دریغ برای پر کشیدن بزرگان موسیقی و افسوس برای لایک های چندصد هزاری موسیقی بی هویت
در این یک سال اخیر بسیاری از چهره های برجسته موسیقی پر کشیدند و برای همیشه رفتند؛ هنرمندانی که ویروس کرونا حتی اجازه نداد آن گونه که شایسته است با آنها وداع کنیم. تنها باید به تماشای مراسم وداع با آنها با دلی اندوهگین از پشت صفحههای مانیتور و موبایل دل خوش کرد و به این امید بود که سفری بهتر از این دنیا در انتظارشان باشد.
به گزارش ایسنا، مراسم تشییع پیکر عبدالوهاب شهیدی، هنرمند پیشکسوت عرصه موسیقی که دوشنبه 20 فروردین بر اثر عارضه قلبی درگذشت، امروز چهارشنبه، بیست و دوم اردیبهشت ماه در قطعه هنرمندان بهشت زهرا، با رعایت پروتکلهای بهداشتی برگزار شد.
فرزند مرحوم شهیدی روز گذشته با انتشار بیانیه ای درخواست کرده بود که مردم به دلیل شرایط کرونا در مراسم تشییع پیکر پدرش حاضر نشوند و به صورت آنلاین این مراسم را مشاهده کنند. این مراسم هم اینک از طریق سایت خانه هنرمندان پیشکسوت در حال پخش است.
نیکنام حسینیپور، محمدرضا نوربخش و فاضل جمشیدی از جمله حاضران در مراسم تشییع پیکر عبدالوهاب شهیدی هستند.
مرحوم شهیدی متولد سال 1301 در «میمه» اصفهان بود. او از اوایل دهه 1320 فعالیت هنری خود را با فراگیری آواز، سنتور و عود نزد اسماعیل مهرتاش آغاز کرد. شهیدی بهجز آواز خواندن و آهنگسازی، نوازندهای منحصر بهفرد با ساز عود است، که این ساز را ایرانی مینواخت. او همچنین سابقه همکاری با استادانی مانند جلیل شهناز، فرامرز پایور، علیاصغر بهاری، حسین تهرانی، رحمتالله بدیعی، حسن ناهید و محمد اسماعیلی را دارد. عبدالوهاب شهیدی در اجرای آوازهای محلی نیز پیشرو بوده است. تصنیف معروف «زندگی» با مطلع «آن نگاه گرم تو» از این هنرمند است. همچنین تصنیفهای دیگری مثل یار بی وفا و آی سوزه از اجراهای اوست. شهیدی قطعات قدیمی معروفی مانند آثار عارف قزوینی را نیز اجرا کرده است که از میان آنها میتوان به تصنیفهای گریه را به مستی بهانه کردم و گریه کن اشاره کرد. این گزارش تکمیل میشود.