سلیمانی؛ 7 ضرب در 100

به گزارش مشرق، محمد ایمانی تحلیلگر مسائل سیاسی در کانال تلگرامی خود نوشت:

عقل محصور ما می گوید حیف بود حاج قاسم شهید شود. ماشین حساب فکر ما می گوید اگر حاج قاسم بود، چه اتفاقات خوب که رخ می داد و چقدر از رویداد های تلخ کم می شد.

غم و حسرت در فراق سردار سلیمانی، طبیعی است. او نه فقط برای ملت ما، بلکه برای ملت های مظلوم بسیاری، پشتوانه بود. و پیداست که ترور ناجوانمردانه چنین خدمتگزار با اخلاصی، برای اهل قدرشناسی و انصاف، بسیار گران آید. از نگاه میدانی هم این فقدان، خسارت است.

اما اراده هیچ شیطان وطاغوت مستکبری، از اراده پروردگار متعال سبقت نگرفته است. "اَم یُریدونَ کَیدا. فَالَذینَ کَفَروا هُمُ المَکیدون. آیا می خواهند مکر بورزند؟ پس کافران، مورد مکر الهی هستند".

آمریکا و صهیونیست ها پس از ترور سبعانه حاج قاسم، ابراز ذوق زدگی کردند. اما سرانجام کار در منطقه و دنیا چه شد؟ روند شکست های آمریکا متوقف شد؟ فلسطین برای اشغالگران امن تر شد؟ یا عربستان از شکست در یمن نجات یافت؟!

در عراق، با وجود همه فتنه ها و شرارت ها، دولت بر آمده از فتنه آمریکایی، ساقط شد و بر خلاف میل واشنگتن، هم انتخابات برگزار شد و هم دولتی همسو با مقاومت سر کار آمد.

اسرائیل - به گواهی اتفاقات سال سپری شده - نا امن تر و دو پاره تر از همیشه، و فلسطین، بر افروخته تر از هر زمان دیگر است. رژیم جاهلی سعودی، شکست در برابر مقاومت یمن را پذیرفت. نه تنها دولت سوریه، که دولت ونزوئلا، با ثبات تر از گذشته شده اند.

اما از همه مهم تر، روح تازه ای است که شهادت سردار سلیمانی، در کالبد میلیون ها جوان در چهار گوشه منطقه به ویژه ایران اسلامی دمید.

اگر شیشه عطر "حاج قاسم" نمی شکست، چند در هزار جوان هایی که امروز برای جهاد در مدارج مختلف آن - جهاد اصغر، جهاد اکبر و جهاد کبیر - عزم جزم کرده اند، چنین برانگیخته می شدند، معرفت پیدا می کردند و به راه می افتادند؟

ترامپ، دی ماه سال 97 گفته بود: "ما 7 هزار میلیارد دلار در خاورمیانه هزینه کردیم، اما هنگام فرود آمدن در عراق [پایگاه عین الاسد]، تمام چراغ‌های هواپیما را به دلایل امنیتی خاموش کردند. این خیلی غم‌انگیز است که با آن هزینه، ناچار باشی سفرت را تا این حد فوق العاده سری نگه داری".

اما آن 7 هزار میلیارد دلار هزینه نابود شده - که زیر سر فرماندهی حاج قاسم است - در برابر هزینهء به مراتب هنگفت تری که پس از شهادت سردار سلیمانی به آمریکا تحمیل خواهد شد، کم ارزش است؛ و آن، بیداری روح حماسه و تربیت در تراز آن، در جان میلیون ها انسان مومن است.

این بشارت الهی است: "مَثَلُ الَذِینَ یُنفِقُونَ أَموَالَهُم فِی سَبِیلِ اللَهِ کَمَثَلِ حَبَه أَنبَتَت سَبعَ سَنَابِلَ فِی کُلِ سُنبُلَه مِائَهُ حَبَه وَاللَهُ یُضَاعِفُ لِمَن یَشَاءُ وَاللَهُ وَاسِع عَلِیم. مَثَل آنان که اموال شان را در راه خدا انفاق می کنند، مانند دانه ای است که 7 خوشه برویاند، در هر خوشه 100 دانه باشد؛ و خدا برای هر که بخواهد، چند برابر می کند و خدا بسیار عطا کننده و داناست".

اولیای دین بشارت دادند: "مَآ کَانَ لِلهِ یَنمُوُ. هر چیزی که برای خدا باشد، رشد می‌کند". آیا می شود خداوند به مالِ انفاق شده در راهش، چنان برکت بدهد، اما جان فدا شده را مبارک نگرداند و نو به نو، در جان های پاک نرویاند؟!

به تعبیر کریس مورفی سناتور آمریکایی: "ژنرال سلیمانی به عنوان یک شهید، می تواند برای آمریکا به مراتب خطرناک تر باشد. سؤالی که باید از خود بپرسیم این است که او زمانی که زنده بود، خطرناک تر بود یا الان که کشته شده است؟".