زورگیری اتوبان نیایش و کاهش تدریجی حس امنیت در جامعه
ماجرای زورگیری اتوبان نیایش جدای از ماهیت این اتفاق دارای ابعاد و تبعات دیگری در بُعد اجتماعی است که واکاوی در آنها خبر از کاهش تدریجی حس امنیت در جامعه میدهد.
ماجرای زورگیری اتوبان نیایش جدای از ماهیت این اتفاق دارای ابعاد و تبعات دیگری در بُعد اجتماعی است که واکاوی در آنها خبر از کاهش تدریجی حس امنیت در جامعه میدهد.
به گزارش خبرنگار مهر، دو روز قبل بود که فیلمی از زورگیری یک سارق در اتوبان نیایش در فضای مجازی و شبکههای اجتماعی همهگیر شد و افکار عمومی را تحت تأثیر قرار داد. با اقدامات پلیسی و قضائی سارق زورگیر اتوبان نیایش در کمتر از 24 ساعت شناسایی و بازداشت شد که میتواند اتفاق خوبی محسوب شود؛ اما بهمنظور آگاهی از تبعات و پیامدهای منفی ناشی از زورگیری در جامعه ذکر چند نکته ضرورت دارد که متعاقباً به آنها اشاره خواهد شد.
جسور شدن زورگیران و خفتگیرها و علنی شدن سرقتها
در وهله اول، پیش از این و در گذشته نگرانی افراد در خصوص مورد سرقت قرار گرفتن و قربانی زورگیری شدن محدود و محصور به اماکن و کوچههای خلوت و تاریک و آن هم در ساعات پایانی روز بود؛ حال آنکه ماجرای زورگیری در اتوبان نیایش نوعی ناامنی را در یکی از اصلیترین بزرگراههای محل تردد شهروندان در میانه روز جلوه میکند که حکایت از جسور شدن زورگیران و خفتگیران دارد؛ بهطوری که این افراد از کوچههای تاریک و خلوت بیرون آمده و بهدور از هر گونه ترس و ابایی در کف جامعه اقدام بهزورگیری و خفتگیری میکنند.
ضرورت برخورد عبرتآموز دستگاه قضائی با مرتکبان سرقتهای خشن و زورگیری
در وهله دوم، باید توجه داشت که صرف دستگیری این افراد کافی نیست و برخورد درست، محکم و قاطع دستگاه قضائی بهعنوان اجراکننده عدالت در جامعه را میطلبد؛ بهطوریکه برخورد دستگاه قضائی به درس عبرتی برای سایر خفتگیرها و زورگیران تبدیل شود و با انصراف آنها از افکار و اعمال شوم و پلید خود، نسبت به وقوع این دست از جرایم در جامعه ایجاد بازدارندگی کند. در این خصوص میتوان به اعدام زورگیران خیابان کریمخان در سالهای 91_92 اشاره کرد.
کاهش تدریجی حس امنیت در جامعه با عیان شدن زورگیریها و خفتگیریها در مقابل دیدگان شهروندان
ایجاد حس ناامنی در جامعه و خدشهدار شدن امنیت روانی شهروندان در اثر انتشار گسترده و مشاهده فیلمهای مربوط به سرقتهای خشن و زورگیری سومین موضوع قابل توجه و تأمل است. امنیت روانی جامعهای که در ساعتهای میانه روز شاهد چنین حجمی از ناامنی بوده و این موضوع در ذهن وی نقش میبندد که زورگیران و خفتگیرها در هر ساعت و مکانی که بخواهند میتوانند به انجام امور مجرمانه اقدام کنند، رفته رفته دچار اضمحلال خواهد شد.
ضرورت آسیبشناسی در مورد آفت بیتفاوتی در کمک به همنوع
چهارمین درسی که میتوان از ماجرای زورگیری اتوبان نیایش گرفت، ضرورت اعمال تدبیری برای جامعه ایرانی است. باید عقلای قوم فکری به حال جامعه ایرانی کنند. جامعهای که در مقابل چشمانش از زنی خفتگیری میشود اما صرفاً به گرفتن فیلم و ارسال آن در شبکههای مجازی اقدام میکند. به نظر میرسد این بیتفاوتی در کمک به هم نوع به اندازه خود زورگیری میتواند نگرانکننده باشد.
«احساس امنیت از خود امنیت ارزشمندتر است». این جمله کلیدی فرمانده سابق ناجا بود. به نظر میرسد برخی اهمال کاریها و برخی کمکاریها امروز به احساس امنیت جامعه خدشه وارد کرده که باید فکری برای آن شود.
مشکلات اقتصادی تمام مساله نیست
بهطور قطع بخشی از اقدامات مجرمانه نظیر خفتگیری و سرقتهای خرد معلول برخی مشکلات اقتصادی است؛ اما نمیتوان زلف همه مشکلات را به این پدیده گره زد و باید این مجرمان به شکل ویژهای تحت اقدامات روانشناسی و مشاوره قرار گیرند تا دلیل اصلی ارتکاب جرم مشخص شود.