روشن ماندن چراغ تئاتر، تنها خواسته فعلی من است
عادل عزیزنژاد گفت: دغدغه من و گروهم ماندگاری هنر تئاتر در ایران است، حتی اگر مخاطبی نباشد و حمایتی از آن نشود.
عادل عزیزنژاد نویسنده و کارگردان تئاتر «چرک» درباره موضوع و دلیل اجرای این نمایش به خبرنگار حوزه تئاتر گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، گفت: نمایش «چرک» نوشته خود بنده است که در ژانر اجتماعی و براساس دغدغه من و دیگر افراد جامعه شکل گرفته است. این نمایش که سبک و سیاق رئالیستی دارد عملا از دل جامعه و اتفاقات حال حاضر آن صحبت میکند. داستان کاملا در بحث جامعه شناسی و انسان شناسی جریان دارد و تاریخ آن همین امروز و اکنون است. میتوان گفت که در این نمایش فاصله ما با افراد حاضر در جامعه خیلی کم است.
این کارگردان در خصوص انتخاب بازیگران گفت: من با گروه و عواملی که چندین سال در حرفه تئاتر زحمت کشیده و عشق و علاقه قابل توجهی به این حرفه دارند کار میکنم. در این کار تجربه دو طرفه درباره اتفاقی که به عنوان نمایشنامه بین ما مشترک است میافتد. من کارگردان با بازیگران به سرزمین نمایشی میرویم و همه چیز با تجربه و زیست جدید در لحظه قرار گرفتن در موقعیت دراماتیک شکل میگیرد. بعد تجربه را فراموش میکنیم تا دوباره که روی صحنه می رویم به همان شکل اولیه آن را تازه ببینیم.
کارگردان نمایش «بچه خور» درباره فرم اجرا و صحنه گفت: فرم اجرایی ما مطابق با متن و محتوا رئالیستی است. ولی در فرم صحنه، میزانسنها و حرکات، به رئالیسم جادویی و شاید به سمت سورئالیستی (فرا واقع گرایی) پرداختیم، البته فقط در فرم شاهد این هستیم.
عزیزنژاد با اشاره به پنجمین تجربه کارگردانی و سومین تجربه نویسندگی خود افزود: دو سال پیش با نمایش " یک خانواده محترم" که تولید خودم بود در جشنواره تئاتر فجر حضور داشتم و در چهار بخش اصلی مسابقه ایران کاندید شدم.
وی درباره تاثیرگذاری نمایش روی مخاطب توضیح داد: تاثیرگذاری روی مخاطب یک بحث گسترده است و ما تمام تلاشمان را میکنیم تا اصلیترین وظیفه اثر یعنی ارتباط با مخاطب اتفاق بیفتد. موضوعی که من انتخاب کرده ام به لحاظ قصهای تاثیر خود را میگذارد و مخاطب تاثیر را در اطراف میبیند و لازم نیست به مغز خود فشار بیاورد که چه اتفاقی قرار است بیفتد. درواقع این نمایش به دلیل مشهود بودن موضوع ما را به تاثیرگذاری روی مخاطب نزدیکتر میکند.
کارگردان نمایش «نمایش گرگها کراوات نمیزنند» درباره کرونا و تاثیر آن بر تئاتر گفت: در دوران کرونا همه دچار ضررهای مالی شدیم و اجرا و تمرینهای گروهها یا به تعویق افتاد یا کلا تعطیل شد. اما گروه ما شاهد ضررهای زمانی شده و در کنار هم، پروسه سه ماهه را طی کردیم، اما دقیقا یک روز قبل از اجرا، نمایش ها کنسل شدند و همچنان تعطیل هستند. بنابراین طبیعی است که هنگام شروع کار بحث مالی مطرح شود.
تئاتر هنری وابسته به حضور تماشاگر، صحنه و بازی است این کارگردان درباره تئاتر آنلاین گفت: به نظر من تئاتر هنری وابسته به حضور تماشاگر، صحنه و بازی است. اگر یکی از عناصر اصلی تئاتر یعنی مخاطب، صحنه و بازی را حذف کنیم، عدم حضور هر پایه، کل کار را لنگ میکند و قابل اجرا نیست. در رابطه با تئاتر آنلاین هم باید بگویم که من این مدل اجرا را نمیپسندم و از طرفی اهالی تئاتر دوست دارند ارتباط مستقیم و بدون واسطه با تماشاگر و سالن نمایش داشته باشند و یکی از ویژگیهای این حرفه بدون واسطه بودن آن است.
وی درباره دغدغه و مشکلات اهالی تئاتر افزود: یک روز دلمان میخواست تئاتر از این پلهای که هست بالاتر بیاید، رونق بگیرد، مخاطب با آن آشتی کند، حمایت مالی و معنوی از آن بشود اما الان دلمان میخواهد که فقط چراغ تئاتر زنده روشن باشد، حتی اگر مخاطبی نباشد و حمایتی از آن نشود. دغدغه من و گروهم ماندگاری هنر تئاتر در ایران است.
انتهای پیام /