روح محمود احمدی نژاد در دولت رئیسی
به گزارش اقتصادنیوز به نقل از قرن نو، در روزهایی که انتقادات از عملکرد دولت رئیسی بالا گرفته و حتی صدای اعتراض و گلایه برخی حامیان دولت هم بلند شده، ابراهیم رئیسی در تلاش برای سروساماندادن به یکی از مهمترین وزارتخانههای دولت خود است.
او که سکانداری وزارت کار را در اقدامی پرریسک و انتقادبرانگیز به عبدالملکی، چهره پرحاشیه و نزدیک به جبهه پایداری سپرده بود بعد از چند ماه در نتیجه اعتراضات به تصمیمات آقای وزیر جوان و امام صادقی، فضا را برای کنارهگیری او فراهم کرد تا عبدالملکی با نوشتن استعفانامه از دولت خارج شود.
زاهدی وفا که سرپرستی این وزارتخانه را برعهده داشت بعد از معرفیشدن به مجلس نتوانست رأی اعتماد بگیرد تا گمانهزنیها بر سر سکانداری یکی از مهمترین و بزرگترین وزارتخانه دولت ادامه یابد.
رقابت احمدینژادیها در دولت رئیسی
در میان گزینههایی که برای سکانداری این وزارتخانه مطرح میشدند از علی نیکزاد و حاجی بابایی، نمایندگان فعلی مجلس تا شمسالدین حسینی، وزیر اقتصاد پیشین دیده میشدند. هر سه چهره زمانی سابقه وزارت در دولت احمدینژاد را داشتند و وجه اشتراک پررنگ بین آنها محسوب میشد.
رئیسی اما از هر سه چهره عبور کرد و تصمیم گرفت برای سکانداری وزارتخانه مهم دولت خود صولت مرتضوی، معاون اجرایی و چهره مورد علاقهای را معرفی کند.
ردپای پررنگ مردان احمدینژاد در حلقه نزدیکان رئیسجمهور
مرتضوی در حال حاضر هم در پاستور حضور دارد و عنوان معاون اجرایی رئیسجمهور را به دوش میکشد. او از حلقه نزدیکان رئیسی است و پیشتر و در دوران حضور رئیسی در آستان قدس هم از مدیران او در آستان بود و مدتی نیز بر صندلی شهرداری مشهد تکیه زد.
اما کارنامه کاری مرتضوی را که مرور میکنی بهمثابه بسیاری دیگر از مردان دولت رئیسی به دولت احمدینژاد میرسد. او سالها در وزارت کشور در کسوت معاون سیاسی و رئیس ستاد انتخابات ایفای مسئولیت کرد.
اما مرتضوی تنها عضو دولت احمدینژاد نیست که بار دیگر پایش به پاستور باز شده و در دولت رئیسی حضور یافته است.
سهم سنگین احمدینژادیها و پایداریها در دولت رئیسی
رئیسی با اینکه تأکید داشت یک دولت فراجناحی تشکیل میدهد؛ اما خروجی کابینه بهشکلی بود که دولت او دولت ائتلافی و سهمی نامیده شد. در این دولت ائتلافی سهم دولتمردان احمدینژاد و جبهه پایداریها و امام صادقیها بیشتر از دیگر جریانات سیاسی شد.
وعده فراجناحیبودن اما محقق نشد و ردپای برخی اعضای کابینه احمدینژاد و البته مدیرانی برخواسته از جبهه پایداری و دانشگاه امام صادق در دولت رئیسی پررنگ و مشهود بود.
سهمدهی رئیسی به دولتمردان دولت سابق در حالی صورت گرفت که چهرههای شاخص جریان اصولگرا جایی در دولت سیزدهم نیافتند و کمکم رویکرد و مرام پوپولیستی دولت احمدینژاد هم در رفتار رئیس و دیگر اعضای دولت مشهود شد.
روح احمدینژاد در دولت رئیسی
علیاکبر محرابیان، وزیر نیرو؛ احمد وحیدی، وزیر کشور؛ رستم قاسمی، وزیر راه و شهرسازی؛ مسعود میرکاظمی، رئیس سازمان برنامه و بودجه؛ حمید سجادی، وزیر ورزش؛ عیسی زارعپور، وزیر ارتباطات؛ امیرعبداللهیان، وزیر خارجه؛ فرهاد رهبر، دستیار اقتصادی رئیسی؛ محمد حسینی، معاون پارلمانی دولت و صولت مرتضوی معاون اجرایی تنها چند نمونه از دولتمردانی هستند که با حضور رئیسی در پاستور بعد از هشت سال به پاستور بازگشتهاند تا روح احمدینژاد را در پاستور بدمند.
بنا به نظر تحلیلگران، از آنجا رئیسی که چهرهای سیاسی و حزبی نبوده، عملاً در دوران فعالیتاش کادرسازی سیاسی هم نداشته، شاید از همین روست که حلقه اطرافیان او را یا مردانی از دولت احمدینژاد پر کردهاند یا کسانی که زمانی دیگر با او در قوه قضائیه و آستان قدس فعال بودند، بیتوجه به تخصص، کارآمدی و توانایی آنها.
همچنین بخوانید