تولید و اشتغال؛ دغدغه رهبر، نیاز کشور

به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، تولید و اشتغال یکی از محورهای ثابت سخنان مقام معظم رهبری در تمام سخنرانی های ایشان می باشد تا شاید مسئولان فکر چاره ای برای حل معضل بیکاری بکنند. صحبت از بحث بیکاری شاید مسئله ای تکراری و حتی این موضوع برای برخی مسئولان عادی شده باشد، اماپیامدهای زیانبار بیکاری صرفاً اقتصادی نیست.

همه انسان‌ها برای گذراندن زندگی خود به تلاش و فعالیت نیاز دارند. نیازهای فردی و اجتماعی افراد در گرو کار و تلاش است و جامعه نیز برای گرداندن چرخ تولید در تمامی عرصه‌ها به نیروی کار نیاز دارد. در واقع بدنه‌ی اجتماع از وجود هرگونه نقص در هر گوشه‌ای از این پیکر، آسیب می‌بیند. بیکاری یکی از بزرگ‌ترین معضلاتی است که توازن و تعادل جامعه را به هم میریزد و باعث ایجاد بحران‌های متعدد در عرصه‌های اجتماعی، اقتصادی، روانی و سیاسی می شود.

اشتغال در واقع شاهراه اصلی حل معضلات و ناهنجاری‌های اجتماعی است و حل بیکاری بسیاری از مشکلات اجتماعی، روانی، اقتصادی جامعه را برطرف میکند. شاید رسیدن به مرحله بحران بیکاری بود که مقام معظم رهبری امسال را سال «سال تولید، دانش‌بنیان و اشتغال‌آفرین» نامیدند.

رهبر معظم انقلاب اسلامی صبح دیروز در دیدار صدها تن از تولیدکنندگان، کارآفرینان و فعالان عرصه‌های دانش‌بنیان، آینده روشن کشور را نیازمند رشد سریع و مستمر اقتصادی خواندند و با اشاره به اولویت پیشرفت اقتصادی توأم با عدالت در برنامه هفتم توسعه، به تبیین دلایل و الزامات رشد اقتصادی پرداختند و تأکید کردند: حل مشکلات محسوس معیشتی و دشواری‌های زندگی خانوارها، رشد اقتصادی را کاملاً ضروری کرده است.

ایشان با بیان اینکه داشتن نیروی انسانی جوان متخصص یک افتخار است اما اگر شغل نداشت بیکار ماند چه؟ یک سرافکندگی است! می فرماید: بعد بنشینیم مدام به خودمان بگوییم چرا مهاجرت می کنند؟ خب باید کار بدهید.

مقام معظم رهبری فرموندند: ما نیروی انسانی متخصص زیاد داریم خوشبختانه در کشور یکی از افتخارات ما و امتیازات ما این است که ما نیروی متخصص خیلی داریم. خب از اول انقلاب که مثلاً دانشجو حدود صد و پنجاه هزار دانشجو داشتیم حالا مثلاً میلیون‌ها دانشجو و میلیون‌ها فارغ‌التحصیل داریم در مقاطع مختلف علمی. خب اینها شغل لازم دارند، اینها کار میخواهند. بله؛ داشتن نیروی انسانی جوان متخصص یک افتخار است اما اگر شغل نداشت بیکار ماند چه؟ یک سرافکندگی است. افتخار دیگر نیست. ما آن وقت بنشینیم مدام به خودمان بگوییم چرا مهاجرت میکنند؟ چرا خارج میروند؟ خب باید کار بدهید. من چند وقت پیش در همین جلسه؛ یک جلسه‌ای بود در این حسینیه گفتم، آن جوان کارآمد تحصیل کرده‌ی ما که حالا از خارج آمده یا در خارج تحصیل کرده یا در داخل تحصیل کرده؛ دو چیز بیشتر از ما نمیخواهد. اولی‌اش شغل است، دومی هم امکان پیشرفت علمی است. ما باید شغل را برایش فراهم بکنیم. بدون یک رشد بالا نمیتوانیم اشتغال ایجاد کنیم برای این مجموعه‌ی عظیم جوان متخصص و دانشمند.

