صبر و حوصله «ما اصلاح‌طلبان» درباره دولت تمام شده است! / میراث دولت روحانی را کارنامه رئیسی جا نزنید
جریان اصلاح طلب به طرق مختلف در پی خارج کردن مجلس از ریل نظارت بر دولت و تبدیل آن به تنش و التهاب است.
سرویس سیاست مشرق - روزانه می‌توان از لابه‌لای گزارش‌ها و عناوین خبری رسانه‌های مکتوب و حتی غیر مکتوب، نکات قابل‌توجهی استخراج کرد؛ موضوعاتی که می‌تواند برای مخاطبین قابل‌استفاده و محوری برای تحلیل باشد، در گزارش روزانه "ویژه‌های مشرق" نکات و تأملات قابل‌استخراج از رسانه‌ها برای مخاطبین عرضه خواهد شد؛ با «ویژه‌های مشرق» همراه شوید.
*******
** صبر و حوصله «ما اصلاح طلبان» درباره دولت تمام شده است!
«اسماعیل گرامی مقدم» عضو جبهه اصلاحات و از فعالین فتنه 88 در مصاحبه با روزنامه آرمان گفت: «دولت هنوز سر در گم است و هنوز دارای یک مدیریت ثابت و تفکر با ثبات در زمینه اداره کردن کشور نیست. هنوز نمی‌داند که ارز ترجیحی را حذف کند یا ماندگار کند... هنوز نمی‌داند که قیمت حامل‌های انرژی به ویژه بنزینن را آزاد کند یا خیر. مجموع این مسائل نشان می‌دهد که دولت سیزدهم فعلا یک دولت سرگردان است. لذا نمی‌توان در مورد این دولت بیش از این سخن گفته و قضاوت کنیم».
این فعال اصلاح طلب افزود: «در مورد عملکرد دولت مسلما اگر این سردرگمی تا شش ماه بعد ادامه پیدا کند حتما شاهد مشکلات اساسی در حوزه‌های اقتصادی، اجتماعی و سیاسی خواهیم بود بعدا می‌شود قضاوت منصفانه‌ای در مورد خروجی این دولت داشته باشیم ما شش ماه منتظر بودیم، صبر و حوصله کردیم، به دولت وقت دادیم و هیچ نقدی را وارد نکردیم و تازه در سفرهای استانی از دولت حمایت کردیم. اما در شش ماه بعد نمی‌توان در نقطه امروز ایستاد چون یک سال از عمر این دولت می‌گذرد و سرگردانی دیگر قابل قبول نیست و باید دولت پاسخگو باشد».
این فعال اصلاح طلب که در فتنه 88 نیز دستی بر آتش داشته است، به نمایندگی از جریان اصلاحات بر سر دولت و مردم منت گذاشته و مدعی شده که صبر و حوصله اصلاح طلبان تمام شده است.
این اظهارنظر دقیقا مصداق «پررویی نجومی» است. وی مدعی شده که «دولت سیزدهم هنوز نمی‌داند که ارز ترجیحی را حذف کند یا ماندگار کند»!. در روزهای گذشته «حسین مرعشی» دبیرکل حزب کارگزاران در مصاحبه با روزنامه سازندگی اذعان کرد که دلار 4200 تومانی، «استخوانی در گلو» است. پیش از آن نیز «عباس عبدی» فعال اصلاح طلب در توئیتی نوشته بود: «دو پوست موز زیر پای دولت (رئیسی) است. اول ادامه دلار 4200 تومانی. دوم حذف دلار 4200 تومانی. انتخاب کنید که کدام گام را برخواهید داشت؟». این در حالی است که اصلاح طلبان در سال 97 و در مقطعی که کارشناسان اقتصادی و صاحبنظران با دلایل فنی و منطقی با دلار 4200 تومانی مخالف بودند، تصویر جهانگیری را در لباس «سوپرمن» در روزنامه های خود منتشر کرده و مدعی بودند که دلار 4200 تومانی (دلار جهانگیری) فتح الفتوحی اقتصادی را رقم خواهد زد.
