زخم کهنه بروکراسی اداری بر پیکر کارآفرینی / ضعف صنایع تبدیلی سبب هدررفت تولیدات کشاورزی می‌شود
بروکراسی اداری و تداخل و تعارض قوانین موضوعی است که در انجام کارهای اداری می‌تواند به معضلی برای کارآفرینان تبدیل شود، این شرایط می‌تواند خسارت مادی و معنوی بسیاری را برای اشخاص به دنبال داشته باشد.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از صبح قزوین؛ موضوع کارآفرینی در شرایط اقتصادی امروز کشور از جایگاه بالایی برخوردار است و حمایت از کسب و کارهای کوچک و فعالان این حوزه بدون شک زمینه توسعه و پیشرفت را فراهم می‌کند.
کارآفرینان برتری در سراسر استان‌های کشور وجود دارند که دغدغه‌مندانه برای ایجاد اشتغال برای جوانان در کوچه پس کوچه‌های بلاتکلیفی بر درب‌های بسته‌های حمایتی می‌کوبند تا شاید نور امیدی در دلهایشان روشن شود که نمونه آنها را در استان قزوین می‌توان یافت. کارآفرینانی که در حوزه‌های مختلف اقتصادی، خدماتی، کشاورزی و اقتصادی مشغول فعالیت هستند و سفره خیرخواهانه ایجاد اشتغال را برای خانواده باز کرده‌اند، اما مشکلات مانند سنگ‌ریزه در کفش‌هایشان گاهی توان و امید در ادامه مسیر را از آنها می‌گیرد و قدمهایشان را کند می‌کند. فرصت اشتغال با تکیه بر توانمندی و ایمان به ظرفیت‌ها بروکراسی اداری و تداخل و تعارض قوانین موضوعی است که در انجام کارهای اداری می‌تواند به معضلی برای کارآفرینان تبدیل شود، حال اگر موضوع عدم همکاری کارمندان برای رفع خلاءهای قانونی را در نظر بگیریم این شرایط می‌تواند خسارت مادی و معنوی بسیاری را برای اشخاص به دنبال داشته باشد. محسن دودانگه، جوان 42 ساله قزوینی است که فعالیت خود را در بخش کشاورزی و حوزه گلخانه و گلخانه‌داری از 22 سال پیش آغاز کرده و با تکیه بر توان و ایمان توانسته به خودکفایی برسد و فرصت اشتغال را برای جوانان هم نوع خود در شهرستان بوئین‌زهرا فراهم کند اما در ادامه مسیر با مشکلاتی روبه‌رو شده که انگیزه‌ای برای ادامه فعالیت ندارد. وی که فارغ‌التحصیل رشته مهندسی مکانیک دانشگاه امیرکبیر تهران و مدیریت بازرگانی دانشگاه امام خمینی (ره) قزوین است، عزم و اراده‌اش را به کار گرفته تا بر مشکلات اشتغال و بیکاری فائق آید و فعالیت خود را با سرمایه‌ای نه چندان زیاد شروع کند. دودانگه به فعالیت در زمینه کشت آلوئه‌ورا علاقه داشته است، این را از صحبتهایش با خبرنگار صبح قزوین اظهار می‌کند: از چهار سال گذشته و از سال 79 به همراه دوستانم جزو نخستین نفراتی بودیم که کشت آن را در استان قزوین شروع کرده و در حال حاضر 6 هکتار از مجموع 20 هکتار گلخانه، آلوئه‌ورا کشت شده است و با گشت زمان توسعه یافته است. جوان قزوینی تصریح می‌کند: با هر سرمایه کمی حتی به مبلغ 200 میلیون تومان می‌توان کشت آلوئه‌ورا را شروع کرد و کشت آن مزیت‌های بسیاری داشته است؛ برخلاف سایر گیاهان به گلخانه مدرن نیاز ندارد و با سازه سنتی هم می‌توان در این بخش فعالیت کرد. وی اذعان می‌کند: گیاه آلوئه‌ورا در برابر سرمایش، گرمایش و آب و هوا گیاهی بسیار منطعف و سازگاری بوده و این شرایط از جنبه‌های مختلفی به نفع کشاورزی و کشاورزان است. تولید بهترین نوع گیاه آلوئه‌ورا در نقطه‌ای از شهرستان بوئین‌زهرا تولیدکننده گیاه آلوئه‌ورا تصریح می‌کند: بیش از 80 نوع از این گیاه در دنیا شناخته شده و ابن سینا در کتاب قانون خود درباره آن توضیح داده است؛ بهترین نوع آن و مکزیکی را که مصرف خوراکی، دارویی و بهداشتی دارد را در گلخانه کشت کرده‌ایم. وی درباره کاربردهای قابل توجه گیاه آلوئه‌ورا تصریح می‌کند: تمام قسمت‌های این گیاه حتی ریشه‌اش قابل استفاده بوده و هیچ دورریز ندارد که البته عدم فعالیت در حوزه