رونمایی از زالاوا و مصلحت
هر دو فیلمساز در زمره فیلم اولیها هستند و البته ارسلان امیری به واسطه تجاربش در همکاری با آیدا پناهنده دورنمای بهتری را پیش رو دارد اما هیچ یک از این دو اثر کنجکاوی منتقدین را به شکل گسترده در پی نداشته است.
چهارمین روز از سیونهمین دوره جشنواره ملی فیلم فجر با نمایش دو فیلم بلند سینمایی پیش رفت و فیلمهای «زالاوا» و «مصلحت» به نمایش در آمد؛ آثاری که از دو فیلمساز فیلم اولی که کمتر نگاه منتقدین را به سمت خود جلب کردهاند.
به گزارش «تابناک»؛ سینمای رسانهها در روز چهارم از سیونهمین دوره جشنواره ملی فیلم فجر محل نمایش فیلمهای «زالاوا» به کارگردانی ارسلان امیری و «مصلحت» به کارگردانی حسین دارابی بود. هر دو فیلمساز در زمره فیلم اولیها هستند و البته ارسلان امیری به واسطه تجاربش در همکاری با آیدا پناهنده دورنمای بهتری را پیش رو دارد اما هیچ یک از این دو اثر کنجکاوی منتقدین را به شکل گسترده در پی نداشت.
برنامه سینماهای مردمی را از اینجا میتوانید دانلود کنید
جزئیات تمام فیلمهای سینمایی را از اینجا میتوانید ببینید
زالاوا
کارگردان: ارسلان امیری نویسنده: ارسلان امیری، آیدا پناهنده و تهمینه بهرام تهیهکنندگان: سمیرا برادری و روحاله برادری بازیگران: نوید پورفرج، هدی زین العابدین، پوریا رحیمی سام، باسط رضایی، شاهور رستمی، فریدون حامدی و زاهد زند خلاصه داستان: زالاواییها ترسیدهاند، ناامیدانه از استوار، رئیس پاسگاه و مردی به نام آمردان کمک میخواهند.
باتجربه اما فیلم اولی!
ارسلان امیری متولد سال 1354 در استان کردستان است، او پس از گذراندن دوره یکساله فیلمسازی در انجمن سینمای جوانان سنندج راهی تهران شد و از دانشکده سینما و تئاتر دانشگاه هنر در رشته کارگردانی فارغالتحصیل شد. در ادامه راه او در مقطع ارشد در رشته ادبیات نمایشی از پردیس هنرهای زیبای دانشگاه تهران مدرک خود را دریافت کرد و با مستندسازی و تدوین کار خود را در این عرصه آغاز کرد.
امیری بیشتر به واسطه فیلمنامههایی که نوشته است در سینما شناخته میشود. او به عنوان فیلمنامهنویس در سال 1386 تله فیلم «گمشده در تاریکی» را نوشت که مازیار میری آن را کارگردانی کرد. پس از آن تله فیلم «قصه داود و قمری» را نوشت و آیدا پناهنده آن را کارگردانی کرد که در بیست و هشتمین دوره جشنواره بینالمللی فیلم فجر کاندیدای بهترین فیلم و بهترین فیلمنامه در بخش ویدئویی شد. امیری با نگارش فیلمنامه و تدوین فیلم «آبروی از دست رفته آقای صادقی» به کارگردانی آیدا پناهنده جایزه بهترین فیلمنامه را از جشنواره تولیدات تلویزیونی جام جم دریافت کرد.
نخستین همکاری، نخستین جایزه
امیری درسال 1393 نخستین تجربه سینمایی خود را با فیلمنامه «ناهید» و با همکاری آیدا پناهنده پشت سر گذاشت و کاندیدای دریافت جایزه بهترین فیلمنامه از سی و سومین جشنواره فیلم فجر در بخش نگاه نو شد. این فیلم همچنین در بخش نگاه نو شصت وهشتمین جشنواره کن در سال 2015 حضور یافت و موفق به دریافت جایزه این بخش شد. امیری و پناهنده بار دیگر این همکاری را تکرار کردند و این بار «اسرافیل» را نوشتند که لوح تقدیر بهترین پیرنگ داستانی را از هفتمین جشن انجمن فیلمنامه نویسان سینمای ایران در سال 1396 دریافت کرد.
