طرح تجمیع شماره‌های امدادی «خام» است
رییس سابق سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران معتقد است که اجرای طرح تجمیع شماره‌های امدادی کار ساده‌ای نیست، او البته طرح پیشنهادی برای تجمیع شماره‌های امدادی را نیز خام می‌داند و معتقد است که باید توجه بیشتری به زیرساخت‌ها صورت بگیرد.
رضا کرمی‌محمدی در گفت و گو با ایسنا، درباره طرح پروژه راه‌اندازی شماره تلفن واحد برای دستگاه‌های امدادی، اظهار کرد: پیش‌تر بحث راه‌اندازی شماره تلفن واحد برای دستگاه‌های امدادی چند بار به شهرداری و شورای شهر برده شد که قرار بود همه دستگاه های امدادی مثل آتش نشانی، اورژانس و... یک شماره تماس داشته باشند و با سیستمی که ایجاد می شود تماس به سازمان های تخصصی منتقل شود.
رییس پیشین سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران، ادامه داد: مزیت این کار این بود که مردم به سرعت شماره تماس را حفظ می کردند که سریع هم پاسخگو باشد، اما این طرح اشکالات ساختاری داشت و هماهنگ کردن آن به سادگی ممکن نبود، چرا که سیستم پاسخ‌دهی این سازمان‌ها با یکدیگر متفاوت است و سامانه‌های خاص خود را دارند. همچنین این سازمان‌ها پروتکل های متفاوتی را دارند که با یکدیگر متفاوت است، سامانه های آن هم مستقل از هم است. بنابراین با توجه به این مسائل هماهنگی ها بسیار سخت بود تا جایی که تقریبا این پروژه مسکوت ماند.
عضو هیات علمی دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی با تاکید بر اینکه این پروژه بودجه بسیار بالایی نیاز داشت و کشور نمی‌توانست در این باره هزینه کند، گفت: این طرح نیاز به زیرساخت و سرورهایی با ظرفیت بالا نیاز داشت که سامانه تمام سازمان‌ها به آن وصل شود. این نیازمند هزینه بالایی بود. البته از آن جایی که طرح به صورت جامع تکمیل نشده و مسائل آن دیده نشده برخی از بحث‌های آن باقی مانده است. وصل کردن چند سامانه به یکدیگر فرآیندی بسیار طولانی است. همچنین آموزش نیروهایی که بتوانند با تمام این مسائل کار کنند نیز زمان‌بر خواهد بود.
طرح تجمیع شماره‌های امدادی هنوز خام است این استاد دانشگاه با بیان اینکه این طرح هنوز خام است و در حدی نیست که به اجرا نزدیک شود، اظهارکرد: کشورهای دیگر پیش از اینکه سامانه های مستقل پیش برود و گسترش پیدا کند در خصوص راه‌اندازی شماره تماس واحد برای سازمان های امدادی اقداماتی انجام داده بودند، بنابراین تمام الزامات آن را باهمدیگر دیده‌اند. در حال حاضر ما سال ها است که سامانه‌های خاصی را برای هر سازمانی در نظر گرفتیم که هر کدام هم به سمتی رفتند. اگر بخواهیم این ها را یکپارچه کنیم اصلا ساده نخواهد بود. یا باید یکی از این سامانه ها را به صورت پایه قرار داد که در این صورت بقیه دچار مشکل می شوند، یا سامانه جدیدی اضافه کرد که مشکلات سبب می شود قابلیت اجرایی شدنش کم باشد.
وی گفت: با توجه به شرایط فعلی مزایای این طرح توجیه پذیر نیست. به هر حال سازمان‌های امدادی در حال انجام کار خود هستند و مشکل کارکردی ندارند. فقط مشکل این است که یکپارچه نیستند و حالا هم، این سازمان‌ها کار خود را به درستی انجام می دهند. یعنی این اقدام ضروریت فوری ندارد، به همین دلیل نیز انگیزه‌ها در هزینه کردن در اولویت نیست. البته اینکه آیا اقدام جدیدی صورت گرفته یا نه خبر ندارم، اما با توجه به شرایط موجود بعید می‌دانم اقدام خاصی نیز صورت گرفته باشد.
کرمی محمدی در خصوص اجرایی شدن پایلوت این طرح در شهر تهران اظهار کرد: بعید می‌دانم زیرساخت این طرح به سادگی قابل تامین باشد اما در صورت تامین، به نظرم حالت پایلوت باید به صورت موازی انجام شود که سامانه‌های امدادی موجود کار خود را انجام دهند و سامانه واحد طی مدتی به عنوان گزینه‌ای در کنار این‌ها اضافه شود تا تعداد تماس کمتری نیز داشته باشد و به تدریج جایگزین سایر سامانه ها شود.
وی ادامه داد: توجیه قوی برای انجام این طرح ندیدم. در هر حال اگر طرح در تهران انجام شود مثل این است که در کشور انجام شود و به نظرم اگر قرار است به صورت پایلوت انجام شود باید در شهر کوچکتری انجام شود تا آن‌جا جواب بدهد و بعد از آن به سراغ تهران بیایند؛ البته باز هم اگر در کلانشهر ها انجام شود تفاوتی ندارد و اگر کلانشهر هم نباشد سامانه‌های دیگرشان کامل نیست، مثلا شاید آتش نشانی سامانه کاملی در آن شهرهای کوچک‌تر نداشته باشد.
به گزارش ایسنا؛ در روزهای اخیر، رئیس مرکز عملیات اضطراری سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران از آغاز پروژه راه‌اندازی مرکز اعزام و شماره تماس واحد امدادی مشترک خبر داد. پروژه‌ای که اجرای آن از آذرماه سال 1400، در نخستین جلسه ستاد مدیریت بحران کلانشهر تهران که در دولت سیزدهم برگزار شد، به تصویب رسید. از پروژه راه‌اندازی شماره تلفن واحد برای دستگاه‌های امدادی، به عنوان یکی از پروژه‌های کلانشهر تهران یاد می شود که طبق نظر برخی از مسئولان قرار است به صورت پایلوت در شهر تهران به اجرا درآید و پس از اینکه موانع و چالش‌های اصلی و فرآیند اجرای آن تسهیل شد، در سراسر کشور توسعه پیدا کند و به بهره برداری برسد.