فرزندان زهرا (س) از راه رسیدند...
در سوره مبارکه کوثر خطاب به رسول خدا (ص) آمده است «بِسمِ اللهِ الرَحمَنِ الرَحِیمِ، اِنَا أَعطَینَاکَ الکَوثَرَ، فَصَلِ لِرَبِکَ وَانحَر، اِنَ شَانِئَکَ هُوَ الأَبتَرُ... به نام خداوند بخشنده و مهربان، ما به تو کوثر (خیر بسیار) عطا کرده‌ایم، پس [به شکرانه] نماز برپای دار و قربانی کن، دشمنت بیتبار [بریده نسل] خواهد بود».
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ حسین شریعتمداری مدیرمسئول روزنامه کیهان در یادداشتی تحت عنوان «فرزندان زهرا (س) از راه رسیدند...» نوشت:
1- رعب و وحشت در میان مسیحیان افتاده بود، زنان چهره می‌خراشیدند، مردان با رنگ پریده به حمام خونی می‌اندیشیدند که پیش‌روی بود و نمونه‌هایی از آن را در فیلم‌ها و تصاویر واقعی دیده بودند. کودکان به دامان مادران پناه برده بودند. شاید نمی‌دانستند چه فاجعه‌ای در راه است ولی دلهره مادران و رنگ‌های پریده پدران از واقعه‌ای خبر می‌داد که هرچه بود، شادی و نشاطی در آن نبود... خبر رسیده بود که تروریست‌های داعش به چند کیلومتری آن منطقه مسیحی‌نشین رسیده‌اند. نام داعش با خون و آتش و دود و سربریدن‌ها و زنده زنده سوزاندن‌ها و زنان و دختران را به اسارت بُردن‌ها و کودکان را در قفس‌های آهنین غرق کردن‌ها و... همراه بود... همگان دست به دعا برداشته بودند و با چشم‌های‌گریان خدا را به یاری می‌طلبیدند. زنگ کلیسا به صدا درآمده بود و جمعیت را برای استغاثه و دعا به آستان خدای مهربان فرا می‌خواند... 2- ناگهان خبری به لطافت نسیم صبحگاهی از راه رسید و سراسر شهر را در نوردید. چهره‌های دژم و اندوه گرفته به شادی گرایید. چشم‌ها که از اشک ماتم خیس شده بود، جای خود را به اشک شوق داد... خبر، این بود؛ حاج قاسم سلیمانی با مردان پاکباخته‌اش از راه رسیده است. تروریست‌های تکفیری را که تا چند کیلومتری شهر مسیحی‌نشین «بیجی» در استان صلاح‌الدین عراق پیش آمده بودند، قلع و قمع کرده و به جهنم فرستاده است. دخترک مسیحی که تا چند لحظه قبل از ژرفای دل حضرت مسیح(ع) و مریم مقدس(س) را به یاری می‌طلبید، با سر‌انگشت لرزان اشک شوق از گوشه چشم پاک کرد و آنچه در دل داشت به دست سپرد و با خطی خوش روی دیوار نوشت «ای مریم مقدس، آسوده بخواب که دیگر مسیح به صلیب کشیده نخواهد شد. زیرا فرزندان زهرا رسیدند». 3- در سوره مبارکه کوثر خطاب به رسول خدا (ص) آمده است «بِسمِ اللهِ الرَحمَنِ الرَحِیمِ، اِنَا أَعطَینَاکَ الکَوثَرَ، فَصَلِ لِرَبِکَ وَانحَر، اِنَ شَانِئَکَ هُوَ الأَبتَرُ... به نام خداوند بخشنده و مهربان، ما به تو کوثر (خیر بسیار) عطا کرده‌ایم، پس [به شکرانه] نماز برپای دار و قربانی کن، دشمنت بیتبار [بریده نسل] خواهد بود». کوثر یعنی همان خیر و برکت بسیار زیادی که خدای مهربان از اعطای آن به پیامبر اعظم(ص) خبر می‌دهد، فاطمه‌زهرا سلام‌الله‌علیهاست. تلقی رایج این بود و تلقی بجایی نیز بوده و هست که منظور از خیر کثیر، امامان معصوم(ع) و فرزندان فراوان از نسل زهرای مرضیه(س) است. این هست ولی امروزه به وضوح می‌توان دید که دامنه کوثر بسیار فراتر از آنی است که تصور می‌کردیم. امامان معصوم علیهم‌السلام اگرچه انسان‌های کاملند و در جایگاه و منزلت و هدایت و سعادت‌بخشی به مردمان فراتر از آنند که با هیچ انسان دیگری حتی قابل مقایسه باشند ولی خیل عظیم نیروهای مقاومت و توده‌های انبوه مردم فاطمه‌دوست هم می‌توانند مصداق همان کوثر و خیر کثیری باشند که خدای مهربان وعده آن را داده است. از پیامبر خدا نقل است که «من و علی(ع) پدران این امت هستیم» و ... فاطمه مادر ما نیز هست. 4-... همزمانی میلاد امام راحل ما (ره) با مادر بزرگوارش حضرت زهرای مرضیه نیز طرفه حدیثی است که به یقین بی‌علت نیست. نشانه‌ای که دختر رسول خدا با قبر بی‌نشان خود برجای نهاده بود در چرخ گردون، چرخید و چرخید تا به دورانی که امام خامنه‌ای «عصر خمینی» نامیده‌اند رسید و یاران آخر زمانی زهرای عزیز با آن نشان بی‌نشان، خوش به نشان آمدند، سقف جهان سلطه را آنگونه که فاطمه می‌خواست، شکافتند، با نام و یاد او که رمز خروششان بود بر خیمه و خرگاه ظالمان تاختند و «طرحی نو» در انداختند که رنگ و بوی ظهور مراد غایب (ارواحنا له الفداء) را دارد و سمت و سوی او که جان جانان و روح زمان است را دنبال می‌کند.