دیدار‌های رهبر انقلاب با دانشجویان نمایشی و نمادی نیست / لازم است در سخنرانی‌ها به نقش اغتشاشات در امنیت ملی پرداخته شود
گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، اگر چه رسانه‌های معاند و وابسته به دشمنان قسم خورده نظام مقدس جمهوری اسلامی همواره تلاش کرده اند تا به رهبر معظم انقلاب انگ پاسخگو نبودن را وارد کنند، اما امروز برای هر انسانی که از اندکی انصاف و قوه عاقله برخوردار است اثبات شده که ایشان همواره در دیدار‌های دانشجویی پاسخگوی تندترین نقد‌ها و سوالات دانشجویان با هر نوع سلیقه و گرایش سیاسی بوده اند و این در حالی است که شاید هر مسئولی چه در ایران و یا چه در خارج از مرز‌ها توان حضور در چنین نشست‌های چالشی و چند ساعته را نداشته باشد. واقعیت این است که رهبر معظم انقلاب به واسطه امید و اعتمادی که به قشر دانشجو دارند هر ساله در ماه مبارک رمضان این فرصت را در اختیار فعالان دانشجویی قرار می‌دهند تا آن‌ها بتوانند در کنار بیان نقد‌های خود وهمچنین بیان مسائل و مشکلات کشور راهکار‌های خود را نیز برای عبور از بحران‌ها و گرفتار‌های پیش روی جامعه ارائه کنند و این اتفاق نیز در یک فضای صمیمی و فارغ از هرگونه محافظه کاری و مصلحت اندیشی رقم می‌خورد، به نحوی که می‌توان گفت دانشجویان در جریان این نشست چند ساعته نقد‌های خود را بدون لکنت بازگو کرده و تا پایان همین نشست نیز پاسخ‌های کامل و جامع رهبری را در خصوص مسائل مختلف دریافت می‌کنند. بر کسی پوشیده نیست که امروز گفتگوی بی واسطه فعالان دانشجویی با رهبر معظم انقلاب در ماه مبارک رمضان به یکی از مهمترین و تاثیرگذارترین فعالیت‌های جنبش دانشجویی در سطح دانشگاه و جامعه تبدیل شده؛ چرا که دانشجویان در این نشست‌ها تلاش می‌کنند تا درد‌های مردم و مسائل و مشکلات اداره کشور را همراه با ارائه راهکار محضر رهبر معظم انقلاب ارائه کنند و در مقابل شنوای پاسخ ها، رهنمود‌ها و توصیه‌های معظم له باشند و امسال نیز به رسم هر سال فعالان دانشجویی امیدوارند تا بار دیگر فرصت دیدار با رهبر انقلاب را پیدا کنند. با این اوصاف؛ خبرگزاری دانشجو به منظور بررسی جایگاه و اهمیت دیدار رمضانیه رهبر معظم انقلاب با فعالان دانشجویی با محمد حسین صبوری، دبیر پیشین جنبش عدالتخواه دانشجویی و حسین زینلیان، دبیر کل پیشین اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان به گفتگو پرداخته ایم که در ادامه مشروح این گفتگو را می‌خوانید. خبرگزاری دانشجو: به عنوان یکی از سخنرانان دیدار دانشجویان با رهبر معظم انقلاب در ماه مبارک رمضان سال 98 از حال و هوای این دیدار بگویید؟ صبوری: در دیدار‌های دانشجویی رهبر معظم انقلاب گا‌ها اتفاقاتی می‌افتد که پیرو این اتفاقات در سال 98 هم سخنرانی یکی از دانشجویان اصلاح طلب چند روز قبل از دیدار لغو شد. اینکه این سخنرانی از طرف چه مجموعه و با چه نگاهی حذف شد یک بحث است، اما برای رفع ابهام باید گفت که رهبر معظم انقلاب اصلا قائل به این نیستند که دانشجویانی که نگاه متفاوت دارند در این دیدار سخنرانی نکنند. با توجه به اینکه لغو سخنرانی دانشجوی اصلاح طلب در دولت قبل اتفاق افتاد، اما جالب اینجاست که از طرف وزارت علوم و دولت وقت هیچ تلاشی برای جلوگیری از لغو سخنرانی او صورت نگرفت و چه بسا نماینده نهاد نماینده مقام معظم رهبری در دانشگاه‌ها بیشتر برای جلوگیری از لغو این سخنرانی تلاش کرد. زینلیان: تفاوت دیدار‌های دانشجویی با رهبر معظم انقلاب در گذشته و امروز از منظر حکمرانی جمهوری اسلامی مبتنی بر این دولت و آن دولت نیست، چون ما یک سری مشکلات و معضلات ساختاری داریم که با رفت و آمد انسان‌ها و سلایق مختلف حل نمی‌شوند. با این اوصاف اکثرنکاتی را که دانشجویان در دیدار با رهبری بیان می‌کنند یک مقدار نسبت به گفتگو‌های روزمره‌ای که دارند عمیق‌تر است. یعنی فارغ از یک نگاه مقطعی دولتی سعی می‌کنند مسائل کلان را مطرح کنند؛ مثلا بحث سربازی بحثی است که جنبش دانشجویی از 10 سال پیش علمدار آن بوده و یا بحث نظارت بر مجموعه‌های زیر نظر رهبری از دیگر دغدغه‌های مختلف دانشجویان بوده اند که از بین نرفته اند. در دوره فعالیت بنده در جنبش دانشجویی اتفاقات خیلی مهمی در سطح کشور افتاد به گونه‌ای که می‌توان گفت ریشه خیلی از عقب ماندگی‌ها در سال 1402 به خاطر تغییر ریلی بود که در آن زمان گذاشته شد و به واسطه این تغییر ریل جنبش دانشجویی بار‌ها برجام، CFT، FATF و پالرمو را فریاد زد تا جایی که می‌توان گفت: نقش جنبش دانشجویی در فهم، رصد، تحلیل و حتی در کنشگری مختص به اتفاقات مذکور به نسبت مابقی جنبش‌ها نقش بی بدیلی بوده به گونه‌ای که جدی‌ترین نقد‌ها از نظر اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی در دیدار با رهبر معظم انقلاب اتفاق می‌افتاد و رهبری نیز بار‌ها چه در دیدار دانشجویی و چه بعد از دیدار تذکراتشان را به مسئولان می‌دادند. یکی از اتفاقات حائز اهمیت در دهه 90 فضای سخت پیش روی تشکل‌های دانشجویی بوده به گونه‌ای که می‌توان گفت ترجیع بند مهم سخنرانی بنده در سال 95 نیز درباره فشار وزارت علوم و بهداشت وقت بر تشکل‌های دانشجویی بود به گونه‌ای که آن‌ها در این فضا از هیچ چیز کوتاهی نکردند و حتی از اتحادیه ما به خاطر یک دفتر در دادگاه شکایت کردند. در آن برهه علاوه بر فشار‌های وزارت علوم و وزارت بهداشت بر تشکل‌های دانشجویی، تشکل‌های یک بار مصرف و قارچی هم شکل گرفته بودند و در دانشگاه کنشگری داشتند وبا حمایت وزارتین کار خود را برضد پیش می‌بردند؛ که رهبری بعد از جلسه با دانشجویان عتاب خاصی کردند. ما در دوره آقای روحانی با سه چهار تا وزیر و سرپرست وزارت علوم مواجه بودیم، اما تقریبا در تمام اتفاقاتی که در آن زمان افتاد این جنبش دانشجویی بود که در نگه داشتن خط پیشرو بود تا حداقل از آن مقطع زمانی عبور کنیم. جنبش دانشجویی فارغ از دولت‌ها به نرم افزار سیستم عامل حکومت جمهوری اسلامی به اسم حکمرانی نقد‌های جدی دارد و این نقد‌ها هم برآمده از روح لطیف جنبش دانشجویی است که با آرمانگرایی و مطالبه گری این جنبش همراه می‌شود و