جای خالی رشادت‌های قهرمان‌های مقاومت روی پرده نقره‌ای
تهران - ایرنا - سینمای ایران و کشورهای اسلامی و به ویژه حوزه مقاومت بستری برای نمایش چهره قهرمانان بزرگی است که ظرفیت این را دارند تا در فیلم‌ها و سریال‌ها جاودانه و ماندگار شوند.
بخشی از آنچه سینمای آمریکا (هالیوود) انجام می‌دهد ترسیم چهره قهرمانان ملی است. قهرمانانی که زیر پرچم آمریکا خدمت کرده و اغلب کشته شده‌اند. یا در جنگ های داخلی، یا جنگ های جهانی و در دهه اخیر در منطقه و به ویژه خاورمیانه و به نام مبارزه با تروریسم. رویکرد سینمای آمریکا در ترسیم چهره این قهرمان‌ها تمرکز روی وجوه مثبت شخصیتی و وجه قهرمانی آنهاست. اغلب این قهرمان‌ها که نظامی هستند، به عنوان منجی وارد کشورهای خاورمیانه می‌شوند. فیلم‌ها به چگونگی این ورود و دلایل آن نمی پردازند یا از بررسی واقعیت این نفوذ پرهیز می کنند اما تلاش دارند سیمایی از این قهرمانان نظامی به تصویر بکشند که تماشاگر را تحت تاثیر قرار بدهد، نه تنها تماشاگر آمریکایی را، هر تماشاگری که در این درام‌های پرتعلیق و جذاب به دنبال قهرمانی آرمانی می گردد. قهرمانی حافظ منافع مردم آمریکا و دیگر مردم ستم دیده در کل جهان.
در نمونه متاخر و بسیار دیده شده «تک تیرانداز آمریکایی» American Sniper)) با بازی بردلی کوپر که تا نامزدی دریافت اسکار بهترین بازیگری مرد هم پیش رفت. داستان فیلم، روایت زندگی تک تیرانداز آمریکایی کریس کایل است که به عراق می‌رود. فیلم چهره‌ای انسانی از این تک تیرانداز که به واسطه شغلش باید قربانی را از راه دور تعقیب کرده و از پا در آورد ارائه می‌دهد. تا جایی که او حتی منجی پسربچه عراقی نشان داده می‌شود.
در فیلم مشهور کاترین بیگلو (The Hurt Locker) «مهلکه» که بسیار به دلیل مواضع انتقادی‌اش علیه حضور آمریکا در کشورهای دیگر ستایش شده. سربازان آمریکایی که نیروهای متجاوز هستند بی دفاع و قربانی ترسیم شده اند. ویلیام جیمز (جرمی رنر) سربازی است شجاع که خنثی کردن بمب‌هایی که عراقی ها علیه نیروهای آمریکایی در همه جا کار گذاشته‌اند یکی از هیجان های حرفه‌ای اوست. فیلم با وجود موضع انتقادی‌اش، سعی می‌کند حضور سربازهای آمریکایی در خاورمیانه را توجیه کند.
در «نجات سرباز رایان» (Saving Private Ryan) فیلم محبوب استیون اسپیلبرگ سربازان آمریکایی هر کدام یک قهرمان هستند، قهرمانانی که برای آزادی و رهایی تلاش می‌کنند. اسپیلبرگ در این درام پرتعلیق جنگی با تکنیک و ساختار تماشاگرش را مرعوب و همان تصویر قهرمانانه از آمریکایی آرمانگرا را تقویت می‌کند. در «لینکلن» (Lincoln) اسپیلبرگ چهره این سیاستمدار آمریکایی را تطهیر می‌کند و از او چهره‌ای معتدل و منعطف می‌سازد.
در سینمای ایران، «چ» (ابراهیم حاتمی‌کیا) روایتی میهن‌پرستانه و قهرمانانه از بخشی از زندگی شهید مصطفی چمران است. مبارزی که می توان او را یکی از چهره های مهم مقاومت دانست. در سال های اخیر و با قدرت گرفتن محور مقاومت در خاورمیانه می توان انتظار داشت آثاری در قالب فیلم و سریال با محور قرار دادن شهدای مقاومت ساخته شوند. آثاری که قطعا برای تماشاگران میلیونی در این کشورها دیدنی و تماشایی است. تولید این آثار در سینمای ایران (به عنوان قوی ترین سینمای منطقه) و کشورهای عرب زبان صاحب سینما (سوریه و لبنان) می‌تواند ضمن تاکید بر حفظ دستاوردهای این قهرمانان، نام آنان را جاودانه کند.
ساخت فیلم و سریال درباره شهید سلیمانی و دیگر شهدای مقاومت از ایران، ابومهدی مهندس و سایر شهدای قهرمان مردم عراق، عصام زهرالدین شهید سوری و سایر قهرمانان بزرگ مردم سوریه در مبارزه با دشمن، عماد مغنیه و سایر قهرمانان مقاومت در لبنان، برای همه دوستداران فرهنگ مقاومت مطالبه‌ای جدی است. مطالبه ای که رویدادهایی از جنس شانزدهمین جشنواره بین المللی فیلم مقاومت می تواند گام هایی اساسی درباره اجرایی شدن آن بردارد. جشنواره بین المللی فیلم مقاومت فرصتی است برای توجه به این قهرمانان و ایجاد بستر برای ساخت اثر سینمایی و تلویزیونی درباره قهرمانانی که دامنه افتخارشان همه خاورمیانه را درنوردیده. از یمن تا لبنان، از سوریه تا کشمیر، از افغانستان تا عراق و ایران.
*س_برچسب‌ها_س*