رهبر انقلاب در تبیین چرایی نیاز به رشد سریع و مستمر اقتصادی، همه مسئولان دولتی و حاکمیتی، تولیدگران و فعالان اقتصادی را به تمرکز و دقت در 4 دلیل عمده فراخواندند.

دلیل اول، مشکلات محسوس معیشتی مردم و دشواری های موجود در رفاه خانوارها بود.

ایشان این مشکلات را دلیل بسیار مهمی برای درک ضرورت رشد سریع اقتصادی خواندند و گفتند: رفع فقر و مشکلات معیشتی مردم و تأمین رفاه و آسایش آنان، بدون رشد اقتصادی علاج‌پذیر نیست و همه مسئولان و افراد دارای توانایی‌های مدیریتی، فکری و مالی، در این زمینه مسئولیت سنگینی دارند.

ضرورت ارتقاء جایگاه ایران در اقتصاد منطقه و جهان و ایجاد اشتغال برای میلیون‌ها فارغ‌التحصیل دو دلیل دیگری بود که رهبر انقلاب در این زمینه بیان کردند.

ایشان گفتند: وجود جوانِ متخصصِ تحصیل‌کرده افتخار است اما بیکاری او باعث سرافکندگی است، جوان کارآمد تحصیلکرده از کشور، شغل و امکان پیشرفت علمی می‌خواهد و بدون ایجاد شغل برای آنان نباید بگوییم چرا مهاجرت می‌کنند و طبعاً ایجاد شغل برای این مجموعه عظیمِ متخصص و توانمندِ جوان، رشد سریع و مستمر اقتصادی می‌طلبد.

به گزارش تسنیم، معضل بیکاری زمانی قابل حل است که فعالیت‌های اقتصادی از سوداگری و فعالیت‌های غیرمولد به سمت فعالیت‌های مولد و با محوریت دانش حرکت کنند. با توجه به ماهیت اشتغال و بیکاری در ایران که عمدتاً نیرو‌های فارغ‌التحصیل، ماهر و مدرک‌دار در حال ورود به بازار کار ایران هستند، طراحی برنامه ای برای حل معضل بیکاری مانند زیست بوم اشتغال و مهارت آموزی حین کار، کارورزی و.... که در طرح های اخیر دولت دیده می شود، برای افرادی مناسب است که مهارت کم و پایین دارند. به باور برخی کارشناسان مشکل اساسی ساختار اشتغال در کشور، عدم تطبیق نظام اقتصادی و معیشتی با نظام آموزشی و نظام زندگی مردم است. اگر قرار است هر ساله تعداد فارغ التحصیلان دانشگاهی افزایش یابد، بهتر است برنامه ریزی در این میان صورت گیرد. سیاست های اشتغالی دولت که درقالب زیست بوم دنبال می شود باید به گونه ای تعیین شود که برای عرضه نیروی کار (بیکاران) تقاضاوجود داشته باشد (رونق تولید).

اما با سیاست های دولت سیزدهم روند ایجاد اشتغال رونق یافته است و گزارش های وزارت کار بیانگر این است که تعهد دولت برای ایجاد اشتغال1میلیونی عملی شده است. برنامه ریزی برای کاهش نرخ بیکاری و رونق تولید دغدغه همه دولت ها است؛ در دولت سیزدهم هم برنامه ریزی برای ایجاد اشتغال با جدیت دنبال می شود.

دولت سیزدهم 2 اقدام مهم را برای اشتغال انجام داده است که پشتیبانی از مشاغل و بهبود فضای کسب و کار است، دولت با فراگیر کردن واکسن کرونا و به‌تبع عبور از پیک کرونا، وضعیت اشتغال را بهبود بخشید و از بار تعطیلی بازار و مشاغل مختلف کاسته شد.