اینگونه به کنشگری می‌پردازد و البته در خیلی جا‌ها هم اشتباه می‌کند به گونه‌ای که رهبر انقلاب در پایان دیدار‌ها نیز به دانشجویان می‌گویند خیلی مسائل خوبی را بیان کردید، ولی از خیلی چیز‌ها هم مطلع نیستید. طبیعی هم است، چون دانشجو متخصص اصلی مواردی که مطرح می‌کند، نیست؛ ولی آنجا که دود آسیب و انحراف را در آسمان حکمرانی کشور احساس می‌کند منفعلانه عمل نمی‌کند. خبرگزاری دانشجو: ابهامی که مطرح می‌شود این است که سخنرانان دیدار دانشجویی رهبر معظم انقلاب گزینش شده هستند نظر شما در این رابطه چیست؟ صبوری: سخنرانان را در دیدار دانشجویان با رهبر معظم گزینش نمی‌کنند و هیچ کس هم متوجه نمی‌شود که سخنران قرار است چه مطالبی را بیان کند، چون کسانی که این متن‌ها را تهیه می‌کنند آن را به صورت محرمانه نگهداری می‌کنند تا پیش از ارائه سخنرانی در اختیار کسی قرار داده نشود. در دیدار دانشجویی رهبر معظم انقلاب تعداد معدودی از نمایندگان مجموعه‌های رسمی دانشجویی به عنوان نماینده افکار و گروه‌های دانشجویی حضور پیدا می‌کنند؛ البته برخی از تشکل‌های دانشجویی ذیل اتحادیه دانشجویی نیستند که می‌طلبد مقداری نگاه‌ها بازتر شود تا نمایندگان این تشکل‌ها نیز بتوانند حرف خود را درست یا غلط در دیدار با رهبر انقلاب بازگو کنند، چون ممکن است حرف آن‌ها حرف تعدادی از دانشجویان باشد. در سال‌های گذشته یکی از دانشجویان دختر به عنوان نماینده نشریات دانشجویی حرف‌های انتقادی را در دیدار دانشجویان با رهبر انقلاب مطرح کرد. با این وجود رهبری از بیان این حرف‌ها استقبال می‌کنند، اما افراد دیگری با مصلحت اندیشی بیان حرف‌های انتقادی و انتشار آن‌ها را مناسب نمی‌دانند. زینلیان: از گذشته تاکنون ارتباط با گروه‌های مختلف دانشجویی از دغدغه‌های رهبر معظم انقلاب بوده و هیچ گاه سطح این دغدغه کم نشده، اما فلسفه‌ای که وجود دارد این است که فلسفه دیدار رمضانی یک تجدید دیدار با دانشجویانی است که کنشگری سیاسی و اجتماعی آن‌ها به نسبت مابقی دانشجویان بیشتر است؛ بالاخره در محیط دانشگاه انواع تشکل‌ها و گروه‌ها امکان بروز و ظهور و فعالیت دارند و حتی کسانی هم که مخالف روند حاکمه هستند مجوز نشریه می‌گیرند و تا زمانی که مرتکب رفتار غیرقانونی نشود مجوزشان باطل نمی‌شود. با این اوصاف وقتی نگاه می‌کنیم می‌بینیم که در دوره‌های مختلف نشریات دانشجویی هم در دیدار‌های دانشجویی نماینده داشته اند؛ به گونه‌ای که در دوره ما یکی از سخنرانان که انتقادات جدی هم داشت به عنوان نماینده نشریات دانشجویی در جایگاه سخنران قرار گرفت. به زعم بنده دیدار دانشجویی رهبر معظم انقلاب یکی از دموکراتیک‌ترین دیدار‌های دانشجویی است، چون افرادی که به عنوان سخنران در این دیدار حضور می‌یابند در بدنه تشکل‌ها و اتحادیه‌های دانشجویی با رای گیری به عنوان دبیر اتحادیه و تشکل انتخاب می‌شوند. با این اوصاف نمی‌توانیم بگوییم سخنران‌ها افراد انتصابی هستند که مثلا با مدل نظارت استصوابی انتخاب شده اند. با این اوصاف سخنران‌ها در یک ساختار