پس از دریافت این جوایز امیری به سراغ نگارش فیلمنامه «ویلاییها» با کمک منیر قیدی رفت و این بار کاندید دریافت سیمرغ بلورین بهترین فیلمنامه از سی و پنجمین جشنواره فیلم فجر و یازدهمین جشن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران شد و تندیس بهترین فیلمنامه را از پانزدهمین دوره جشنواره بینالمللی فیلم مقاومت دریافت کرد.
امیری علاوه بر اینها در بخش مستند نیز خوش درخشید و جوایز بسیاری را دریافت کرد. او با مستند «اتاق امن» در سال 1389 موفق به دریافت جایزه بهترین کارگردانی از چهارمین جشنواره فیلم پلیس و جایزه ویژه هیئت داوران از جشنواره شاپرکهای شهر شد.
انتخاب ژانر وحشت در سینمای ایران
او همچنین برای تدوین مستندهای «خانه قمرخانم»، «زمناکو» نیز کاندیدای دریافت جایزه شد. ارسلان امیری پس از یک تجربه بینالمللی در ژاپن در مقام فیلمنامهنویس و تدوینگر با فیلم سینمایی «پاییز نیکایدوها» به کارگردانی آیدا پناهنده و تهیهکنندگینائومی کاواسه و بازی ماسایا کاتو و شیزوکا ایشیباشی مقدمات ساخت نخستین فیلم سینمایی خود را آغاز کرد. این هنرمند پس از همکاری در این آثار، برای نخستین بار دست به کار ساخت یک فیلم سینمایی به تهیهکنندگی روح الله برادری و سمیرا برادری با عنوان «زالاوا» در مقام کارگردان شد.
طرح و فیلمنامه «زالاوا»، در سال 2019 در بازار آسیایی فیلم هنگکنگ از میان آثار متقاضی از بیست و یککشور در مرحله داوری نهایی قرار گرفت و سرانجام موفق شد جایزه حمایت HAF را که از سوی Kofic (خانه فیلم کرهجنوبی) اهدا میشود، دریافت کند.
قصه فیلم را امیری با همراهی تهمینه بهرام و آیدا پناهنده با الهام از ماجرایی که در واقعی بودن آن تردید وجود داشت، نوشتند. ماجرایی که احتمالا نیمی از آن از نظر اهالی این منطقه، واقعی و ترسناک است.
امیری برای ساخت این فیلم به زادگاهش سنندج رفت و در روستای شیان و بخشی دیگر در خرم رود همدان فیلمبرداری کرد. نوید پورفرج، هدی زین العابدین و پوریا رحیمی سام به ایفای نقش میپردازند و باسط رضایی، شاهو رستمی، فریدون حامدی، صالح رحیمی، زاهد زندی، مهسا حجازی و تعدادی از بازیگران فعال و پیشکسوت تلویزیون و تئاتر استان کردستان دیگر بازیگران این فیلم سینمایی هستند.
امیری همچنین علاوه بر فیلم «زالاوا» نگارش فیلمنامههای «گیجگاه» و «تیتی» را نیز برعهده دارد که هر دو فیلم در جشنواره فیلم فجر حضور دارند و با هم به رقابت میپردازند.
فیلم نمادین و متعلق به تمام افرادی است که باور افراطی دارند
نشست پرسش و پاسخ فیلم «زالاوا» به کارگردانی ارسلان امیری با حضور کارگردان، سمیرا برادری (تهیهکننده)، نوید پورفرج، پوریا رحیمیسام، باسط رضایی، فریدون حامدی (بازیگر)، عماد خدابخش (تدوینگر)، محمد رسولی (فیلمبردار)، عباس عباسی (طراح گریم) و محمدحسین کرمی (طراح صحنه و لباس) با اجرای علیرضا غفاری در سالن مرکز همایشهای برج میلاد برگزار شد.
در ابتدای این نشست، علیرضا غفاری ضمن تبریک روز زن، از عوامل فیلم «زالاوا» دعوت کرد که روی صحنه بیایند. امیری درباره انتخاب مضمون این اثر سینمایی گفت: احساس و کنجکاوی درباره موضوع «باور» در من شکل گرفته بود و دوست داشتم اولین فیلمام مخصوص به خودم و دغدغهام باشد. برای همین سراغ افسانهای رفتم که در خانواده سینه به سینه نقل شده بود. برای همین تصمیم گرفتم اثری بسازم درباره این که چطور یک «باور» به «خرافه» تبدیل میشود.
