دولت بایدن خود را محتاج توافق با ایران می‌بیند
مهدی محمدی قائم مقام واحد سیاسی انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه امیرکبیر در گفت‌وگو با خبرنگار تشکل‌های دانشجویی خبرگزاری فارس به اشاره به مذاکرات وین اظهار داشت: مهم‌ترین و شاید پرحاشیه‌ترین سند بین‌المللی ایران بعد از انقلاب، برنامه جامع اقدام مشترک یا همان برجام بود. برجامی که همه ما شاهد به نوعی به نتیجه نرسیدن آن و ضررهای عمده و گسترده‌اش بودیم.
وی با طرح این سوال که چرا دوباره می‌خواهیم به بحث در مورد برجام بپردازیم، بیان داشت: برجام یک خروجی از تفکری است که می‌تواند در همه عرصه‌ها نه تنها سیاست خارجه، زمام امور را در دست گرفته و نتایجی مشابه را رقم بزند که کماکان شاهد برخی از آن‌ها هستیم.
وی افزود: طبق این نگرش، همین موضوع که ما با ابرقدرت بزرگ جهان در حال مذاکره و توافق هستیم موفقیت محسوب می‌شود ولو اینکه ضررهای ایران بیشتر از منفعت هایش باشد؛ اولویت توافق کردن است و بین توافق نکردن و توافق بد، گزینه دوم انتخاب می‌شود. این خودش موفقیت بزرگی است که توانستیم با ایالات متحده سر یک میز بنشینیم و اعتبار و امضای طرف مقابل تضمین ماست.
محمدی ادامه داد: این تفکر ایران را به ژنو و لوزان و وین برده و به ظن عده ای دست پر برگردانده است. البته بعید نیست که افرادی با عهد شکنی طرف مقابل و خسارات سنگین (در برخی موارد غیرقابل جبران) به صنعت هسته ای کشور همچنان از برجام دفاع کنند و مثل ترکمنچای، آن را دستاورد دیپلماتیک بنامند. برجامی که نه تنها قرار بود در اولین روز اجرای آن تمامی تحریم‌های ایالات متحده (به گفته عالی ترین مقامات سیاسی دولت پیشین) لغو شود، بلکه سبب وضع تحریم‌های بیشتر توسط آمریکا شد. برجامی که نه تنها جذب سرمایه خارجی را افزایش نداد بلکه در دوران اجرای آن، جذب سرمایه خارجی کمتر از قبل از اجرایی شدنش بود و موارد بسیاری از این دست.
این فعال دانشجویی با اشاره به مذاکرات جاری ایران و 4+1 اظهار داشت: صنعت هسته ای، شاید شروع مذاکرات جدی ایران با غرب بوده باشد ولی به هیچ وجه پایان آن نیست. برجام‌های 2 و 3 در دستور کار آن ها وجود دارد که به محدودسازی ایران در منطقه و مباحث موشکی بپردازد و برجام پلی برای ورود به آن مباحث است.
وی افزود: در خصوص اینکه در پایان 6 دور مذاکرات وین چه صحبت‌ها و طرح‌هایی از جانب طرف مقابل مطرح شد و آیا توسط داخل پذیرفته شد یا نه، حرف‌های زیادی است ولی درباره ادامه آن در دولت سیزدهم باید به موضع ایران در دور جدید پرداخت. ایران در ابتدای کار، 2 پیش نویس را به طرف مقابل داد که به عنوان مبنای مذاکرات آتی قرار گیرد و پس از رفت و آمد مورد پذیرش واقع شد و این یعنی تفکری پیش برنده مذاکرات است که ایران را در مقابل آمریکا در موضع ضعف قرار نمی‌دهد و به دنبال توافق خوب است.
محمدی تاکید کرد: ایران به دنبال بازپس‌گیری حقوق خود برمبنای تعهداتی است که در برجام داده و به طور کامل و مو به مو اجرا کرده و توسط کارشناسان آژانس بین المللی انرژی اتمی تایید شده است که مهم‌ترین این حقوق، رفع تحریم های طرف مقابل و ایجاد مکانیزمی برای راستی آزمایی رفع تحریم ها هست و سوم اینکه تضمینی رسمی و معتبر به ایران داده شود که دوباره آمریکا به صورت یکجانبه از برجام خارج نشده و به اصطلاح زیر قول‌هایش نزد.