پایین به بالا انتخاب می‌شوند. مضاف بر این دلیل دیگری که دیدار دانشجویی رهبر معظم انقلاب را به یکی از دموکراتیک‌ترین دیدار‌ها تبدیل کرده سیال بودن است، چون تفاوت نگاه، تفاوت جغرافیایی و حتی تفاوت وضعیت اقتصادی را در سال‌های مختلف می‌بینیم. مسئله دیگری که وجود دارد متن سخنرانان است. ببینید وقتی می‌گوییم سخنران‌ها گزینش شده هستند پس صرفا باید مجیز حکومت و هیات حاکمه را بگویند، اما ما می‌بینیم جدی‌ترین انتقادات و صحبت‌ها حتی نسبت به رهبر معظم انقلاب بدون صراحت لهجه بیان می‌شوند و از طرفی متن‌ها چک نمی‌شوند و فقط مورد بررسی بیولوژیک قرار می‌گیرند؛ البته در برخی دیدار‌ها هم اصلا متنی در کار نبوده و سخنران‌ها حرف‌های خود را بداهه بیان می‌کردند. به هر روی وقتی به منظومه سخنران‌های دیدار‌های دانشجویی نگاه می‌کنیم تعداد سخنرانان انقلابی بیشتر بوده، چون ما فقط پنج اتحادیه قانونی در کشور داریم اگر چه دیگر دانشجویان هم توانسته اند از طریق نشریات دانشجویی و دیگر بخش‌ها حرف خود را نه با صراحت لهجه دانشجویان انقلابی بیان کنند. دانشجو: فلسفه دیدار دانشجویان با رهبر معظم انقلاب چیست و چرا باید چنین دیداری با دانشجویان برگزار شود؟ زینلیان: فلسفه دیدار دانشجویی رهبر معظم انقلاب فارغ از آن شیرینی‌هایی که دارد شاید به جرات بتوان گفت آزادترین کرسی است که رهبر معظم انقلاب برای جنبش دانشجویی به ویژه جنبش دانشجویی مسلمان لحاظ کرده اند. به گونه‌ای که حتی در دوران همه گیری ویروس‌ها خیلی از دیدار‌های رهبر انقلاب در ماه مبارک رمضان لغو شد، ولی دیدار با دانشجویان قطع شد. وقی به منظومه فکری رهبر معظم انقلاب نگاه می‌کنیم متوجه می‌شویم که سیر دغدغه مندی ایشان در مواجه با جنبش دانشجویی به گونه‌ای است که هر بار افق‌های جدیدی را پیش روی این جنبش باز می‌کنند و حداقل تا یکسال این مسیر ادامه می‌یابد و برای بنده هم این اتفاق افتاده به گونه‌ای که می‌توان گفت دیدار‌های ماه رمضان سال 94 و 95 به دلیل اینکه در دو زمان قبل و بعد از افطار برگزار شدند متفاوت‌ترین دیدار‌ها در دهه گذشته به شمار می‌روند. صبوری: یکی از جنبه‌های قابل بررسی دیدار دانشجویان با رهبر معظم انقلاب جنبه شکلی این دیدارهاست؛ مثلا از جنبه شکلی و ظاهری نماینده یک تفکر مانند بسیج دانشجویی، جنبش عدالتخواه دانشجویی، دفتر تحکیم وحدت و نشریات دانشجویی در فضای دانشجویی با رهبر و، ولی فقیه به تخاطب دو طرفه می‌پردازند و سوالات و ابهامات خود را مطرح می‌کنند و پاسخ آن را می‌شنود؛ مضافب بر این برخی چالش‌ها و مباحث در کشور وجود دارد که ممکن است صرفا بحث نماینده جریانات دانشجویی نبوده و مسئله کشور باشد؛ مثلا در برهه‌ای یک چالش جدی در رابطه با موضوع عدالت و ولایت در جامعه مطرح شد که در این راستا نماینده جنبش عدالتخواه دانشجویی در محضر رهبر انقلاب سوالی مطرح کرد مبنی بر اینکه مفهوم ضد ولایت فقیه را چه طور باید تعریف کنیم که با پاسخ رهبر انقلاب به این سوال یک چالش و گره بزرگ در فضای سیاسی و دانشجویی