حالا جریان اصلاح طلب به عنوان بانیان کارنامه دولت روحانی و عاملان مشکلات فعلی، با پاک کردن صورت مسئله، بجای عذرخواهی از مردم، با بی اخلاقی ژست طلبکار به خود گرفته است.
در انتخابات ریاست جمهوری 1400 جریان اصلاح طلب با لیدری خاتمی و تاجزاده و بهزاد نبوی و کروبی و تبلیغات فراوان توسط 16 حزب اصلاح طلب تنها توانست 2.443.387 رأی به دست بیاورد؛ یعنی حدود 8 درصد کل آراء ماخوذه. این در حالی است که آقای رئیسی در انتخابات 1400 حدود 18 میلیون رای کسب کرد.
** میراث دولت روحانی را کارنامه رئیسی جا نزنید
روزنامه اعتماد در مطلبی با عنوان «شجاعت باورنکردنی مسئولان» نوشت: «حتی آنان که در مجموع از مدیریت‌های کنونی دفاع و آمارهای منفی حداقلی ارایه می‌کنند نمی‌توانند شرایط کنونی را مطلوب بدانند و نهایت اینکه خواستار صبر و حوصله مردم می‌شوند! به عبارت دیگر همه در وجود مشکلات عظیم کشور که تورم بالای 40 درصد تنها یکی از آنهاست متفق هستند. درواقع ما در یک شرایط فوق‌العاده خاص قرار گرفته‌ایم و مردم راه‌های زیادی برای برون‌رفت از این وضعیت جلوی خود نمی‌بینند. تجمعات گسترده و بی‌وقفه صنفی که حتی کارکنان قوه قضاییه را دربر گرفته است تنها گوشه‌ای از نمودهای اوضاع نابسامان درونی جامعه است که چون علایم شدید التهابی خود را نشان می‌دهد».
این روزنامه اصلاح طلب در ادامه نوشت: «قدرت خرید مردم کمتر می‌شود... مهاجرت نخبگان روند مخرب به خود گرفته است، برخی از استادان دانشگاه از تدریس محروم می‌شوند! کودکان کار و خیابان رو به ازدیادند، حاشیه‌نشینی در شهرهای بزرگ روزبه‌روز ابعاد گسترده‌تری به خود می‌گیرد، آلودگی هوا در شهرهای بزرگ و ترافیکی که میلیاردها ساعت از وقت مردم دایما در آن سپری می‌شود و... با این همه برخی از مسوولان چنان سخن می‌گویند که گویی مشکلات اندکی در کشور وجود دارد و با سرکشی‌های مداوم یکی پس از دیگری حل می‌شوند! دقیقا مشکل اصلی همین‌جاست».
در ادامه این مطلب آمده است: «آغاز درمان با پذیرش بیماری امکان‌پذیر می‌شود. تا زمانی که تصمیم‌گیران مشکلات کشور را سطحی بدانند و اصلاح روندها را آغاز نکنند و هرچالشی را با شعاری پاسخ دهند، پاشنه در بر همین پایه خواهد چرخید. پذیرفتن مشکلات اصلی خصوصا در سیاست خارجی و قطبی نکردن آن و رجوع به نظرات کارشناسان در همه زمینه‌ها، کم کردن سلطه سیاست در اقتصاد و فرهنگ و اجتماع آغاز حل ریشه‌ای مشکلات کشور است. متاسفانه نشانه‌ای از دیدن و پذیرفتن مشکلات عظیم موجود نیست».
جریان اصلاح طلب با توهین به شعور مردم، میراث دولت روحانی را در قالب کارنامه دولت رئیسی جا می زنند. دلار 4200 تومانی تنها یک قلم از میراث اقتصادی دولت روحانی برای دولت سیزدهم است. میراثی که حامیان سابق آن، از آن به عنوان پوست موز زیر پای دولت و استخوان در گلو نام می برند. نقدینگی سرسام آور، تورم 42 درصدی، بدهی عظیم و... بخش های انکارناشدنی میراث دولت روحانی است.
