عجیب‌ترین شادی‌های گل در لیگ نوزدهم / عکس

به گزارش ورزش سه، با توجه به تغییر عادت هایی که در 10، 15 سال اخیر در فوتبال به وجود آمده، یکی از جذابیت های هر بازی به شادی پس از گل وصل شده است و حالا دیگر وقتی گلی زده می شود بیشتر به جای مرور روند گل زده شده در ذهن مان، چشمانمان را تیز می کنیم تا در صورت سوئیچ کردن کارگردان تلویزیونی بازی، از گرفتن یک سوژه منحصر به فرد عقب نمانیم.

دیگر از آن دوران خبری نیست که شادی گل های محدودی را بارها و بارها توسط بازیکنان مختلف می دیدیم. از حرکت موتوری و مارپیچ علی دایی و بالا رفتن انگشت سبابه دست راست فرشاد پیوس و حرکت او به سوی تماشاگران خودی تا آغوش باز کریم باقری و دوندگی چند متری او (تا زمان سررسیدن بازیکنان) از جمله شادی گل هایی بودند که بارها و توسط بازیکنان تیم های مختلف آن ها را دیده بودیم.

اما درباره شادی گل های امسال بگوییم. اتفاقی که باید اعتراف کنیم نسبت به سال های قبل کم تنوع تر و سردستی تر بوده است. در لیگ نوزدهم خبری از ای کیو سان شدن کاظمیان، پشتک‌های مرحوم اولادی، سلام نظامی خلیلی، دوربین دستی روی چشم های برهانی، خلع کردن ژنرالی توسط آندو، تهدید بی رحمانه طارمی، پریدن های لج‌درآر احمدزاده و مسلمان، قایق سواری رضاییان و دوستان، غش کردن هاشمی نسب و تلفنی صحبت کردن نیکبخت با لنگه کتانی و صدها سوژه دیگر نبود.

مهدی ترابی؛ بشارت چهارمین قهرمانی در اولین بازی!؟

هافبک همه کاره پرسپولیسی ها اولین گلزن لیگ نوزدهم بود که شادی گلی مبهم را به نمایش گذاشت. او پس از باز کردن دروازه پارس جنوبی جم، در حالی که به سمت هواداران می دوید با انگشتان خود اعداد یک، دو و سه را به نمایش درآورد که نشان می داد این تیم سه بار پیاپی به قهرمانی رسید. درباره عدد 4 البته نه خبری و نه عکسی در دست نیست اما این احتمال می رود که او در ادامه با نشان دادن عدد 4، پیش بینی چهارمین قهرمانی پیاپی را در اولین بازی کرده باشد.

شیخ دیاباته؛ چنگال تیز ببر غران

مهاجم مالیایی استقلالی ها پس از چند دیدار آزمون و خطا در ترکیب این تیم بالاخره به کمک استراماچونی توانست جایی برای خود دست و پا کند و آرام آرام تبدیل به مهاجم محبوب هواداران شود. اما جالب ترین اتفاق برای هواداران در بازی از جایی شروع می شود که مرد 31 ساله آبی ها دروازه حریف را باز می کند. او در این لحظه همچون ببری غران، فریادی بلند سر می دهد و دستهای خود را باز می کند و چنگال های تیز خود را با نشان بینندگان بازی می دهد. شاید در لیگ نوزدهم بتوان این حرکت را بهترین شادی پس از گل تلقی کرد. حرکتی که با ریزه کاری هایی بسیار کمتر، می توان آن را با شادی گل گومیس، مهاجم فرانسوی تیم الهلال مقایسه کرد که پس از هر گل تبدیل به شیر می شود برای لحظاتی چهار دست و پا به سوی دوربین تلویزیون می رود. شاید این نکته را هم باید گفت که گلزن استقلالی ها البته در کنار رفتن به جلد ببر غران، دل نازکی هم دارد چرا که در کسری از ثانیه می تواند از نقش خود خارج شود و قلبی برای هواداران بفرستد.

علی علیپور؛ جدی و پر از دغدغه

مهاجم پرسپولیسی ها را می توان از جمله سردترین بازیکنان فوتبال ایران دانست. به طوریکه پس از سال ها حضور او در جمع قرمزهای پایتخت و به ثمر رساندن گل های داخلی و خارجی، هیچگاه شادی گل ویژه ای او ندیدیم. هر گاه دوربین روی چهره وی فیکس می شود تصویر کسی را می بینیم که گویا آنقدر دغدغه و دلمشغولی دارد که جایی برای طراحی شادی گل در ذهن او پیدا نمی شود! همین علیپور اما در دیدار برگشت دربی تهران دست به تقلید ناشیانه ای از شادی گل مهاجم استقلالی ها زد و در حالی که کسی منظور او را نفهمید با دست های باز و فریادی همچون شیخ دیابانه به سوی هواداران آبی رفت و... (می توان حدس زد چه اتفاقی افتاد) در حالی که چیزی نمانده بود تا خشم هواداران حریف از همان قبل از بازی دامن گیر وی شود با وساطت فرهاد مجیدی قائله ختم شد تا مهاجم پرسپولیسی ها هم احتمالا پشت دست خود را داغ کرد که با همان شادی گل های معمولی پیشین روزگار خود را بگذراند.

