سرنوشت مبهم جشنواره ملی فجر و دیگر رویدادهای سینمای ایران

پس از لغو جشنواره جهانی فیلم فجر، این پرسش پیش رو قرار گرفت که آیا وضعیت مشابهی برای دیگران رویدادهای سینمای ایران نیز رقم خواهد خورد یا شرایط به گونه دیگری پیش می‌رود و با وجود ریسک بالا، شاهد برگزاری این رویدادهای پرتراکم خواهیم بود؟ پرسش‌هایی که به گمان برخی ناظران پاسخ به آنها هنوز زود است و به باور برخی دیگر، باید اکنون پاسخش مشخص شود تا سرمایه گذاران با آگاهی بیشتری درباره تولید فیلم در سال جاری تصمیم بگیرند.

به گزارش «تابناک»؛ سی و هشتمین جشنواره جهانی فجر به عنوان مهم‌ترین رویداد بین المللی سینمای ایران مدتی پیش به واسطه شیوع کرونا لغو شد و قرار بر این شد که این دوره از جشنواره در سال هزار و چهارصد برگزار شود. این اتفاق، ابهام‌ها درباره برگزاری دیگر رویدادهای سینمایی را نیز افزایش داد، چرا که دیگر جشنواره‌های مهم سینمای ایران نیز همان ویژگی جشنواره جهانی فجر را دارند و بعضا تراکم حاضران در این رویدادها، بیش از جشنواره جهانی فجر است.

جشنواره فیلم کوتاه تهران که در مهرماه برگزار می‌شود، جشنواره سینماحقیقت که معمولا در آذرماه برگزار می‌شود و جشنواره ملی فیلم فجر که در بهمن ماه برگزار می‌شود، مهم‌ترین رویدادهای سینمایی است که به ترتیب زمانی با این چالش مواجه هستند. البته هیچ رویدادی به اندازه جشنواره ملی فیلم فجر، برگزاری‌اش با تراکم جمعیت همراه نیست و با توجه به آنکه بخشی از سالن‌های تهران و شهرستان‌ها را درگیر می‌کند و کاخ جشنواره نیز مملو از جمعیت است، بیشترین استعداد برای شیوع متعلق به محل رونمایی از تازه‌ترین تولیدات سینمای ایران است.

با این اوصاف پرسش اساسی این است که آیا سی و نهمین جشنواره ملی فیلم فجر برگزار خواهد شد و بار دیگر ویترین سینمای ایران برپا خواهد شد؟ به زعم برخی ناظران، طرح چنین پرسشی زودهنگام است و باید تا ابتدای پاییز برای طرح این پرسش صبر کرد. در مقابل، بسیاری از صاحب نظران اعتقاد دارند باید تکلیف این جشنواره در همین ایام مشخص شود، چرا که جشنواره فیلم فجر اهمیتی بیش از یک فستیوال دارد و تنها فرصت عرضه فیلم‌ها و قدرت نمایی برای اکران است و به همین دلیل، بر سر حضور یا عدم حضور در آن تنش به وجود می‌آید.

به همین دلیل اگر قرار باشد جشنواره فیلم فجر برگزار نشود، قطعا شماری از سرمایه گذاران ترجیح خواهند داد فیلم‌هایشان را در سال جاری تولید نکنند و محتاط‌تر عمل می‌کنند. بنابراین برخی سرمایه گذاران در پی آن هستند که بدانند اگر فیلم باکیفیتی ساختند، فرصت نمایش در جشنواره فجر و متقاعد کردن مخاطبان حرفه‌ای، سینماداران و منتقدین برای توجه به اثرشان در اکران عمومی فراهم می‌شود یا با عدم برگزاری جشنواره، چنین اتفاقی رخ نخواهد داد؟ در واقع تولید یا عدم تولید شماری از فیلم‌های سینمایی در سال جاری، به جشنواره فجر گره خورده است.

با توجه به آنکه هزینه تولید یک فیلم سینمایی به 4 تا 5 میلیارد به عنوان کف بودجه افزایش یافته، قاعدتا سرمایه گذاران حق دارند در جریان این تصمیمات باشند. در شرایط کنونی باید در نظر داشت در صورتی بازگشایی سالن‌های سینما، بعید است گیشه به سرعت به حالت عادی بازگردد و احتمالا برای ماه‌های متمادی، گروه اندکی ریسک رفتن به سینما را به جان خواهند خرید و بعید است حتی ترکیب چند کمدی باعث شود اکران عید فطر امسال با فروشی شبیه اکران عید فطر سال گذشته همراه شود و این وضعیت ریسک تولید را افزون نموده است.

انتظار می‌رود سازمان سینمایی در خصوص سه جشنواره فیلم کوتاه تهران، سینماحقیقت و ملی فجر، تصمیم گیری کند و در هفته‌های پیش رو، سرنوشت این رویدادها را مشخص نمایند. هرچند سازندگان فیلم‌های کوتاه و مستند سرمایه گذاری کمتری نسبت به فیلم‌های داستانی بلند انجام می‌دهند اما آنها نیز حق دارند بدانند باید در این شرایط ریسک کنند و فیلم‌هایشان را به مهم‌ترین رویدادهای داخلی مرتبط برسانند یا امسال خبری از این جشنواره‌ها نیست و می‌تواننند تا زمان کاهش خطر کرونا، دست از مراحل تولید و پس تولید بکشند.