کشور حل شد. در یکی از دیدار‌ها نیز یکی از دانشجویان دلسوز و انقلابی موضوعی را مطرح کرده که رهبر انقلاب آنقدر نسبت به این موضوع چالش و نکته داشته که آن دانشجو را همانجا نگه می‌دارد و جوابش را می‌دهد و این معنایش این است که هر کس صحبت می‌کند ضد ولایت فقیه نیست. به هر روی این فرد امروز یک استاد دانشگاه حزب اللهی است. همچنین بعضا صحبت‌هایی شده که مثلا نماینده جنبش عدالت خواه دانشجویی گفته من آن را قبول ندارم و یا جا‌هایی بوده که رهبر معظم انقلاب نکاتی را از سخنرانان شنیدند و آن‌ها را تایید کرده اند؛ مثلا دریکی از دیدار‌ها نماینده جنبش عدالتخواه دانشجویی گفت که کاش در یکی از سیاست‌های ابلاغی فلان موضوع هم مطرح می‌شد که رهبری گفتند نکته درستی است و من آن از قلم انداختم کاش زودتر می‌گفتید. حتما آن را جبران می‌کنم؛ پس این تخاطب بین سخنران‌ها و رهبر انقلاب وجود دارد و اینطور نیست که کسی بگوید شما ایراد گرفتید و گفتید فلان سیاست ابلاغی نکته‌ای کم داشته پس شما ضدولایت فقیه هستید. در سال 98 ما با خیلی از دوستان خودمان در فضای دانشجویی در مورد تجمعات به ویژه تجمعات خصوصی سازی چالش جدی داشتیم و آن‌ها می‌گفتند این تجمعات خلاف شرع و حرام هستند که رهبر معظم انقلاب در این رابطه مشخصا تلاش‌های میدانی، برگزاری تجمعات و رفتن به شهرستان‌ها برای پیگیری مسائل خصوصی سازی را تایید کردند و این مسئله تا حدودی حل شد و همه دوستانی که ما را به فعل حرام متهم می‌کردند خودشان جلوتر از ما تجمع می‌گذاشتند. به زعم بنده سخنران‌ها باید به این موضوع توجه کنند که ممکن است برخی از موضوعات اصلا مسئله آن‌ها نباشد، اما مسئله کشور و جامعه باشند. با این اوصاف آن‌ها می‌توانند این موضوع را مطرح و آن را با، ولی فقیه جامعه حل کنند. دانشجو: به نظر شما دیدار‌های دانشجویی رهبر معظم انقلاب چه دستاورد‌هایی می‌توانند برای تشکل‌های دانشجویی داشته باشند؟ زینلیان: دیدار‌های دانشجویی برآمده از عملکرد یکساله تشکل‌های دانشجویی است و مواردی هم که تشکل‌ها در این دیدار‌ها مطرح می‌کنند تقریبا می‌توان گفت کنشگری فعالانه آن‌ها در قالب بیانیه، تجمع، کرسی آزاداندیشی، مناظره و نشست بوده که ممکن است در جریان این کنشگری به سوال رسیده باشند؛ مثلا ممکن است مدل فعالیت عدالتخواهانه به دغدغه یک سری از بچه‌های جنبش دانشجویی تبدیل شود و این سوال برای آن‌ها به وجود بیاید که آیا مطالبه گری تخصصی که در این چند سال رایج شده مسیر درستی است یا نه و یا در تجمعی که به خاطر برجام در مقابل مجلس برگزار شده درست عمل شده یا نه؟ چرا؟ چون دوستان به خاطر دفاع از ارزش‌ها و آرمان‌های انقلاب دست به این کنشگری می‌زنند، اما بعضا ممکن است دستگاه محاسباتی و کنش آن‌ها اشتباه باشد. با این اوصاف فعالان دانشجویی در دیدار با رهبر معظم انقلاب سعی می‌کنند به مسیری که از انحراف و انفعال جلوگیری می‌کند مجهز شوند. دیدار دانشجویی یکی از بهترین مهمل‌هایی است که رهبر معظم انقلاب می‌تواند نکات خود را در فضای زیست بوم فرهنگی، سیاسی و اجتماعی مطرح کنند و بیان این نکات مطالبه گری جریان دانشجویی را در پی داشته باشد. مضاف بر این رهبر انقلاب در بیانات خود سعی می‌کنند یک افق و خط تلاش کنند و بر این اساس مجاهدت بچه‌ها در مطالبه گری و آرمان‌های پیش می‌رود. صبوری: در این دیدار‌ها نمایندگان تشکل‌هایی دانشجویی می‌توانند دغدغه‌هایی که در طول سال داشتند را بیان کنند و درتخاطب با رهبر معظم انقلاب به ارائه تحلیل خود در رابطه با مسائل کشور می‌پردازند. مضاف بر این در این دیدار‌ها ضمن بیان خطا‌ها خیلی از چالش‌ها در قالب سوالاتی که سخنران‌ها می‌پرسند حل خواهند شد و یا تفاوت‌های تحلیل‌ها و نظرات کارشناسی کاملا به اشتراک گذاشته می‌شوند و این ویژگی‌ها هستند که می‌توانند دیدار دانشجویان با رهبر معظم انقلاب را خیلی متفاوت‌تر کنند و هر دوره هم همینطور بوده است. دیدار‌های دانشجویی با رهبر معظم انقلاب همواره جز دیدار‌های مهم ایشان بوده اند به گونه‌ای که از هر کس بپرسیم پنج دیدار مهم رهبری کدامند از دیدار‌های دانشجویی به عنوان یکی از دیدار‌های مهم نام می‌برد؛ چون در این دیدار‌ها هم تحلیل‌های دانشگاهی مطرح می‌شوند و هم رهبری در کنار بیان انتظارات خود بیانات روبه جلوتری را مطرح می‌کنند و اینگونه هم یک سری گره‌ها حل می‌شوند و هم یک سری نکات جدید که در جای دیگر بیان نمی‌شوند مطرح می‌شوند. دانشجو: تفاوت دیدار‌های دانشجویی رهبر معظم انقلاب با دیگر مسئولان در چیست؟ صبوری: تفاوتش در این است که دیدار‌های رهبرمعظم انقلاب نمایشی و نمادی نیست و واقعی است و صرفا عرف نیست که بخواهند یک جلسه با دانشجویان برگزار کنند و افطاری بدهند و خبر آن‌ها پخش شود؛ بلکه دنبال این هستند که این جلسات خروجی داشته باشند. در مقابل مسئولانی هستند که جلسات آن‌ها صرفا 16 آذر برگزار می‌شود و یا عرف است که به دانشجویان افطاری می‌دهند و عکس دسته جمعی می‌گیرند و این یک کار عرفی و نمادین و یک صحنه و دکوراسیون است که هر ساله تکرار می‌شود و اصلا هم مهم ننیست که خروجی داشته باشد. دیدار‌های رهبر معظم انقلاب با دانشجویان در مقایسه با دیگر مسئولان در عمل هم با هم فرق می‌کنند؛ مثلا ما وقتی در رابطه با سربازی صحبت می‌کنیم می‌بینیم با ورود رهبر انقلاب به این موضوع یک اقدام روبه جلو ولو با وجود کم کاری مسئولان در حال انجام است. همچنین رهبر معظم انقلاب خیلی صریح و شفاف به دانشجویان گفته اند از نهاد‌های ذیل رهبری حساب کشی کنید، اما وقتی ما به این نهاد‌ها فشار می‌آوریم و با آن‌ها نامه نگاری می‌کنیم به ما می‌گویند اینقدر به ما فشار نیاورید ما نهاد انتسابی هستیم. ما خودی هستیم. خب این چه حرف‌هایی است ما سوال پرسیده ایم مگر با هم دعوا داریم. در دیدار‌های دانشجویی اگر یک سخنران حرف اشتباهی بزند رهبر انقلاب همان جا این اشتباه را گوشزد می‌کنند و یا اگر لازم باشد می‌گویند من فلان نکته‌ای را که شما گفتید از قلم انداخته ام دست تان درد نکند من آن را آنجا می‌دهم و یا اگر یک تحلیل، تحلیل درستی است رهبر معطم انقلاب