سیمرغی که روز آخر پرید!
سرانجام چهلمین جشنواره فیلم فجر به روز پایانی رسید. آن هم بعد یک روز شلوغ و پرحاشیه به خاطر نمایش تازه ترین فیلم مسعود کیمیایی. قبل از این که به روز پایانی بپردازیم جا دارد اشاره ای بکنیم به صحبت‌های علی اوجی در نشست فیلم خائن کشی و شوخی ها مهران مدیری در این باره. جالب تر از همه اینکه اوجی عدم حضور مسعود کیمیایی را به خاطر کسالت و بیماری عنوان کرد که مدیری در جواب گفت: دروغ می‌گوید! آقای کیمیایی دوست نداشت در این نشست حاضر شود.
مهران مدیری که در این فیلم بازی متفاوت و بسیار خوبی را به نمایش گذاشته بود، اشاره کرد که در زمانی که جلوی دوربین نبود کنار دست کیمیایی پشت مونیتور می‌نشسته تا از او قاب بندی بیاموزد.
اشاره به این نکته نیز خالی از لطف نیست که در یکی دو روز گذشته در خانه جشنواره از خبرنگاران متقاضی تست کرونا گرفته می‌شد. جالب اینکه وقتی تست تعدادی از این خبرنگاران مثبت اعلام شد، کارت ورود آنها به خانه جشنواره گرفته شد. اگرچه اغلب آنها اشاره می‌کردند در صورت اطلاع پیش از این نیز به جشنواره نمی‌آمدند، یکی دوتا از خبرنگاران عشق کیمیایی گفتند، عجب کاری کردیم ای کاش بعد از دیدن فیلم کیمیایی تست داده بودیم!
برگردیم به روز پنج شنبه که عملا آخرین روز جشنواره چهلم در سالن رسانه‌های گروهی است. یکی از فیلمهایی که نمایش یا عدم نمایش آن در چند سال گذشته همیشه مورد پرسش قرار گرفته، «قاتل وحشی» ساخته حمید نعمت‌الله است. سوای اینکه شرایطی به وجود آمد تا این فیلم نتواند فرم پرکرده و در جشواره حاضر شود، چندین بارهم بحث نمایش آن فقط برای اهالی رسانه مطرح شد که ظاهرا برگزارکنندگان جشنواره تمایلی برای نمایش آن نشان ندادند.
مهمترین خبری که در روز آخر در رسانه ها شنیده شد، حذف سیمرغ بلورین بهترین فیلم از نگاه مردم بود. این جایزه که در چند سال گذشته همیشه منشاء حرف و حدیث‌های بسیار بود، امسال هم بی حاشیه نماند و نهایتا با اعتراض تهیه کننده فیلم شادروان اوج گرفت و نهایتا امروز مسعود نقاش‌زاده دبیر چهلمین جشنواره فیلم فجر اعلام کرد: «به خاطر صیانت از آرای مردم و نیز حفظ حقوق صاحبان آثار و جلوگیری از ضایع شدن کوچکترین حقی از فیلمسازان، در این دوره جایزه داوری مردمی را نخواهیم داشت.»
در آخرین روز از چهلمین جشنواره فیلم فجر، ابتدا «درب» به کارگردانی هادی محقق به نمایش گذاشته شد. این فیلم ماجرای مامور اداره برقی است که قرار است برق خانه‌ای دور افتاده را وصل کند؛ فیلم از حال و هوایی رئال و از قصه‌ای ساده و تخت برخوردار است.
کارگردان فیلم در نشست رسانه‌ای «درب» را اثری شاعرانه دانست و درباره احتمال عدم استقبال مخاطب از این فیلم گفت: «اکران با جشنواره 2 امر متفاوت است. اعتراف می‌کنم که شاید این فیلم مناسب اکران سرگروه نباشد. اما جشنواره اکرانی محفلی است و چنین آثاری می‌تواند در این جشنواره دیده شود.» با اینحال با وجود اینکه مخاطبان خانه جشنواره به دیدن فیلمهای هنری و کند عادت دارند، از این فیلم استقبال خوبی نکردند. کارگردان که یکی از نقشهای اصلی فیلمش را بازی کرده بود در این‌باره گفت: «اول بدنبال بازیگر برای فیلم بودم اما در نهایت برای اینکه نقش بهتر شکل گیرد جلوی دوربین، خود یکی از نقش‌ها را بازی کردم» هرچند که نتیجه حضور او در جلوی دوربین به یکی از پاشنه‌های آشیل فیلم بدل شده بود.
«نمور» دومین تجربه فیلمسازی داوود بیدل است که پیش از این فیلم «روزگاری عشق و خیانت» را از او دیده بودیم، فیلمی که نه موفقیت تجاری برای سازنده‌اش به همراه داشت و نه هنری. بیدل این بار سعی کرده داستانی عاشقانه را با رویکردی اجتماعی به تصویر بکشد.
تلاش کارگردان برای غلبه بر ناکامی فیلم نخست این باز نیز راه به جایی نبرده است. در نشست رسانه‌ای این فیلم نیز بیشتر واکنش‌ها به ضعف‌هایی بودکه اغلب از فیلمنامه ریشه گرفته اند. ویژگی فیلم حضور چهره های تلویزیونی به عنوان ایفاگران نقش های اصلی استفاده آن است، بخصوص محمدرضا علیمردانی با سابقه درخشانی که در صداپیشگی شخصیت‌های کارتونی و اجرای تلویزیونی از نقاط توجه برانگیز این فیلم است. از نکات جالب نشست بحثی بود که راجع به حلال‌زاده یا حرامزاده بودن شخصیت کودک در گرفت. سازندگان فیلم در این زمینه به تمهیداتی اشاره کردند که به اجبار برای گرفتن مجوز باید رعایت می‌کردند.