) در اشتوتگارت آلمان مستقر هستند.
امروز آلمان و ایالات متحده در موارد متعددی دچار اختلاف نظرهای جدی هستند. آلمان و امریکا در استراتژی ناتو در قبال چین و روسیه اختلاف دارند از موارد دیگر مورد اختلاف امریکا و آلمان، سیاست جدید بازدارندگی هستهای امریکاست. زیرا آلمان بطور سنتی از طرفداران جدی خلع سلاح هستهای است هر چند که تسلیحات اتمی را «سلاح سیاسی» میداند.
اما تا زمان خلع سلاح کامل هستهای در جهان از مشارکت هستهای در ناتو حمایت میکند. اما از زمان ریاست جمهوری ترامپ، چتر هستهای امریکا مورد اعتماد آلمان نیست و سعی دارد که در این مورد بر فرانسه و انگلیس تکیه کند و با استقرار موشکهای میان برد هستهای امریکا در اروپا مخالف است.
هرچند که بخشی از نخبگان سیاسی آلمان طرفدار بازدارندگی هستهای هستند، اما جامعه آلمان آنرا رد میکند. با اینکه نقش سلاحهای هستهای در استراتژی دفاعی روسیه، چین و امریکا پررنگتر شده است، آلمان سعی دارد تلاش بیشتری برای خلع سلاح هستهای انجام دهد و به دنبال یک راهبرد عملی است، اما راه درازی تا به ثمر رسیدن این هدف در پیش دارد. هرچند در بین کشورهای اروپایی نیز همگرایی نسبت به بازدارندگی هستهای وجود ندارند.
از دیگر موارد مورد اختلاف امریکا و آلمان میتوان به اتخاذ تصمیمات یکجانبه و بدون مشورت دیگر اعضا ناتو در خاورمیانه اشاره نمود. از جمله این سیاست ها، رویکرد فشار حداکثری بر ایران، معامله قرن، اعلام خروج نیروهای امریکا از سوریه، عراق و افغانستان است.
با اینکه دولت ترامپ با طالبان مذاکره کرد، اما توافق آنها شکننده است. برای همین آلمان حضور خود در افغانستان را یکسال دیگر تمدید کرد و میخواهد یک آشیانه تعمیر و نگهداری هواپیمای جدید در مزارشریف بسازد و قرار است که تا پایان سال 2020 به بهره برداری برسد.
با این حال ترامپ خواستار ایفای نقش فعالتر ناتو در خاورمیانه با نام جدید «ناتو می» است که این موضوع موجب نارضایتی فرانسه و آلمان شده است.
فرانسه خواهان استقلال استراتژیک و ایجاد ارتش اروپایی و به عهده گرفتن رهبری نظامی اروپاست. آلمان هم مایل نیست که کشورهای خاورمیانه به ناتو ملحق شوند، زیرا نمیخواهد درگیر مناقشات کشورهای خاورمیانه شود. بلکه ترجیح میدهد ناتو اروپایی بماند و برای همکاری با دیگر کشورهای جهان ائتلاف کند.
عابداکبری، کارشناس مسائل اروپا