شش ستاره، شش سوال

به گزارش ایسنا، روزنامه دنیای اقتصاد نوشت: «پیروزی دلچسب تیم ملی ایران برابر امارات به نوعی حکم خامه روی کیک صعود را داشت. تیم ملی بعد از قطعی‌کردن حضورش در مرحله نهایی جام جهانی 2022 در مسابقه‌ای که روی کاغذ تشریفاتی شده بود، به مصاف امارات رفت و این تیم را با یک گل شکست داد. این آخرین مسابقه تیم ملی در سال 1400 بود که خوشبختانه با پیروزی همراه شد. حالا با خیال راحت می‌توانیم ذره‌بین برداریم و عملکرد برخی از بازیکنان تیم ملی در این مسابقه را از نمای نزدیک‌تر ببینیم.

چنین خوب چرایی؟

وحید امیری یکی از ستایش‌شده‌ترین بازیکنان تاریخ معاصر فوتبال ایران است که همه ناظران روی کیفیت و تعهد او صحه می‌گذارند. بنابراین عجیب نیست که امیری از دو بازی اخیر با عراق و امارات هم نمره قبولی بگیرد. او مخصوصا در مسابقه دوم نمایش خوب و موثری داشت و بعد از ده‌نفره شدن تیم ملی، با دوندگی بی‌امانش به مدافعان تیم برای حفظ نتیجه کمک کرد. برخی به شوخی در مورد امیری می‌گویند او چهار تا «شُش» دارد وگرنه طبیعی نیست که یک بازیکن در زمین مسابقه این همه بدود! همه اینها نشان‌دهنده ارزش‌های یک‌ستاره سربه‌زیر و توانمند است؛ بازیکنی که یک نعمت بزرگ برای فوتبال ایران به حساب می‌آید. وحید از معدود نمایندگان لیگ در ترکیب تیم ملی است که پابه‌پای لژیونرها پیش می‌رود.

دلت تنگ نشده بود؟

مهدی طارمی هر دو گل پیروزی‌بخش تیم ملی برابر عراق و امارات را به ثمر رساند. او که شاید بهترین بازیکن حال حاضر آسیا باشد، در مسابقات اخیر هم ارزش‌های بالایش را نشان داد. دوندگی هدفمند طارمی، در کنار هوش بالای او برای قرارداشتن در بهترین موقعیت ممکن باعث شده این بازیکن بلای جان هر خط دفاعی باشد. طارمی که سفر سخت و عجیبی هم به تهران داشت، در این اردو به‌خوبی جای خالی سردار آزمون را پر کرد. در مورد او بسیار خوشحالیم که با رفع مشکلات بار دیگر به اردوی تیم ملی اضافه شده است. حتما دل خود طارمی هم برای بازی در این تیم تنگ شده بود. بزرگ‌ترین ستاره‌های جهان هم هر جا بازی کنند، باز درخشش برای تیم ملی کشورشان را با دنیا عوض نمی‌کنند.

تا حالا کجا بودی؟

علیرضا جهانبخش در دو بازی اخیر تیم ملی برابر عراق و امارات به معنای واقعی کلمه «عالی» بود. شاید خیلی از مواقع انتقادهای زیادی از این بازیکن وجود داشته است اما انصافا او در مسابقات انتخابی جام جهانی عملکردی موثر و ستودنی ارائه داد. دیدار با عراق شاید یکی از بهترین نمایش‌های عمر علی جهان بود. او برابر امارات هم خیلی خوب و پرتلاش ظاهر شد و گل سه امتیازی بازی را هم ساخت. حالا جهانبخش ثابت می‌کند اعتماد اسکوچیچ به او بی‌جهت نبوده است و حتی لیاقت بستن بازوبند کاپیتانی را دارد. پسر خوب و محجوب فوتبال ایران از نظر فنی اردوی بسیار خوبی را پشت سر گذاشت و امیدواریم روحیه کسب‌شده از این دو مسابقه ملی، در رده باشگاهی هم به کار او بیاید.

چرا خودخواهی؟

علی قلی‌زاده یکی از بازیکنان محبوب دراگان اسکوچیچ است که از زمان حضور مربی کروات روی نیمکت تیم ملی، موقعیت بسیار خوبی در این تیم پیدا کرده است. شدت اعتقاد دراگان به او در حدی است که بقیه وینگرهای تیم ملی از جمله مهدی ترابی به حاشیه رانده شده‌اند. انصافا قلی‌زاده هم برای تیم ملی بد بازی نکرده است. با این حال او در آخرین دقایق مسابقه با امارات چند پرده خودخواهی بحث‌برانگیز داشت. بدترین آنها مربوط می‌شد به جایی که می‌توانست با یک پاس ساده مهدی طارمی را تک‌به‌تک کند اما خودش با یک ضربه کم‌جان توپ را در اختیار گلر امارات قرار داد. شاید تحسین‌ها از قلی‌زاده به خاطر گل انفرادی زیبایش مقابل سوریه به مذاق او خوش آمده، اما تیم ملی جای خودخواهی نیست.

این چه خطایی بود؟

صادق محرمی با دریافت دو کارت زرد بد در مسابقه با امارات از زمین بازی اخراج شد و تاثیر عمیق و جدی روی جریان مسابقه گذاشت. از این اتفاقات ممکن است برای هر بازیکنی رخ بدهد اما محرمی به شکلی بحث‌برانگیز دچار اشتباه شد. او در اولین دقیقه‌های نیمه دوم با این که می‌دانست یک کارت زرد دارد، در موقعیتی بسیار غیرضروری روی بازیکن امارات خطا کرد و اخراج شد. البته خوشبختانه بازیکنان تیم ملی با وجود این اتفاق موفق به حفظ برتری شدند، اما از آن زمان یک سوال مهم به وجود آمده است؛ این که اگر محرمی در مسابقات مهم‌تر، مثلا در همین مرحله نهایی جام جهانی چنین اشتباهی انجام بدهد، چه سرنوشتی در انتظار تیم ایران خواهد بود؟ توقع‌مان از صادق بیش از اینهاست.

از کجا یاد گرفتی؟

امیر عابدزاه برای سومین مسابقه پیاپی در ترکیب اصلی تیم ملی قرار گرفت و موفق به ثبت کلین‌شیت شد. البته منصفانه باید گفت در این سه بازی، موقعیت‌های خیلی خطرناکی روی دروازه تیم ملی خلق نشد اما تسلط امیر روی توپ بسیار چشمگیر و نویدبخش بود. او با اعتمادبه‌نفس خوبی از دروازه تیم ملی نگهبانی کرد اما دو نمایش اخیر امیر یک ارزش افزوده چشمگیر داشت؛ شروع مجددهای این دروازه‌بان. عابدزاده خیلی خوب توپ را به گردش درمی‌آورد و بازیکنان خودی را در موقعیت ضدحمله قرار می‌دهد. این مهارت او تا حد زیادی برای هواداران فوتبال غافگیرکننده بود. اگر علیرضا بیرانوند به خاطر پرتاب دست‌هایش شهرت دارد، حالا رقیب او در تیم ملی هم یک مزیت مشابه رو کرده است.»

انتهای پیام