روایت شهید عباسی از ترور ناموفقش؛ از جهاد سازندگی تا سازمان انرژی اتمی

فریدون عباسی دوانی، دانشمند نخبه ایرانی، از ترور نافرجام تا شهادت در حمله موشکی اسرائیل، مسیری پرچالش را در خدمت به ایران پیمود.

به گزارش خبرنگار مهر، فریدون عباسی دوانی در سال 1337 در کازرون متولد شد. او در سال 1363 در رشته فیزیک هسته‌ای از دانشگاه شیراز فارغ التحصیل شد، و مدرک دکترایش را در سال 1366 از دانشگاه فردوسی مشهد دریافت کرد، همچنین دکترای مهندسی هسته‌ای را از دانشگاه صنعتی امیرکبیر در سال 1381 اخذ کرد.

عباسی دانشجویی با سابقه مبارزاتی علیه رژیم شاهنشاهی بود و پس از پیروزی انقلاب با وجود کم سن بودن به دلیل داشتن تجربه در جهاد سازندگی فارس حاضر می‌شود. او از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی به عضویت سپاه پاسداران در می‌آید و در دوران دفاع مقدس در خوزستان حاضر می‌شود و مسئولیت پشتیبانی جنگ جهاد سازندگی استان فارس در منطقه را نیز برعهده داشت و در عملیات‌های مختلف نیز شرکت می‌کند.

از سال 1372 فریدون عباسی عضو هیئت علمی دانشکده فیزیک دانشگاه امام حسین (ع) شد، و پس از آن ریاست این دانشکده را برعهده گرفت. او در سال 1386 توسط رئیس جمهور به علت ارائه خدمات علمی به کشور، به عنوان استاد نمونه کشوری برگزیده شد و در مراسمی در دانشگاه شهید بهشتی در 27 مهر ماه سال 1389 از او تقدیر شد. او همچنین عضو شورای مرکزی انجمن هسته‌ای ایران بود.

در سال 1386، قطعنامه 1747 شورای امنیت او را فریدون عباسی با عنوان «دانشمند ارشد وزارت دفاع و مرتبط با انستیتو فیزیک کاربردی» ایران نام برده و او را مشمول تحریم قرار داد. این تحریم بعدها مطابق قطعنامه 2231 شورای امنیت همزمان با لغو تحریم‌های تسلیحاتی ایران در 27 مهر 1399 لغو شد.

عباسی به همراه همسرش در 8 آذر ماه سال 1389 در میدان دانشجوی تهران مورد سو قصد واقع شده و مجروح شد، در همان روز بود که مجید شهریاری نیز مورد سوءقصد واقع شد و به درجه شهادت نائل آمد. هنگام رانندگی یک بمب توسط راکب موتورسوار بر روی درب خودروی او نصب شد ولی به موقع از خودرو خارج شد و از ترور در امان ماند.

فریدون عباسی در گفتگو با هفته‌نامه «پنجم مهر» جزئیات عملیات ترور را این‌چنین توضیح می‌دهد: «در ترور (هشتم آذرماه 1389) من و شهید دکتر شهریاری در دانشگاه ملاقات داشتیم. حدود ساعت 8 ایشان را در نزدیک منزلشان و من را نزدیک دانشگاه ترور کردند. من در حال رانندگی بودم و خانمم صندلی کنار راننده نشسته بود که یک موتورسیکلت با دو سرنشین که لباس کاملاً سیاه و کلاه کاسکت تیره با طلق انعکاسی داشتند به اتومبیل نزدیک شد. از فضای هفته بسیج استفاده کرده بودند و خود را شبیه نیروهای شبه‌نظامی ما کرده بودند. از کنار اتومبیل من که عبور کردند، صدایی شنیدم. مثل اینکه چیزی به اتومبیل برخورد کرده باشد. طرح فریبی هم اجرا کرده بودند. یعنی نفر جلویی جوری دست خودش را به آینه ماشین زد که من فکر کردم آن صدا از برخورد آن‌ها با آینه ماشین بوده. شمایل موتورسواران و صدای برخورد از نظر من از یک حادثه خبر می‌داد. وقتی نگاه کردم بمب را دیدم که چسبیده بود به درب راننده، با دیدن آنتن بمب متوجه این شدم که اگر این موتورسواران دور شوند، بمب را فعال می‌کنند. بلافاصله اتومبیل را به سمت راست منحرف کردم، ترمز کردم و به خانمم گفتم: «سریع برو پایین که بمب است». با سرعت خودم پیاده شدم و به سمت عقب اتومبیل دویدم. به پشت اتومبیل که رسیدم دیدم که بمب هنوز منفجرنشده و خانمم هم هنوز داخل اتومبیل است، گویا متوجه بمب نشده بود. سریع دویدم و درب را باز کردم و او را کشیدم بیرون. هنوز شروع به دویدن نکرده بودیم که بمب منفجر شد و مورد اصابت ترکش قرار گرفتیم. ولی این فرصت برای همکار عزیزم شهید شهریاری فراهم نشد. ایشان به همراه راننده بود. به همین شکل بمب را به درب سمت راست اتومبیل چسبانده بودند. به محض اینکه اتومبیل را متوقف می‌کنند تا ببینند صدای ناشی از چسباندن بمب به درب چه چیزی بوده است؛ بمب منفجر می‌شود.»

نام دکتر فریدون عباسی در قطعنامه به عنوان یکی از افراد مرتبط با فعالیت‌های هسته‌ای ایران ذکر شده و مشخص است که از مدت‌ها قبل، برای حذف فیزیکی وی و سایر دانشمندان هسته‌ای برنامه‌ریزی شده است.

او در بهمن ماه سال 1389 توسط محمود احمدی‌نژاد به عنوان معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان انرژی اتمی منصوب و جانشین علی اکبر صالحی شد.

شهید فریدون عباسی در 23 خرداد در حمله موشکی اسرائیل به مناطق مسکونی تهران به شهادت رسید.