ذکر امام سجاد (ع) در شب بیست و هفتم ماه رمضان چه بود؟
حجت الاسلام سید احمد حسینی گفت: امام سجاد (ع) در شب بیست و هفتم ماه مبارک رمضان دعایی در مذمت دنیا طلبی قرائت می‌کردند و با آن محشور بودند.
حجت الاسلام سید احمد حسینی سخنران و کارشناس مذهبی در گفتگو با خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، گفت: از زید بن علی ابن الحسین (ع) فرزند امام زین العابدین (ع) روایت شده که در شب بیست و هفتم ماه رمضان، پدر گرامیشان این دعا را تا آخر شب قرائت می‌کردند.. «اللهم ارزقنی التجافی عن دار الغرور و الانابه الی دار الخلود و الاستعداد للموت قبل حلول الفوت» بار الهی! مرا روزی کن از خانه فریب (دنیا) کناره گیرم و به سرای جاوید آخرت رو نمایم و روزی من گردان که برای مرگ، پیش از اینکه اجل فرا رسد مهیا باشم.
وی افزود: دهه سوم ماه مبارک رمضان نسبت دو دهه قبل اهمیت بیشتری دارد، در اهمیت این دهه همین بس که رسول خدا (ص) در این ایام اعتکاف می‌کردند. علت این مهم بودن به این دلیل است که شب قدر در آن قرار دارد، شاید هم دلیل این که شب قدر را قطعی بیان نکردند به این دلیل است که مردم از این ایام استفاده بیشتری ببرند. شب بیست و هفتم ماه رمضان شب عبادت است و امام سجاد (ع) در واقع الگوی ما در دعا و عبادت و بین ما شیعیان معروف به زین العابدین هستند، دعایی از امام سجاد (ع) در این شب نقل شده که از اول شب تا آخر شب بارها این ذکر را زمزمه می‌کردند.
این کارشناس مذهبی در ادامه مطرح کرد: «اللهم ارزقنی التجافی عن دار الغرور» به این معنا که "خدایا روزیم کن که من به این دار غرور اطمینان نداشته باشم و فاصله بگیرم". البته اصل دنیا بد نیست اما دل بستن به آن خوب نیست. خداوند نیز در آیه 185 سوره آل عمران و آیه 20 سوره حدید، دنیا را به دار غرور و فریب تشبیه کرده است که نباید به آن دل بست؛ اگر یاد بگیریم که به دنیا دل نبندیم تمام مشکلاتمان برطرف می‌شود، زیرا وقتی دلبسته دنیا می شویم با یک شکست تمام امیدمان را از دست می‌دهیم. در صورتی که این غلط است و آرامش حقیقی یعنی ما بفهمیم اینجا جای فریب و عالمی است که باید دلمان از آن فاصله داشته باشد.
حجت الاسلام و المسلمین حسینی در توضیح عبارت دوم این دعا گفت: امام زین العابدین (ع) در ادامه می‌فرمایند: و الانابه الی دار الخلود "خدایا روزیم کن که توجه ام به خلود باشد". خلود یعنی جاودانگی و این خیلی خوب است که بندگان توجهشان به عالم باقی باشد. در روایت داریم خداوند آرامش را در بهشت قرار داده است و مردم در دنیا دنبالش می‌گردند. معنای جمله خداوند توجه به آخرت را روزی ما قرار بدهد نه این دنیای فانی را یعنی که دنیا در دستم باشد و در دلم نباشد تا وابسته آن نشوم. نتیجه این حالت اینگونه می شود که دیگر خودمان را برای آخرت آماده می‌کنیم و تمام حواسمان به دنیا نیست.
این کارشناس مذهبی افزود: در عبارت آخر امام سجاد (ع) می‌فرمایند: «و الاستعداد للموت قبل حلول الفوت» یعنی زمانی که هیچ کاری از دستم بر نمی‌آید برای آن وقت آماده باشد. خداوند در سوره یونس آیه هفتم می‌فرماید: ان الذین لا یرجون لقاءنا ورضوا بالحیا الدنیا واطمأنوا بها والذین هم عن آیاتنا غافلون البته آن‌هایی که به لقاء ما دل نسبته و امیدوار نیستند و به زندگی پست دنیا دلخوش و دلبسته‌اند و آن‌هایی که از آیات و نشانه‌های ما غافلند. خداوند در این آیه مذمت می‌کند کسانی را که به دنیا راضی هستند و این را نشانه غفلت از آخرت می‌دانند، در نتیجه یکی از بهترین زمان‌هایی که می‌توان در مورد حقیقت عالم تفکر و با خداوند آشتی کرد ماه رمضان است و چه زیباست که از این دعای امام سجاد (ع) در شب بیست و هفتم استفاده کنیم و به آغوش خداوند باز‌گردیم.
انتهای پیام /