سنگینی سقف چهاردیواری‌ها بر سر کودکان!
شیوع ویروسی که تا دوسال پیش برای مردم دنیا ناشناخته بود نوعی سردرگمی را در نحوه برخورد و رویارویی با آن به وجود آورده است. این سردرگمی‌ها در آخر به چالش‌های روحی تبدیل شده‌اند؛ حتی اگر خودمان هم در این ایام با مشکلات روحی دست به گریبان نشده باشیم در اطرافیان خود دیده‌ایم که به علت محدودیت‌های کرونایی به ویژه محدود شدن ارتباطاتشان دچار آسیب‌های گوناگون روانی شده‌اند.
یکی از اصلی‌ترین گروه‌های سنی که در پی ایجاد قرنطینه‌های خانگی ناشی از اپیدمی و کاهش حضور مردم در جامعه در معرض خطر آسیب‌های بسیاری قرار گرفته‌اند، کودکان هستند. محدودیت‌هایی که همچنان هم ادامه دارد و پایان آن مشخص نیست.
یک کارشناس ارشد روانشناسی بالینی در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: پرخاشگری و کنترل نکردن تکانه خشم در کودکان از جمله پرتکرارترین مشکلاتی‌ست که مراجعان در این روزهای کرونایی دارند که بیشتر ناشی از آموزش‌های آنلاین، کمتر شدن فعالیت‌های فیزیکی و سرکوب شدن هیجانات و تخلیه نشدن آن‌ها در کودکان بروز داده می‌شود.
فروزان هاشم‌زاده ادامه داد: کرونا باعث شده زمان حضور اعضای خانواده در کنار هم افزایش پیدا کند، ساعت‌هایی که کودک پیش از پاندمی کرونا، در محیط مدرسه و خارج از خانه و با افراد متعدد می‌گذراندند حالا در محیط محدود خانه و تنها با اعضای خانواده سپری می‌شود.
او با اشاره به تاثیر پیگیری مستمر اخبار مربوط به حوادث کرونا بر روح و روان کودکان عنوان کرد: از آنجا که این روزها بحث و گفت‌وگو حول محور کرونا در همه جا گرم است خواه‌ناخواه کودکان نیز در معرض اخبار مرتبط با این موضوع قرار می‌گیرند، اما آن‌ها از نظر روانی با توجه به کم بودن میزان دانش و آگاهی نسبت به این مسئله دچار آسیب‌های روحی و روانی و در نهایت رفتارهای پرخاشگرانه می‌شوند.
این کارشناس ارشد روانشناسی بالینی بیان کرد: چگونگی مواجه کودکان با موضوع بیماری کرونا، چالشی جدی است که بسیاری از خانواده‌ها با آن درگیرند. عده زیادی از کودکان از دی ماه سال 1398 که شیوع کرونا در کشور مشخص شد، در خانه‌ها قرنطینه شده‌اند. والدین باید تلاش کنند تا با توجیه شرایط فعلی و محدودیت‌های ایجاد شده، در عین‌حال که عواقب ابتلا به بیماری کرونا را برای کوکان‌شان توضیح می‌دهند، مانع از آسیب‌های روانی ناشی از ترس در آن‌ها شوند.
هاشم‌زاده گفت: شما هم به طور حتم تا به حال کودکان پرخاشگری را دیده‌اید که مدام فریاد می‌زنند، فحش می‌دهند و اشیای دم دست خود را به هر طرف می‌اندازند یا به سر و صورت مادر خود مشت می‌زنند. این موضوع اغلب به مسئله‌ای مهم و نگران کننده‌ای برای والدین تبدیل می‌شود.
او در خصوص راه‌حل مناسب برای مهار خشم گفت: افراد می‌توانند با کمک یک روانشناس و شناخت احساسات و هیجانات کودک از روش مدیریت کنترل خشم که یکی از 10 روش مهارت‌های زندگی است استفاده کنند و خشم فرزاندن خود را مهار کنند البته باید توجه داشت واکنش نامناسب والدین به این نوع رفتار کودک می‌تواند باعث تقویت رفتار پرخاشگرایانه شود.
این کارشناس ارشد روانشناسی بالینی افزود: آگاهی بخشی به کودک با استفاده از ابزارهایی مثل گفت‌وگو یا مذاکره با والدین و خواهر و براردران برای حل مسائل و درخواست‌های کودک بسیار با اهمیت است. برای مثال وقتی کودک با شیوه پرخاشگرانه خواسته‌ای را طلب می‌کند و ما پاسخ می‌دهیم، او این شیوه را ساده‌ترین راه برای اجابت خواسته خود می‌داند و در ما در واقع قدرت صبوری کودک را سرکوب کرده‌ایم.
هاشم‌زاده با اشاره به اینکه کودکان بخشی از رفتارهای پرخاشگرانه را در دنیای مجازی و برخی را در دنیای حقیقی یاد می‌گیرند تاکید کرد: با توجه به وجود تفکرات کلیشه‌ای که پسران بیشتر از دختران رفتارهای به اصطلاح قلدرانه‌تری دارند بر افزایش جمعیت آماری کودکان خشن پسر تاثیرگذار بوده است و بر اساس آخرین تحقیقات مداخله‌ای و مقاله‌هایی علمی می‌توان گفت پرخاشگری در پسران نسبت به دختران شایع‌تر است.
او گفت: پیشنهاد برای پیشگیری از رفتارهای پرخاشگرانه ما این است که والدین برای خود و فرزندان در این دوران برنامه‌ریزی داشته باشند، همبازی شدن با کودکان و کتاب‌خوانی از جمله روش‌هایی است که می‌تواند تاثیر به‌سزایی در جلوگیری از خشم در کودکان داشته باشد.
این کارشناس ارشد روانشناسی بالینی با بیان اینکه مشکلات رفتار کودکان را نباید به کرونا ربط بدهیم، گفت: کودکان پرخاشگری را یاد می‌گیرند و شرط اول کنترل در کودک، کنترل پرخاشگری در والدین است و اگر والدین و اطرافیان رفتارهای سالم داشته باشند، به کودک کمک می‌کند، زیرا کودکان از طریق چشم یاد می‌گیرند نه گوش و صحنه‌های درگیری در بین والدین و هر جای دیگر را ببینند یاد می‌گیرند پس کنترل و نظارت این موارد بسیار کمک کننده است.
هاشم زاده ادامه داد: اضطراب ناشی از بیماری کرونا در مادران می‌تواند بر افکار و رفتار آن‌ها وکیفیت تعاملات‌شان با کودکان موثر باشد و در آخر موجب انواع اختلالات رفتاری و مقابله‌ای در فرزندان شود از همین رو تا پایان واکسیناسیون عمومی و پایان دوره قرنطینه روش‌های فرزندپروری در دوران کرونا را با حساسیت پیگیری کنند تا شاهد آثار منفی بر سلامت روان‌شناختی کودکان نباشند.
انتهای پیام