کارگردان «زالاوا» با بیان اینکه همه ما از این قبیل داستانها را شنیدهایم، افزود: روزی پدرم برای من خاطرهای را تعریف میکرد از جدش که جنی را تسخیر کرده بود و آن را به خدمت گرفته بود. شیوه روایت پدرم برای من جذاب شد و تصمیم گرفتم فیلمی با این محتوا بسازم. ما در این فیلم وارد مبحث درام شدیم و کاری به مباحث مذهبی این ماجرا نداریم. هدف ما نقد خرافه و به تصویر کشیدن سواستفاده از این قبیل مسائل است.
نوید پورفرج ضمن آرزوی سلامتی برای علی انصاریان درباره حضور در «زالاوا» گفت: سکانسی که عاشقانه شروع میشود تا پایان فیلم تداوم دارد و حفظ این راکورد کمی سخت بود. حدود 25 روز ما درگیر سکانسهایی بودیم که جلوی در میگرفتیم. فیلمنامه بسیار خوب بود و بعد از خواندن آن تصمیم گرفتم که در آن باشم، ضمن این که نقش من در «زالاوا» با دیگر آثارم فرق داشت.
امیری یکی از مسائل سخت را یادگیری زبان کردی توسط بازیگران عنوان کرد.
برادری درباره تهیه این فیلم گفت: فیلمنامه «زالاوا» برای من فاکتورهایی داشت که نظرم را جلب کرد.
در ادامه رسولی درباره پروسه فیلمبرداری «زالاوا» گفت: بزرگترین چالش من در این فیلم کارگردانی ارسلان امیری بود، چراکه الفبای سینما را من از ایشان یاد گرفتم. در این فیلم هم میخواستم عرضاندام کنم و هم تواضع روبهروی استادم را حفظ کنم. ما میخواستیم فیلم میان ژانری باشد. به عنوان فیلمبردار دوست داشتم شیطنتهایی برای نمایان کردن ژانر وحشت داشته باشم، اما از آنجا که فرا ژانری بود باید کمی کنترل شده عمل میکردیم. ضمن این که حفظ راکورد در دو سکانس طولانی فیلم بسیار سخت بود.
عماد خدابخش درباره تدوین این فیلم توضیح داد: تاکید ما این بود که در تدوین به صورتی عمل کنیم که قصه دیده شود و به چشم بیاید به نسبت اینکه بخواهیم با فضای تکنیکال، خود را به رخ بکشیم.
امیری با تاکید بر ساخت فیلمها درباره قومهای مختلف افزود: اگر همه اقوام رسانه داشته باشند، شناخت از هر قومیت شکل میگیرد که نتیجه آن رسیدن به صلح و وحدت درونی است.
امیری گفت: من زبان کردی را دوست داشتم و میخواستم فیلمی به این زبان بسازم. اگر تعداد فیلمهای بیشتری در اقصی نقاط ایران ساخته شود تکثر آثار اتفاق میافتد. میشود ویژگیها و نشانههای مشترک را در سینمای اقوام پیدا کرد. دوست دارم نشانههای قومیتی را که خودم جزوی از آن هستم پیدا کنم. اما «زالاوا» فیلمی نمادین است که به مختصات آن جغرافیا ربطی ندارد و چنین اثری در هر کجا میتواند اتفاق بیفتد.
او درباره سکانس مربوط به بازی گربه در فیلم، گفت: در بازی گرفتن از گربه تنها کارگردان یا مربی حیوانات نمیتواند از گربه بازی بگیرد. کاری گروهی بود که همه در بازی گرفتن از آن نقش داشتند ضمن آنکه شخصیت خود گربه نیز در نتیجه نهایی موثر بود.
در ادامه کرمی درباره طراحی صحنه فیلم «زالاوا» گفت: روستایی را که ما در آن مشغول کار بودیم، کارگردان پیشتر دیده بود و بر آن مبنا قصه را نوشته بود. وقتی من روستا را دیدم گویی 80 درصد ماجرا انجام شده بود چراکه بسیار روستای بکر و زیبایی بود. تنها چالش ما این بود که بتوانیم با المانهایی ساده ترس را به مخاطب القا کنیم.
امیری درباره نقشی که هدی زینالعابدین بازی کرد، گفت: این نقش بسیار از خوش دور بود. او دو ماه و نیم برای یادگیری زبان و فهمیدن زبان بدن کردها تلاش کرد.