وریا غفوری؛ گلزن بی اعصاب

وریا از جمله مدافعان استقلالی هاست که برای تیمش خوب گل می زند. او از جمله بازیکنان ریش سفید استقلال است که در بحرانی ترین روزهای این تیم در لیگ نوزدهم به عنوان نفر اول پیشاپیش بازیکنان قرار داشت و طبیعتا فشار زیادی را متحمل می شد و همان طور که در تصویر پیداست پس از هرگل خود با فریادی از اعماق وجود و در برخی صحنه ها با کوبیدن روی رگ های دست خود، حرف از غیزت و تعصب می زد. حرکاتی که امکان ندارد کسی به عکس های آن نگاه کند و تحت تاثیر قرار نگیرد.

محمدحسین کنعانی؛ از سربندر تا ورزشگاه آزادی

محمد حسین کنعانی از جمله بازیکنانی محسوب می شود که یک شادی پس از گل معروف دارد که از سال ها پیش و زمانی که در تیم ملوان بندر انزلی بود آن را به راه انداخت. دیدار تیم های ملوان و استقلال با قیچی برگردان مدافع تیم انزلی یعنی کنعانی دروازه استقلال را باز کرد و بازی را به تساوی کشاند. شوق گلزنی و گرفتن امتیاز از آبی های پایتخت آنقدر برای او لذت بخش بود که میان بازیکنان ملوان، بی اختیار شروع به رقصی سنتی و البته جنوبی به به نام یزله کرد. از آن روزها به بعد یزله پس از گل محمد حسین کنعانی همراه او بود که به نوعی باقی نیمکت نشینان و بازیکنان و البته هواداران نیز در جشن تک نفره حضور داشته باشند.

محمدرضا سلیمانی؛ از خود بیخود

مهاجم نارنجی پوشان در اولین دیدار تیم خود در لیگ نوزدهم اینچنین شادی گلی از خود به جا گذاشت. او که با سایپا در فولادشهر و برابر ذوب آهن به میدان رفته بودند با دو بار باز کردن دروازه ذوبی ها اینچنین از خود بیخود شد و هر آنچه در حرکات موزون در چنته داشت را رو کرد!

نفت آبادان؛ به یاد سنج و دمام و طبل

درباره شادی گل آبادانی ها نمی توان فقط از یک بازیکن خاص نام برد. اغلب شادی گل آنها دسته جمعی بوده و پیشاپیش هواداران و با یاد ضرباهنگ هایی که با طبل و سنج و دمام اوج می گرفت بدن های خود را آزاد می کردند و البته تقریبا دیداری نبود که این حرکت توسط هواداران پاسخ داده نشود. هوادارانی که در نیم فصل اول لیگ نوزدهم با بازی های خوب تیمشان کمتر دقایقی بود که روی سکوها ورزشگاه تختی آرام و قرار داشته باشند.

شادی دسته جمعی؛ در خط اول کبدی

این هم یکی از شادی های گل بازیکنان پرسپولیس به صورت دسته جمعی پس از یکی از بازی‌های این تیم است گلی که به ثمر رسیدن آن، اینچنین همه بازیکنان را شادمان کرد. آنها گویا در خط اول دیداری تن به تن ایستاده باشند بدون حرکتی اضافه ای به جلو و یا عقب خود را مقابل دوربین عکاسان قرار دادند.

مهدی قایدی؛ متنوع ترین شادی گل

مهدی قائدی بی‌شک یکی از بهترین‌های لیگ نوزدهم بود هم در گلزنی و هم در ارسال پاس گل برای استقلالی ها موثر واقع شد. او یکی از خلاق ترین بازیکنان لیگ در انجام شادی پس از گل بود. گاهی اوقات انگشتانش را به نشانه خاصی در امتداد یکدیگر قرار می داد، گاهی اوقات آن چنان که در تصویر پیداست بازو گرفت، برخی روزها هم همرنگ جماعت می‌شد و همراه دیگر بازیکنان شادی گلی جمعی را به ثبت می رساند. هر آنچه که هست بازیکن زهردار استقلالی ها همانطور که در گلزنی و گل سازی برای این تیم در این فصل موفق بوده در به ثبت رساندن شادی پس از گل نیز توانست دل هواداران را به دست بیاورد.