متن‌ها را می‌گیرند و می‌خوانند و اگر نکته‌ای باشد از دفتر رهبری تماس می‌گیرند و آن را می‌گویند؛ مثلا هم سال قبل از سخنرانی بنده از دفتر رهبری تماس گرفته بودند و آسیب شناسی و راه حل‌های مربوط به صدا سیما، نهاد‌های زیر نظر رهبری و قوه قضائیه را از اتحادیه خواسته بودند و هم همان سالی که بنده سخنران بودم از دفتر بیت تماس گرفتند و خواستند در مورد چهار بند از موضوعات مطرح شده در متن نکات تفضیلی را بفرستیم که ما این کار را کردیم و این نکات را مثلا به ستاد ائمه جمعه فرستاده بودند. مضاف بر این در رابطه با مسائلی که ما در مورد بیت رهبری و برخی افراد مطرح کردیم جلساتی در بیت برگزار شد، اما بعد این جلسات منتفی شد و این در حالی بود که رهبر معظم انقلاب صریح به اعضای بیت گفته بودند بروید و یا بچه‌ها را راضی کنید و یا اگر نیاز به اصلاح است خود را اصلاح کنید و این را ما از معاونین بیت شنیدم. رهبر معظم انقلاب در دیدار‌های دانشجویی به مسائل مجموعه‌های مختلف اشاره می‌کنند، اما اینکه این مجموعه‌ها چقدر به مسائل مطرح شده عمل می‌کنند بحثی است که اینجا می‌توان به آن سالی که ایشان تعریف خود را از ضد ولایت فقیه ارائه کردند رجوع کرد. دانشجو: با توجه به اغتشاشات پاییز امسال و مسائل معیشتی که در کشور وجود دارد به نظر شما رنگ و بوی دیدار امسال دانشجویان با رهبر معظم انقلاب چگونه خواهد بود؟ آیا این مسائل در متن‌های سخنرانی دانشجویان و یا در بیانات رهبری جایی خواهند داشت؟ صبوری: اینکه موضوع اغتشاشات و یا مسائل معیشتی در متن سخنران‌ها جایی داشته باشند بنده اطلاع ندارم، اما به نظرم لازم است در سخنرانی‌ها هم به نقش اغتشاشات در امنیت ملی و به هم ریختن فضای کشور و نفوذ دشمن و هم به بحث‌های داخلی مانند مباحث اقتصادی و یا نسبتی که جنبش دانشجویی می‌تواند با دولت انقلابی داشته باشد پرداخته شود و نقش خودش را در رابطه با این مسائل مشخص کند. به زعم بنده جنبش دانشجویی هنوز به این جمع بندی نرسیده که نسبت آن با دولت انقلابی، مجلس، نهاد‌های زیر مجموعه رهبری باید چگونه باشد. با این اوصاف جریان دانشجویی باید در دیدار پیش رو این مسائل را در قالب طرح سوال از رهبر انقلاب حل کند تا بداند که چگونه می‌تواند به یاری دولت و دیگر بخش‌ها برود. واقعیت این است که جریان دانشجویی در جا‌هایی می‌داند که برخی اقدامات دولت مثل خیلی از تصمیمات اقتصادی نظیر مولدسازی اموال مازاد دولت اشتباه هستند و قطعا اگر این اقدامات در دولت قبل انجام می‌شدند چه بسا ما خیلی از اساتید انقلابی را اکه اکنون در دولت مشغول کار هستند را می‌آوردیم و به نقد مولدسازی که چه بسا در جا‌هایی بدتر از خصوص سازی است می‌پرداختیم. سوال بنده این است که امروز نقش جریان دانشجویی در مواجه با مولدسازی اموال دولت چیست؟ آیا، چون عامل و فاعل اجرای این طرح کس دیگری است ما چیزی نمی‌گوییم و آیا اگر عامل و فاعل این طرح دولت آقای روحانی بود ما به گونه دیگری عمل می‌کردیم. اگر جریان دانشجویی می‌گوید مولد سازی اموال دولت طرح خوبی است اشکال ندارد، چون تحلیلش این است، ولی اگر می‌داند این طرح قابل دفاع نیست، اما امروز کنش هایش با کنش‌های دانشجویی در دولت قبل متفاوت است اینجا باید نگاهی به خویشتن کند و این موضوعی است که باید در دیدار با رهبر معظم انقلاب حل شود و دانشجویان نظر ایشان را بپرسند. مضاف بر این جنبش دانشجویی باید نسبت خودش با شورای عالی هماهنگی اقتصادی سران قوا را از رهبر انقلاب جویا شود و ارزیابی ایشان را در خصوص عملکرد اهداف شورای عالی هماهنگی اقتصادی سران قوا که اهداف درستی هستند، اما هربار که تصمیمی در این شورا گرفته می‌شود به محل مناقشه تبدیل می‌شود و کشور به هم می‌ریزد، بپرسد. زینلیان: دیدار دانشجویی رهبر انقلاب فضایی است که دانشجو بی پرده در مقابل شخص اول مملکت قرار می‌گیرد و به بیان انتقاد‌ها و راه حل‌های خود می‌پردازد و برخی موارد را نیز تبیین می‌کند و حرف او نیز به گوش دانشجویان و مسئولان می‌رسد. به زعم بنده جنبش دانشجویی در سال‌های مختلف از لحاظ ادبیات سیاسی و اقتصادی حرف‌های جدی را بیان کرده است. مثلا وقتی به مسئله اقتصاد مقاومتی در اواخر دهه 80 و اوایل دهه 90 نگاه می‌کنیم می‌بینیم که صحبت‌های اولیه آن در همین دیدار‌های دانشجویی بروز و ظهور یافت و یا مسئله عزت ملی، حق معلمان و دانشجو معلمان و یا مسئله جذب دانشجویان دانشگاه صنعت نفت در وزارت نفت از دیگر مواردی هستند که جنبش دانشجویی به پیگیری آن‌ها پرداخته است. به زعم بنده دانشجویان در دیدار با رهبری باید حرف‌هایی را بزنند که چند سال بعد اگر متن خود را مرور کردند بگویند خدا را شکر من این حرف زدم نه اینکه بگویند کاش در دیدار به فلان مسئله هم می‌پرداختم. همچنین بهتر است سخنران‌ها از بیان حرف‌های تکراری که در دیدار‌های مختلف مطرح شده اند خودداری کنند. مضاف بر این پیشنهاد می‌کنم مباحث افق نو و مبتنی بر آینده که انقلاب اسلامی با آن مواجه است و مسیر‌های انحرافی که ممکن است توسط استکبار و مغرضان داخلی در مقابل جمهوری اسلامی چیده شده باشند هم در سخنرانی بیان شوند. یکی از مهمترین دغدغه‌های جنبش دانشجویی می‌تواند تبیین ریشه‌ها و بازخورد‌های اتفاقات 6 ماه گذشته باشد، چون برخلاف تصور برخی‌ها این مسئله هنوز حل نشده و داغ است؛ معتقدم آرامش فعلی به کنشگری بازیگران صحنه یعنی هیات حاکم و مسئولین، مردم، بخشی از جامعه که در مواجهه با ارزش‌ها دارای اختلاف سلیقه هستند و دشمن بستگی دارد. در این وضعیت اینکه جنبش دانشجویی به عنوان یک چشم ناظر باید چه کنشگری خطاب به حاکمیت، دولت و مردم داشته باشد می‌تواند یکی از ترجیع بند‌های دیدار امسال باشد. بالاخره یک اتفاقی افتاده که مردم از منظر سیاسی با آن همراهی نکردند؛ اما به نظر می‌رسد از منظر اجتماعی با یک چندگانه مواجه شده ایم و مسئله فراتر از حجاب است. هرکسی بیانات رهبر انقلاب در دانشگاه افسری و بعد از آن را شنیده باشد متوجه می‌شود که ایشان دارند ادبیات جدیدی را در حوزه فرهنگی تزریق می‌کنند و در عین حال استوار بر آرمان‌ها ایستاده اند.