رحیمی سام با آرزوی سلامتی برای علی انصاریان گفت: در ابتدا میخواهم از کادر درمان که در خط مقدم مبارزه با کرونا میجنگند، تشکر کنم. امیدوارم خیلی زود بتوانیم واکسنی معتبر را خریداری کنیم.
او ادامه داد: مجموعهای از عوامل درجه یک در این کار دور هم جمع شده بودند. من از چند سال پیش در جریان این کار بودم و همیشه فکر میکردم برای هر بازیگری در مسیر کارش نقشی ویژه که او را به چالش بکشد وجود دارد. این فیلم و نقش «آمردان» برای من از این دست نقشها بود. باید از بازیگران کردی کار نیز تشکر کنم که دیده شدن ما مرهون کمکهای آنها بود. امیری گفت: من فیلمی راجع به «جن» نساختم و هیچگاه جرئت نمیکنم وارد چنین موضوعاتی شوم. قصه جن تنها دستمایهای بود که ما به موضوع «باور» بپردازیم.
او در پاسخ به سئوالی مبنی بر خرافهپرستی مردم کرد، گفت: این خیلی سوال زشت و منزجر کنندهای است. این اثر تنها نمادین است و ربطی به مردم کرد ندارد. امیدوارم سوالکننده بابت سوال زشتاش عذرخواهی کند.
امیری تصریح کرد: فیلم نمادین است و متعلق به تمام افرادی است که باور افراطی دارند. این فیلم، هیبریدی و بین ژانری است. من فیلم را در کردستان ساختم چون آدم در زمین خودش راحتتر بازی میکند. مردم «کردستان» هنر دوست هستند و برای حضور در فیلم از خودشان اشتیاق نشان میدادند.
سمیرا برادری درباره گیشهای بودن این اثر گفت: من همچنان فکر میکنم مسئله گیشه و بازیگر نباید در اختیار عدهای محدود باشد. این ما هستیم که باید به سلیقه و شعور مخاطب اعتماد کنیم و فیلمهایمان را بسازیم. این پروژه حدود دو سال طول کشید و به اعتقاد من اگر همه فرمولهای گیشه را نداشته باشد آن بخشی که مربوط به قصهگویی است را دارد.
عباسی، طراح چهرهپردازی درباره گریم «زالاوا» گفت: این فیلم جزو سختترین کارهایی است که من در دوران کاریام انجام دادم. ما گروهی شش نفره بودیم و جدا از بازیگران اصلی که چالشهای خود را میطلبیدند و روزانه روی 50 نفر گریم سنگین انجام میشد، برای اهالی روستا هم فکر کردیم. حتی برای تکتک هنروران نیز طراحی انجام دادیم.
فریدون حامدی بازیگر کرد فیلم گفت: برای من افتخاری است که در این جلسه هستم. من از طرف پنجاه بازیگر کردی که در کار حضور داشتند از ارسلان امیری تشکر میکنم.
مصلحت
کارگردان: حسین دارابی نویسنده: حسین دارابی تهیهکننده: محمدرضا شفاه بازیگران: فرهاد قائمیان، وحید رهبانی، نازنین فراهانی، امیر نوروزی، مهدی حسین ینیا، مجید نوروزی، سهی بانو ذوالقدر، مهدی فریضه و علی دل پیشه خلاصه داستان: گذشت اون زمان که مسعود قاسمی رو ساواک میبرد بالا پایین میکرد. الان همون مسعود قاسمی با یه نوک خودکار، با دو خط نوشته زندگی جا به جا میکنه. الان دیگه دور دور آقایی ماست. کی این آقایی رو بهت داده؟ انقلاب... میخوای بعد یه عمر حقارت آقاییت واست بمونه... انقلاب رو محکم نگه دار.
جسارت ورود به سینما با ژانر سیاسی
حسین دارابی متولد 1361 دارای تحصیلات کارشناسی پویانمایی جزو کارگردانهایی است که بخش اصلی فعالیتهای هنریاش در این سالها در باشگاه فیلم سوره رقم خورده است.
دارابی از اوایل دهه 1390 وارد این فضا شد و در این سالها کارگردانی آثار کوتاهی «کرایهها آماده»، «کفش»، «سفره»، «مادربزرگ»، «چشم به راه»، «دایو» و «علمک» را در کارنامه کاری خود به ثبت رساند.