محمد دانشگر؛ یکه بزن‌های پیراهن آبی

اما مدافع استقلالی ها هم از جمله بازیکنان موفق این تیم بود که در کنار بازی خوبش چند بار هم موفق به گلزنی شد. محمد دانشگر از جمله بازیکنانی بود که بدش نمی آمد در صورت گلزنی حرکتی ابداعی از خود به نمایش بگذارد درست به مانند همین حرکتی جالبی که از او شروع شد و به چند بازیکن دیگر سرایت کرد. در دوران اوج استقلالیها که به همراه سرمربی سابق ایتالیایی خود بازی به بازی می بردند تکامل یافته ترین شادی گل خود را به نمایش گذاشت و مطابق آنچه که در تصویر پیداست بادی به غبغب انداخته و اصطلاحا با کت باز خود را به گوشه زمین می رساند. حرکتی که نمایشی بودن آن کاملا پیدا بود و البته با مشایعت بازیکنان دیگر معنای بهتری می یافت. گروهی که با بردهای پیاپی و آسیب رساندن به تیم های لیگ برتری حالا به طرز جاه طلبانه ای حریف می طلبد، شادی گل بامزه ای که پیش از این قطعا در تمرینات این تیم هم مرور و آماده شده بود.

گئورگ ولسیانی؛ فوتبالیستی که پدر شد

یکی از قدیمی ترین شادی گل هایی که در سطح جهان مرسوم است و به نوعی به زندگی خانوادگی گلزن مورد نظر برمی گردد و آن طور که در تصویر می بینیم که ولسیانی، مدافع محکم سپاهانی ها پس از گلزنی توپ را از دروازه برداشته و زیر پیراهن خود قرار داد. اتفاقی که معنای دیگری جز باردار بودن همسر وی و خبر به زودی پدر شدن او ندارد.

امید نورافکن؛ شادی خطرناک

یکی از پر حرف و حدیث ترین شادی های پس از گل امسال توسط مدافع - هافبک سابق استقلال و فعلی سپاهان رقم خورد. امید نورافکن که پس از بازگشت از بلژیک نتواند به جمع آبی ها راه پیدا کند در تیم امیر قلعه نویی در اصفهان به میدان رفت و البته در دیدار برابر استقلال هم موفق شد گلزنی کند. او آنقدر از این گل خوشحال بود که فریادزنان به سوی کادر فنی رفت و در آغوش آنها جای گرفت. پس از آن دیدار و شادمانی او می توان گفت هر هوادار استقلال این بازیکن را مورد نکوهش قرار داد و البته نکوهیدن اون طبیعتا در میان هواداران درجه‌بندی داشت.

فرشید اساعیلی و عباس زاده؛ تردستی و سرعت عمل

برخی شادی ها هم مطابق آنچه در تصویر می بینید از سرعت عمل و هماهنگی بالایی باید برخوردار باشد. همانطور که تردستی فرشید اسماعیلی هافبک استقلال و دستیار استراماچونی یکی از آن شادی گل های مشترک را انجام دادند و با حرکات سریع دست خود گل زده را جشن گرفتند. حرکاتی که قطعا در تمرینات بارها و بارها آزمایش شده تا در دیداری اینچنینی با هماهنگی زیاد مورد استفاده قرار بگیرد. اتفاقی در تیم نساجی هم افتاد و آنچنان که در تصویر می بینیم بازیکنان پس از گلزنی عباس زاده این گونه با وی یک و دو کردند.

ارسلان مطهری؛ تنها موزیسین لیگ برتری

ارسلان مطهری پس از گذراندن دوران افول خود، در این فصل هم در ذوب آهن و هم در استقلال درخشیده است. او در دوران جدید فوتبال خود یک شادی گل هم طراحی کرده است. او چه با پیراهن ذوب و چه با پیراهن استقلال پس از هر گلی که به ثمر می رساند گیتار خود را در دست می گیرد و در اولین جای ممکن استپ می کند و شروع به تکنوازی می کند. اتفاقی که بازی به بازی بیشتر شده تا الان به غیر از او بازیکنان دیگری هم گیتار به دست شوند.

عارف غلامی؛ شادی گل اشتباهی

شاید بد نباشد به عنوان آخرین حرکت خاص گلزنان، به سراغ شادی پس از گل مدافع استقلالی ها یعنی عارف غلامی برویم. غلامی که تصور می کرد خود توانسته گلزنی کند به سوی تماشاگران دوید و شادی خود را با آنها تقسیم کرد اما ثانیه ای بعد و با تشکیل حلقه شادی گل در قسمت دیگری از زمین فهمید گویا ضربه سر او با نوک پای بازیکن دیگری وارد دروازه حریف شده و به نوعی او در آن بازی مانور شادی گل داد.

43 43