صنایع تبدیلی آن بزرگترین مشکل کشور است. دودانگه ضمن گلایه‌هایی از عدم مدیریت در استفاده از صنایع تبدیلی از سوی متولیان امر یادآور می‌شود: بسیاری از تاجران داخلی ژل آلوئه‌ورا را با ارز دولتی بالایی وارد می‌کنند در حالی که اگر بر این گیاه در داخل کشور مانور دهیم قطعا میزان آن به 2 دلار می‌رسد. این جوان فعال اقتصادی در تشریح مزیت کشت و پرورش آلوئه‌ورا در استان قزوین نسبت به سایر استان‌های کشور می‌گوید: نیازمندی به نیروی انسانی و آب محدود، بزرگترین حسن و مزیت کشت آن نسبت به کشت‌های گلخانه دیگر است و ارزش افزوده آن با ماندگاری بیشتر افزایش می‌یابد. وی عنوان می‌کند: داخل گیاه آلوئه‌ورا دارای ارزش بیشتری برای مشتری است و میزان برگ آن در شرایط استاندارد هرچه بیشتر باشد میزان ژل بیشتری تولید می‌کند؛ در شرایط غیر استاندارد گیاه به جای تولید ژل، از ژل داخل برگ مصرف می‌کند زیرا احتیاج به مواد غذایی دارد. بروکراسی‌های اداری انگیزه را از تولیدکنندگان می‌گیرد دودانگه در خصوص میزان اشتغالزایی به صورت مستقیم و غیر مستقیم عنوان می‌کند: سعی کردیم در این بخش فعالیت و هم اکنون فرصت اشتغال را برای 70 الی 80 نفر ایجاد کردیم. تولیدکننده آلوئه‌ورا با اشاره به چشم‌انداز برنامه‌های خود برای فرآوری و صنایع تبدیلی می‌گوید: اگر مشتری پیدا شود گلخانه را فروخته و به خارج از کشور مهاجرت می‌کنیم؛ بروکراسی‌های اداری انگیزه تولید را از تولیدکنندگان می‌گیرد، ادارات به گونه‌ای با ما رفتار می‌کنند گویا همیشه بدهکار آنها هستیم. وی یادآور می‌شود: عزت و احترامی که در خارج به عنوان تولیدکننده داریم بیشتر از داخل کشور است در حالی که در داخل کشور چنین نیست. دودانگه اذعان می‌کند: سیستم اداری کشور طوری است که برای تولیدکننده مانع تراشی می‌کنند و اگر ادارات چوب لای چرخ تولیدکننده نگذارند، قطعا میزان تولید افزایش می‌یابد. این فعال کشاورزی با اشاره به مشکلات حوزه رشد و تولید آلوئه‌ورا عنوان می‌کند: این گیاه پرتوقع نیست و مقاومت آن نسبت به سرما و گرما بسیار زیاد است؛ اگر 60 درصد هزینه را برای مرحله نگهداشت سایر گیاهان در نظر بگیریم در کشت آلوئه‌ورا این میزان کمتر و به میزان 5 درصد است. وی تصریح می‌کند: کشور آلمان به اندازه یک سوم درآمد نفتی کشور ایران از کشت آلوئه‌ورا بهره‌برداری می‌کند، از سوی دیگر 60 درصد اقتصاد کشاورزی مکزیک برپایه تولید آلوئه‌ورا بوده زیرا این کشور بافت بیابانی دارد و خشک است؛ مهم‌ترین علت موفقیت این کشورها، استفاده از صنایع تبدیلی است. دودانگه با اشاره به مزیت‌های توسعه کشت گلخانه‌ای در قزوین تصریح می‌کند: آینده کشاورزی در گرو گلخانه و اهمیت غذایی به عنوان یکی از شاخصه‌هایی مهم یک کشور است و در جایی که امنیت غذایی باشد50 درصد امنیت نظامی تأمین شده است؛ گیاهی مانند آلوئه‌ورا با کاربردهای مختلف باید مورد توجه قرار بگیرد. تولیدکننده آلوئه‌ورا در استان قزوین عنوان می‌کند: جهاد کشاورزی در این چرخه به غیر از صدور مجوز کاربردی ندارد؛ برای احداث گلخانه باید سرمایه وجود داشته باشد، جهاد کشاورزی پول را در اختیار بانک گذاشته و بانک هم به صورت مافیایی عمل می‌کند این در حالی است که کشاورز توان تأمین مبالغ مورد نظر بانک را ندارد. وی در پایان می‌گوید: از سوی دیگر سازمان جهاد کشاورزی به تنهایی تلاش می‌کند اما این تلاش بی‌نتیجه بوده زیرا اختیار پرداخت در دست بانک است؛ نقش جهاد کشاورزی زمانی پررنگ است که اختیارات را از بانک سلب کند و پولی که قرار است برای ساخت گلخانه یا تجهیز منابع گلخانه‌های فصلی و کمک کشاورز به دولت اختصاص دهد از طریق صندوق زیرنظر سازمان جهاد کشاورزی پرداخت شود. انتهای پیام /