وی افزود: با اینکه مقامات آمریکایی می‌گویند امکان دادن تضمینی که بعد از دوره بایدن معتبر باشد نیست، ولی تیم مذاکره کننده ما نباید کوتاه آمده و بدون تضمین مطمئن کار را به اتمام برسانند.
این فعال دانشجویی ادامه داد: حال پس از چند ماه از شروع دور جدید، خبرهای زیادی از طرف مقامات مختلف کشورهای دیگر و منابع خبری آن‌ها مبنی بر رسیدن به صحبت‌های پایانی برای توافق هستیم. ناظر به همین بحث ابتدا باید دو موضوع مهم را مورد بررسی قرار بدهیم. اول اینکه طبق نظرسنجی‌ها و به واسطه مدیریت ناشایست کرونا توسط دولت بایدن در آمریکا، محبوبیت او کاهش جدی نیافته و جایگاه او را برای انتخابات بعدی به خطر انداخته است و همچنین بازگشت به برجام یکی از وعده‌های انتخاباتی بایدن بود.
وی افزود: می‌توان تا اینجای کار گفت که بایدن بدنبال توافق با ایران است و با توجه به خروج یکجانبه آمریکا از برجام، ایران با باقی طرف‌های برجام، دور جدید مذاکرات را آغاز کرد و نماینده آمریکا به صورت رسمی حضور ندارد؛ اما با واسطه‌هایی، پیام‌ها بین طرفین مبادله می‌شود که یکی از این واسطه‌ها روسیه است.
این فعال دانشجویی با اشاره به اینکه با توجه به جنگ بین روسیه و اوکراین و تنشی که بین کاخ سفید و کاخ کرمیلن بوجود آمده، شرایط اندکی تغییر می‌کند، تصریح کرد: هم‌اکنون 160 نماینده کنگره آمریکا به بایدن نامه زدند و او را به نوعی تهدید کرده‌اند که مراقب روابط خود با روسیه برای واسطه‌گری در مذاکرات وین باشد که جایگاه بازدارندگی آمریکا را در مقابل روسیه تضعیف نکند.
وی در همین زمینه ادامه داد: دوم اینکه، همان‌طور که می‌دانیم، شاید مهم‌ترین ابزار فشار آمریکا، تحریم‌هاست و از طرفی نظام تحریم‌ها رفتاری سینوسی‌وار دارد؛ یعنی پس از اوج خودش دچار نزول و فرود می‌شود.
محمدی تاکید کرد: آمریکایی‌ها هم اساسا تحریم جدیدتری دیگر ندارند که بخواهند وضع کنند و ترامپ این موضوع را به اوج خود رساند. ریچارد نفیو یکی از طراحان تحریم در زمان اوباما حدود دوسال پیش گفته که ترامپ به نوعی تحریم را بی فایده کرده و دیگر تحریم دیگری نمی‌شود به آن اضافه کرد و اثرگذاری تحریم ها به نوعی ازبین رفته است و برای مثال ایران فروش نفت خود را افزایش داده، پیمان همکاری با روسیه و قرداد بلند مدت با چین بسته، عضو شورای همکاری های شانگهای شده و این‌ها نشانه‌هایی از شکست کمپین فشار حداکثری علیه ایران است.
این فعال دانشجویی با بیان اینکه در چنین شرایطی، طرف‌های مقابل با القای این موضوع که زمان اندک است و به اتمام مذاکرات رسیده‌ایم در صدد بستن هرچه سریع ترپرونده این دور از مذاکرات هستند، گفت: یکی از مواردی که تیم مذاکره کننده ایرانی باید به آن توجه کند، این است که تحت تاثیر این اخبار قرار نگیرد و با صرف زمان بیشتر به دنبال منافع بیشتری برای کشور باشد و مورد دیگر اینکه دولت بایدن به نوعی خود را محتاج توافق با ایران می‌بیند و این ناشی از کنگره و نهاد های بالادستی دیگر نیست و فشار از جانب افکار عمومی بر روی او وجود دارد، پس ایران به شدت باید دقت کرده که تضمین طرف مقابل تاریخ مصرف زمان بایدن را نداشته باشد. خطوط قرمز مقام معظم رهبری که بارها فرموده‌اند، به نوعی برای همه واضح و مبرهن است و امیدواریم تیم مذاکره کننده به توافقی حداقل کمتر از برجام صحیح و با ضمانت اجرایی، قانع نشود.
انتهای پیام /