دارابی برای فیلم کوتاه «دایو» که سال 1392 ساخته شد، جوایز جشنواره فیلم کلوژ رومانی و جشنواره فیلم ریور ایتالیا را دریافت کرده است. همچنین برای فیلم کوتاه «علمک» جوایز جشنوارههای سلولارت آلمان، نیشنز اتریش و کوتاه مین مکس 20 آلمان، تندیس طلایی جایزه مذاهب امروز ایتالیا، منتخب جشنواره استونی بروک نیویورک، جایزه بهترین فیلم از نگاه مخاطبان جشنواره کورتی داسوگنی ایتالیا، جایزه بهترین فیلم جشنواره کورتی داسوگنی ایتالیا را دریافت کرده است.
او همچنین ساخت تیزر سینمایی «آب هرگز نمیمیرد» و سریال «سریال پنج دری» را نیز کارگردانی کرده است. دارابی پس از ساخت این آثار و جوایزی که از آن خود کرد، در سال 99 تصمیم به ساخت نخستین فیلم بلند سینمایی خود گرفت.
مردم مطالبات خود را در این فیلم مشاهده خواهند کرد
نشست پرسش و پاسخ فیلم «مصلحت» به کارگردانی حسین دارابی با حضور کارگردان، محمدرضا شفاه (تهیهکننده)، سهیبانو ذوالقدر، وحید رهبانی، نازنین فراهانی، امیر نوروزی (بازیگر)، آرش قاسمی (صداگذار)،، روزبه رایگا (مدیر فیلمبرداری)، سیاوش کردجان (تدوینگر) و با اجرای علیرضا غفاری عصر پانزدهم بهمنماه در مرکز همایشهای برج میلاد برگزار شد.
در ابتدای نشست غفاری با تسلیت به مناسبت درگذشت علی انصاریان به دلیل ابتلا به ویروس منحوس کرونا برای بازماندگان خواستار صبر جمیل شد و از حضار درخواست کرد یک دقیقه به احترام این عزیز از دست رفته بایستند و سکوت کنند. در ادامه مصاحبه ویدئویی علی انصاریان که دی ماه در ستاد جشنواره سی ونهم فیلم فجر و به خاطر بازی در فیلم «رمانتیسم عماد و طوبا» به کارگردانی کاوه صباغزاده از او ضبط شده بود، برای حاضران در سالن نمایش داده شد.
در ابتدای نشست حسین دارابی درگذشت علی انصاریان را تسلیت گفت و درباره ساخت فیلم «مصلحت» بیان کرد: در باشگاه فیلم سوره وقتی میخواستیم کار امسال را انتخاب کنیم، در میان فیلمنامههای موجود این متن را برای ساخت برگزیدم.
محمدرضا شفاه، تهیهکننده فیلم نیز توضیح داد: موضوع «عدالت» بحثی همیشگی و پر اهمیت است و لازم است درباره آن توضیح دهیم و این یکی از رسالتهای سینما است.
تهیهکننده فیلم «مصلحت» افزود: مردم مطالبات خود را در این فیلم مشاهده خواهند کرد.
وحید رهبانی درباره بازی در این فیلم گفت: زمانی که پیشنهاد این فیلم برایم رسید، برایم جذاب بود و بعد از چند جلسه گفتوگو آن را پذیرفتم؛ چراکه تیم خوب و همدلی پای این فیلم ایستادند و باید از تمامی عوامل کار تشکر کنم.
او پس از ارائه توضیحاتی درباره تغییرنام فیلم ادامه داد: سیاسی بودن فیلم، برچسبی است که به این قبیل فیلمها چسبانده میشود. این اثر مشخصا درباره «عدالت» صحبت میکند و فکر میکنم که این موضوع خیلی به فضای امروز ما نزدیک است.
دارابی در خصوص انتخاب بازیگران توضیح داد: وقتی شروع به تولید کردیم برای انتخاب بازیگر بسیار میترسیدم. چراکه این اثر سکانسهای سختی داشت. ما دنبال بازیگرانی میگشتیم که استار نباشند و از سبقه تئاتری برخوردار باشند تا برای فیلم وقت بگذارند. من از بازیگران این فیلم فورانی از انگیزه دیدم و برایم کار کردن با آنها تجربه دوست داشتنی بود.
