شادی های دستوری فوتبالی!
بدون شک هر ایرانی از برد تیم ملی کشورش در هر مسابقه بین المللی خوشحال می شود اما اینکه از اول مردم را دسته بندی کنیم و پیش خودمان فکر کنیم که با آمدن آنها به سینماها ممکن است حاشیه هایی ایجاد شود و جلوی آمدن آنها به سینما را بگیریم و حالا که به این شادی جمعی نیاز داریم، اعلام کنیم که ملت می توانند این بازی آخر را در سینماها ببینند، عملا داریم به مردم این پیام را مخابره می کنیم که هر...
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ پیش از شروع بازی های جام جهانی فوتبال، سازمان سینمایی اعلام کرد که شاید این بازی ها در سینماها نیز پخش شوند و در حال رایزنی و مذاکرات برای انجام این ماجراست؛ اما گویا مسئولان مربوطه با این درخواست ها احتمالا به دلایل امنیتی موافقت نمی کنند و پخش بازی های تیم ملی در سینماهای کشور کنسل می شود.
بازی ها شرع می شوند و نوبت به بازی ایران با ولز می رسد و پس از این برد دراماتیک و سینمایی و دیدن شادی و هیجانات مردم، همان مسئولان مربوطه، اعلام می کنند که خانواده ها می توانند بازی ایران و آمریکا را که احتمالا منجر به صعود ایران از مرحله گروهی این مسابقات می شود، در سینماها و با بلیت 45 هزارتومانی تماشا کنند. حتی فرهنگسراهای تهران پای کار می آیند و اعلام می کنند که این بازی را به صورت رایگان در محل فرهنگسرا پخش می کنند تا همه به صورت دسته جمعی بازی را تماشا کنند و این پیروزی احتمالی را جشن بگیرند. سازمان اوج فراخوان عمومی می دهد که همه در استادیوم امجدیه دور هم جمع شویم تا این بازی مهم را تماشا کنیم...
گرفتن این تصمیمات عجیب و غریب به جای اینکه همراهی مردم را در پی داشته باشد، بیشتر باعث دو قطبی در جامعه و دو دستگی در مردم می شود! «مردم» بازی ایران و آمریکا با مردم پیش از جام جهانی چه تفاوتی کردند که حالا اجازه دارند این بازی آخر را در سینماها ببینند و قبلا اجازه نداشتند؟! چرا شادی های مردم را با تصمیم های کاملا سیاسی، خط کشی می کنیم تا حتی این شادی را به نفع سیاست های خودمان تمام کنیم؟
بدون شک هر ایرانی از برد تیم ملی کشورش در هر مسابقه بین المللی خوشحال می شود اما اینکه از اول مردم را دسته بندی کنیم و پیش خودمان فکر کنیم که با آمدن آنها به سینماها ممکن است حاشیه هایی ایجاد شود و جلوی آمدن آنها به سینما را بگیریم و حالا که به این شادی جمعی نیاز داریم، اعلام کنیم که ملت می توانند این بازی آخر را در سینماها ببینند، عملا داریم به مردم این پیام را مخابره می کنیم که هر وقت ما صلاح دیدیم، می توانید شادی کنید و به خیابان ها بیایید!
مردم همیشه از بردهای مهم تیم ملی خوشحال بودند و این شادی را در خیابان ها جشن گرفته اند اما گویا به زمانه ای رسیده ایم که باید این شادی ها نیز به صورت دستوری و از بالا تعریف شوند.
بیشتر بخوانید؛