"حسن روحانی" رکورددار پایین‌ترین میزان محبوبیت دولت و بازی با کلیدواژه "اقلیت"
در سال آخر دولت روحانی یعنی 1400 به دلیل انباشت ناکارآمدی‌ها و نارضایتی عمومی، میزان محبوبیت روحانی به رقم بی‌سابقه 9.7 درصد تنزل پیدا کرد؛ لذا سخن گفتن از حداقلی بودن دولت یا مجلس برای کسی که رکوردار کاهش محبوبیت پس از انقلاب است، سخت به نظر می‌رسد.
گروه سیاسی خبرگزاری تسنیم، چندی پیش "حسن روحانی" رئیس دولت‌های یازدهم و دوازدهم در دیدار با جمعی از روزنامه‌نگاران و عوامل رسانه‌ای نزدیک به خود گفته است «با دولت و مجلس اقلیت نمی‌شود انسجام داخلی و توان حل مشکلات ایجاد کرد».
کنشگری سیاسی حسن روحانی پس از دوره‌ای یک‌ساله سکوت پس از تحویل دولت، از چندی پیش آغاز شده و او تاکنون چند جلسه عمدتاً با حضور دولتمردان دولت یازدهم و دوازدهم برگزار کرده است.
با اینحال سخن گفتن از دولت و مجلس حداقلی از سوی حسن روحانی که در طول دوران رئیس‌جمهوری خود، نمادهایی تاریخی از ناکارآمدی و بی‌کفایتی برجای گذاشت برای ناظران تعجب‌برانگیز است.
قطع برق در زمستان و تابستان، قطع گاز در زمستان، ایجاد رانت ارز ترجیحی، گره زدن مسائل معیشتی مردم به برجام و FATF، تلفات بالای کرونا به دلیل عدم توانمندی در تامین واکسن و ده‌ها مورد دیگر از ناکارآمدی‌های دولت یازدهم و دوازدهم، چنان زخم‌های عمیقی بر جامعه ایران برجای گذاشت که به اعتقاد کارشناسان، ترمیم برخی از آنها نیازمند سالها زمان و تلاش چندبرابری است.
چرا گزارش سازمان بازرسی به بازداشت مدیرعامل فولاد مبارکه منجر نشد؟/ "پای رئیس دفتر حسن روحانی" درمیان بود؟!حالا اما حسن روحانی در حالی تلاش دارد دولت سیزدهم و مجلس یازدهم را مجلس حداقلی بنامد که هر دوی آنها یعنی هم مجلس یازدهم و هم دولت سیزدهم برخاسته از رای مردم در انتخاباتی هستند که توسط او و وزارت کشور دولتش برگزار شده‌اند؛ موضوعی که کاهش مشارکت در این دو انتخابات را به صراحت می‌توان نتیجه تاثیر منفی عملکرد روحانی و دولتش در افکار عمومی عنوان کرد به گونه‌ای که نتایج نظرسنجی یک مرکز معتبر در کشورمان درباره محبوبیت او به خوبی نشان می‌دهد که پایین‌ترین میزان محبوبیت با کمتر از 10 درصد در طول دوران پس از انقلاب متعلق به حسن روحانی بوده است.
برابر این نظرسنجی معتبر، روند افول محبوبیت حسن روحانی پس از انتخابات سال 1396 با سقوط قابل توجهی در سال 1397 به 23.1 درصد می‌رسد و پس از آن در سال 1398 به 19.7 و در سال 1399 به 15 درصد می‌رسد.
با اینحال در آخرین سال حضور روحانی در دولت یعنی سال 1400 به دلیل انباشت ناکارآمدی‌ها و نارضایتی عمومی، میزان محبوبیت روحانی به رقم بی‌سابقه 9.7 درصد تنزل پیدا می‌کند که در طول دولت‌های پس از انقلاب بی‌سابقه بوده است.
به نظر می‌رسد روحانی برای کنشگری خود در عرصه سیاسی کشور باید به دنبال کلیدواژه‌های بهتری بگردد؛ چرا که سخن گفتن از حداقلی بودن دولت یا مجلس برای کسی که رکوردار کاهش میزان محبوبیت دولت پس از انقلاب است مقداری سخت و نامناسب بنظر می‌رسد، هرچند که شاید پیدا کردن کلیدواژه سالم برای رئیس دولت یازدهم و دوازدهم با آن کارنامه عملی مشخص، مقداری سخت باشد.