خضریان: جریان دانشجویی همچنان اصیل‌ترین نگهبان آرزوهای انقلابی ملت ایران است

به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، علی خضریان در ویژه برنامه‌ای که به مناسبت روز دانشجو در تالار بزرگ شیخ انصاری دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران برگزار شد با اشاره به هفتادمین سالروز واقعه 16 آذر گفت: همه چیز از 28 مرداد سال 1332 آغاز شد که آیزنهاور رئیس جمهور وقت آمریکا با تحریف واقعیت، کودتا علیه ملت و دولت قانونی ایران را پیروزی سیاسی امیدبخش قوای آزادی نامید. اما جریان دانشجویی که تحت تأثیر جریان تحریف قرار نگرفت و می‌دید در عمل آزادی یک ملت که همان استقلال ملی است دچار آسیب شده بود، از همان آغازین روز‌های آغاز سال تحصیلی به این موضوع اعتراض کرد و به فاصله کمتر از سه ماه از کودتا و با انتشار خبر سفر نیکسون معاون رئیس جمهور آمریکا به ایران در 24 آبان همان سال، نهال بیداری و استکبارستیزی دانشجویی جوانه زد و این جنبش اعتراضی دانشجویی علیه دخالت بیگانگان شکل گرفت.

نماینده مردم تهران، ری، شمیرانات، اسلامشهر و پردیس با بیان اینکه نهال نوپای جنبش دانشجویی در 16 آذر سال 1332 و در کمتر از دو روز مانده به ورود نیکسون به ایران، به خون نشست، افزود: سربازان ارتش کودتا با به خاک و خون کشیدن دانشکده فنی دانشگاه تهران و شهادت سه نفر از دانشجویان، زمینه حضور نیکسون در دانشگاه تهران و اهدای دکترای افتخاری حقوق در همین دانشکده را فراهم کردند.

این فعال سابق دانشجویی با اشاره به اهمیت بزرگداشت روز دانشجو، گفت: مسئله‌ای که 16 آذرماه را نسبت به بسیاری از رخداد‌های تاریخی متمایز کرده، این است که جریان دانشجویی مسلمان بر خلاف بسیاری از سیاسیون و روشنفکران چپ و راست که یا خود در شکلگیری کودتای 28 مرداد دخالت داشتند و یا با دولت کودتا کنار آمده بودند، برای آزادی ملی ایران وارد میدان شد تا آنجا که خونش، سنگ فرش‌های دانشگاه تهران را رنگین کرد.

خضریان با بیان اینکه آزادی خواهی یکی از ارکان مهم هویت جنبش دانشجویی است، افزود: درباره آزادی بحث‌های فراوانی وجود دارد. یکی از این بحث‌ها، بحثی است که مک کالوم کرده و معتقد است که آزادی دارای وحدت مفهومی است و تفاوت‌ها درباره آزادی، تفاوت در برداشت‌ها است. در واقع هر تعریف از آزادی به سه پرسش آزادی برای چه کسی؟ از چه چیزی؟ و برای چه چیزی؟ به طور صریح یا ضمنی پاسخ می‌گوید؛ بنابراین تفاوت‌ها در تلقی از آزادی در تفاوت پاسخ‌ها به این سه پرسش است. به طور مثال در تلقی لیبرال عامل فردیت و مانع دولت و افراد دیگر بیان می‌شود؛ لذا گزاره لیبرالیسم در اندیشه سیاسی، دولت حداقل و آزادی دیگران، مرز آزادی فرد است تا موانع آزادی فرد به حداقل‌ها کاهش یابد

سخنگوی کمیسیون اصل نودم قانون اساسی افزود: بر اساس چنین تعریفی، سطوح دیگری از آزادی نیز قابل تعریف است. بطوری که اگر عامل به جای فرد، یک جامعه در نظر گرفته بشود، موانع آزادی برای یک جامعه در کلیت آن، جوامع دیگر خواهند بود که بنا به دلایلی مثل توسعه قدرت به دنبال کاهش آزادی جامعه مورد نظر به عنوان عامل باشند؛ بنابراین اینجا نیز آزادی موضوعیت دارد. یعنی همان طور که یک فرد تمایل دارد برای آنچه که انتخاب می‌کند و تصمیم می‌گیرد، مانعی نباشد و آزادی را در نبود مانع برای انتخاب‌هایش می‌داند، برای یک جامعه نیز چنین شرایطی وجود دارد که می‌خواهد درباره انتخاب‌ها و اراده‌هایش در اداره زندگی جمعی و نوع روابط با دیگران و... مانعی به نام جوامع دیگر نباشد. مداخله دیگر جوامع را، تهدید آزادی خود می‌داند و در برابرش مقاومت می‌کند. نام متداول این تلقی از آزادی، استقلال است.

خضریان با اشاره به اینکه در واقع مفهوم استقلال همان مفهوم آزادی در سطح ملی است، گفت: از آنجایی که آزادی برای جریان دانشجویی، بنا به مبنا موضوعیت دارد؛ یعنی آزادی به ما هو آزادی اساس این دغدغه جنبش دانشجویی است. می‌بایست همان حساسیت‌ها را که نسبت به آزادی فردی و آزادی ملی خودمان داشته‌ایم، نسبت به آزادی فرد و یا ملت‌های دیگر نیز داشته باشیم. این عالی‌ترین سطح آزادی خواهی است که جنبش دانشجویی در ایران آن را از امام خمینی (ره) آموخت و پای آن نیز ایستاده است.

نماینده تهران، ری، شمیرانات، اسلامشهر و پردیس در مجلس شورای اسلامی ادامه داد: سخن و ایده سیاسی امام برای آزادی‌خواهی صرفاً محدود به مرز‌های ایران و ملت ایران و مذهب و دین خاصی نبود، بلکه مخاطب پیام امام همه بشریت بوده است. امام، آزادی خواهی و استقلال را برای همه ملت‌ها جدای از دین و مذهب مطالبه کرد و همان زمانی که در دفاع از ملت مظلوم فلسطین با رژیم صهیونیستی قطع رابطه کرد، با رژیم آپارتاید آفریقای جنوبی نیز در حمایت از سیاهپوستان رابطه سیاسی برقرار نکرد و در همان روز‌های آغازین پیروزی انقلاب به حمایت از مردم افغانستان در مقابل زیاده خواهی شوروی ایستاد. عضو هیأت رئیسه کمیسیون اصل نود مجلس ادامه داد: موضعی که جمهوری اسلامی ایران در قبال اشغال و غصب فلسطین دارد، به این دلیل است که یک گروه متجاوزی، آزادی برای داشتن سرزمین را از ملتی سلب کرده است. مگر می‌شود آزادی‌خواه بود و نسبت به چنین ظلمی ساکت ماند؟ کسانی که صحبت از آزادی می‌کردند، اما در قبال جنایات رژیم صهیونیستی در غزه سکوت کردند، ثابت کردند که ادعایشان در موضوع آزادی، ریاکارانه بوده است.

خضریان در پایان بیان کرد: جریان دانشجویی همچنان با همه نشیب و فراز‌ها اصیل‌ترین و اطمینان بخش‌ترین نگهبان آرمان‌ها و آرزو‌های انقلابی ملت ایران است. جریانی که در اغلب بزنگاه‌های مهم تاریخی برای آزادی و عدالت یک ملت نقش مؤثر ایفا کند و با نگاهی جامع برای برخاستن دوباره ایران، از همه چیز خود بگذرد.