به این موارد توجه کنید؛ خرید 100 میلیون دوز واکسن در حدود 3 ماه و تزریق آنها در طرح واکسیناسیون عمومی، تأمین چند میلیارد دلار ارز ترجیحی برای خرید دارو و کالاهای اساسی مایحتاج مردم، دیپلماسی فعال اقتصادی، مدیریت میدانی و کارآمد در ماجرای اخلال در جایگاه های عرضه بنزین، توقف روند قطعی های مکرر برق در واحدهای مسکونی و واحدهای تولیدی و صنعتی.
همچنین سفرهای استانی رئیس جمهور و اعضای هیات دولت، اصلاح نظام توزیع اقلام ضروری و کوتاه کردن دست دلالان و واسطه ها در تأمین مایحتاج مردم و کاهش قیمت برای مصرف کننده، حضور فعال در اجلاس اقتصادی اکو و امصای قرارداد مهم سوآپ گازی و همچنین عضویت دائم در پیمان شانگهای.
و همچنین مدیریت عوارض زلزله در هرمزگان و اندیکا و سیل در کرمان و سیستان و بلوچستان، اجرای قانون جهش تولید مسکن، افزایش صادرات نفت به‌رغم تحریم ها، تسهیل صدور مجوزهای کسب و کار، کنترل ترازنامه بانک‌ها و عدم استقراض دولت از بانک مرکزی با هدف مهار تورم و...
در هفته های گذشته «مسعود میرکاظمی» رییس سازمان برنامه و بودجه در حساب کاربری توئیتر خود نوشت: «تا سال 1405 دولت باید 535 هزار میلیارد تومان اصل و سود اوراق دولت قبل را پرداخت کند. دولت سیزدهم تاکنون بیشتر از آنکه اوراق بفروشد، اوراق تسویه کرده است».
** بیقراری اصلاح طلبان برای استیضاح وزرای دولت
روزنامه شرق در مطلبی با عنوان «خروج استیضاح از دستور کار» نوشت: «"نمی‌گذارند وزیران را استیضاح کنیم"؛ جمله‌ای پرمعنا که از زبان یک عضو کمیسیون صنایع و معادن منتشر شده است. این جمله را باید کنار اخبار اعلام وصول استیضاح وزرای کابینه سیزدهم از جمله وزیر اقتصاد و بهداشت و کار گذاشت که بارها رسانه‌ای شده و بلافاصله تکذیب شده‌اند. مجلس‌یازدهمی‌ها که شروعی توفانی در طرح سؤال و استیضاح وزرا وحتی روحانی در دولت قبل داشتند، این روزها از ناتوانی در نظارت بر عملکرد کابینه سیزدهم می‌گویند».
در ادامه این مطلب آمده است: «مجلسی که تمام‌قد به حمایت از رئیس‌جمهور جدید پرداخت و همه اعتبار خود را پای پیروزی سیدابراهیم رئیسی در انتخابات گذاشت و کنار کابینه ایستاد تا قد بکشد، این روزها دانسته که برای خروج از بحران فعلی کشور نیازمند استفاده از بازوان نظارتی خود است؛ اما اجازه این کار را ندارد... درحالی‌که مدت‌هاست برخی از نمایندگان مجلس از ضرورت اصلاح کابینه سخن می‌گویند، بخشی از صاحبان نفوذ و قدرت در بهارستان تمایلی برای این مهم ندارند».
جریان اصلاح طلب به طرق مختلف در پی خارج کردن مجلس از ریل نظارت بر دولت و تبدیل آن به تنش و التهاب است. حامیان دیروز آخوندی و زنگنه و نعمت زاده و جماعتی که دختر فلان وزیر را مظلوم جا می زد، الان خود را دلواپس وضع موجود معرفی می‌کند.
هیچکس منکر نقش نظارتی مجلس نیست. قرار هم نیست که نقاط ضعف کارنامه دولت رئیسی نادیده گرفته شود. اما اگر بخواهیم منصفانه قضاوت کنیم، در حال حاضر دولت سیزدهم در همین چند ماهه کارنامه قابل دفاعی ارائه کرده است.
