«عاشورا» در راه است / اولین رمان مفصل درباره امام حسین (ع)

مهدی سیم ریز، مدیر تولید انتشارات به نشر، در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، از انتشار کتاب جدید منصور انوری با عنوان «عاشورا» خبر داد و گفت: این رمان قرار است در چهار یا پنج جلد از سوی انتشارات به‌نشر روانه بازار نشر شود.

وی با بیان اینکه نویسنده در رمان «عاشورا» به دنبال پرداختن به چرایی وقوع عاشورا و حوادث پس از آن است، ادامه داد: جلد نخست این مجموعه به اتمام رسیده و در مرحله ویرایش و بازنویسی قرار دارد. قرار است اولین جلد این مجموعه تا شش ماه آینده منتشر شود و مابقی مجلدات، به تناوب در دسترس علاقه‌مندان قرار گیرد.

سیم‌ریز به اهمیت کتاب انوری اشاره و اضافه کرد: «عاشورا» اولین رمانی است که تلاش دارد به صورت جامع و از زوایای مختلف به قیام امام حسین (ع) بپرداز. کتاب، بر مبنای این دغدغه نویسنده شکل گرفت که تاکنون اثری که به صورت جامع به عاشورا بپردازد، در ادبیات داستانی عرضه نشده است.

به گفته مدیر تولید انتشارات به‌نشر؛ عمده آثار نوشته شده درباره قیام امام حسین (ع) و واقعه عاشورا، اثر تاریخی و پژوهشی بوده‌اند. در حوزه ادبیات داستانی نیز باید گفت متاسفانه هیچ اثر کامل داستانی درباره این واقعه مهم نوشته نشده است؛ بر همین مبنا انوری تصمیم گرفته در کتاب جدید خود ضمن پرداختن به واقعه عاشورا، با فلش‌بک‌هایی به گذشته تاریخ سر بزند و چرایی وقوع این قیام را از دوران حضرت ابراهیم (ع) روایت کند. نویسنده همچنین در کتاب جدید خود به وقایع پس از کربلا مانند اسارت اهل بیت (ع)، بازگشت از شام و اربعین نیز پرداخته است.

منصور انوری از جمله نویسندگان پیشکسوت حوزه ادبیات داستانی است. اگرچه از او آثار متعددی در قالب رمان و داستان منتشر شده، اما مجموعه «جاده جنگ» از او به عنوان نویسنده‌ای خلاق در اذهان عمومی ثبت کرده است.

انوری طرح اولیه رمان «عاشورا» را بر مبنای ورود حضرت ابراهیم (ع) به شبه جزیره عربستان و بنای خانه کعبه به همراه فرزندشان، حضرت اسماعیل (ع) و سپس بعثت حضرت رسول (ص) و در ادامه، قیام امام حسین (ع) قرار داده است. طرح اصلی رمان از زمان مرگ معاویه و بر تخت نشستن یزید آغاز می‌شود، زمانی که یزید پیامی به حاکم مدینه فرستاد و از او خواست بیعت چند نفر از جمله امام‌حسین (ع) را بگیرد.

او در مصاحبه‌ای تأکید کرده بود: سال‌ها پیش نقل قولی از مرحوم علامه جعفری شنیدم که مرا با خود درگیر کرد و دست از سرم برنداشت. ایشان جمله‌ای فرموده بود به این مضمون که من حاضرم هرچه که دارم از کتاب از نوشته و هر چیز ارزشمندی که در زندگی دارم بدهم به کسی که بتواند یک رمان برای عاشورا در حد رمان بینوایان اثر ویکتور هوگو بنویسد.

از همان موقع که این فرمایش علامه را شنیدم این مسئله ذهنم را به خودش مشغول کرد. منتهی آن موقع داشتم "جاده جنگ" را می‌نوشتم و مشغول آن بودم. بعد هم درگیر ادامه "جاده جنگ" در رمان "گذرگاه" شدم و البته در این فاصله چند کتاب دیگر هم نوشتم که این تعدد کارها باعث شد فرصت نوشتن عاشورا دست ندهد و کار به تعویق بیفتد اما می‌دانستم باید این کار را انجام دهم.