سهیبانو ذوالقدر درباره حضور در این اثر سینمایی گفت: من این فیلم را دوست دارم و بعد از تماشای این اثر تحت تاثیر قرار گرفتم و خوشحالم که در آن ایفای نقش کردم. من عاشق کارهای سخت هستم و این فیلم نیز سختی دلخواه من را داشت. دارابی هر سکانس فیلم را به منزله یک فیلم کوتاه میدید و برای آن وقت میگذاشت. ذات سینما این است که ما را به فکر فرو ببرد و میان ما ایجاد همدلی کند.
در ادامه نازنین فراهانی، درباره بازی در «مصلحت» توضیح داد: من در این اثر نقش خیلی کوتاهی داشتم. نباید بهعنوان سیاسی بودن «مصلحت» توجه شود. این فیلم با بودجه یک کار اول ساخته شده و چیزی که در این فیلم نظرم را جلب کرد، تسلط حسین دارابی به کارگردانی است.
دارابی درباره گریم فرهاد قائمیان و شباهت آن به یکی از شخصیتهای سیاسی گفت: فیلم ما از یک محور کلی صحبت میکند و هیچ کاراکتری را همسانسازی نکردیم. گریم فرهاد قائمیان نیز ایدهای از چهره آقای گیلانی نبود.
این کارگردان درباره پایانبندی فیلم گفت: ما درباره پایانبندی کار بسیار صحبت کردیم. من بسیاری از کلیشههای سینمایی را دوست دارم و از آنها استفاده میکنم، چراکه کارکرد دارد.
دارابی افزود: مهمترین مسئله در فیلمسازی برای من برقراری ارتباط مخاطب با فیلم بود. فکر کردم سکانس آخر فیلم اینگونه مورد پسند بیشتر مخاطبان قرار میگیرد. برایم مهم بود فیلمی را بسازم که احساسات مخاطب را تحت تاثیر قرار دهد و با حال خوب از سینما بیرون برود. استراتژی ما این بود که فیلمی درباره دهههای گذشته بسازیم که متفاوت از دیگر آثار اینگونه بوده و پر طمطراق باشد.
روزبه رایگا، درباره فیلمبرداری این فیلم سینمایی توضیح داد: ما قبل از آغاز پروژه پروژه به تماشای بسیاری از آثار سینمایی در آن مقطع زمانی نشستیم. اما هدف ما این بود که چه به لحاظ کیفیت و چه به لحاظ رنگ این فیلم قدیمی به نظر نرسد.
رهبانی درباره حضور در دو نقش متضاد با هم در جشنواره امسال گفت: هم فیلم «شیشلیک» و هم فیلم «مصلحت» صحبت از عدالت میکنند. من اول به فیلمنامه کار فکر میکنم و بعد با توجه به نقشم تصمیم میگیرم. در یکی از این آثار من الگوی فساد هستم و در دیگری شکارچی فساد و به نظرم این اتفاقی جالب است.
آرش قاسمی، صداگذار، درباره همکاری خود در فیلم «مصلحت» توضیح داد: این فیلم ماحصل تلاش همه عوامل است. آقای دارابی به جزئیات بسیار توجه میکرد و میخواستند هم صدای خوب داشته باشیم و هم صدایمان به فضای صوتی آن دوره نزدیک باشد. من برای این اثر به دنبال صداهایی از آن دوره سینمایی رفتم.
مهدی فریضه با اشاره به اینکه نقش یحیی را در این اثر بازی کردم، گفت: این فیلم برای من تجربه بسیار جذابی بود. درگذشت علی انصاریان را نیز تسلیت میگویم و امیدوارم روحش در آرامش باشد.
در ادامه امیر نوروزی درباره تجربه بازی در «مصلحت» بیان کرد: خوشحالم که حسین دارابی پای من ایستاد و برای ایفای این نقش به من اعتماد کرد. فکر میکنم «مصلحت» فیلمی قابل دفاع است.
در ادامه شفاه با تشکر از فردین خلعتبری افزود: او بیش از یک آهنگساز به ما کمک کرد.
دارابی با بیان اینکه بازخورد مخاطب برای ما خیلی مهم است، ادامه داد: این احتمال وجود دارد که بر مبنای سلیقه مخاطب برای اکران عمومی در تدوین تغییر ایجاد کنیم.
سیاوش کردجان در پاسخ به این سئوال که آیا برای اکران عمومی تدوین مجددی اعمال خواهد شد، گفت: به نظرم میتوان چیزی در حدود پنج تا ده دقیقه از فیلم کم کرد.