قدر سرمایه‌های انسانی و ذخائر مدیریتی کشور را بدانیم
حقِ دولت، انتخاب مدیران اجرایی است و حقِ مجلس، قانون‌گذاری و نظارت بر حسن اجرای قوانین و حقِ دستگاه قضایی رسیدگی به اتهامات و تخلفات است.
خبرگزاری میزان - چهارم دی ماه 1400 سردار وحیدی به کرمان آمد و علی زینی‌وند را در سمت استانداری ابقاء نمود.
استاندار در سخنانی که از ایشان نقل شد، گفته بود: «سالهاست از وابستگی به جناح های خاص خودم را جدا کرده و فقط نیروی نظام جمهوری اسلامی هستم و خودم را ملزم می دانم بیانیه گام دوم انقلاب و نام بزرگ مکتب حاج قاسم را به عنوان نماینده دولت، مو به مو در گفتمان و رفتار انجام دهم و در چارچوب سیاست های نجات بخش دولت و تدابیر وزیر کشور فعالیت نمایم».
و حالا قریب یک ماه است که بازار شایعه برای تغییر استاندار و انتصاب جدید داغ شده است!
در کنار عادت‌های ناصوابی که برای هدر دادن منابع کشور وجود داشته و امروز ثمره آن را در تنش‌های آبی و محیط‌زیست و بحران‌های متعدد اجتماعی و اقتصادی می‌بینیم، لطمه زدن به سرمایه انسانی از همه خسارت‌بارتر است.
در عالم سیاست، جابجایی‌ها و عزل و نصب‌ها امری عادی و یک رویه عرفی است و در کشور ما، هر جناحی که بر سرکار می‌آید، معمولاً تیم خود را به میدان می‌آورد و مدیرانِ سابق، کنار می‌روند.
قطعاً رئیس‌جمهور منتخب و به‌تبع آن، وزیر کشور، در انتخاب استانداران خود، بیش از دیگران حساسیت دارند تا مدیری همراه و همسو با سیاست‌های کلان دولت انتخاب کنند.
یقیناً پیشینه و سوابق مدیریتی افراد را در نظر می‌گیرند و نظر نهادهای امنیتی را لحاظ می‌کنند.
تحقیقاً در چنین شرایطی آقای رئیس‌جمهور، تصمیم به ابقای آقای دکتر علی زینی‌وند گرفته و همه‌ی جهات سیاسی و امنیتی و اجرایی و مصلحت استان کرمان را سنجیده‌اند.
نکته قابل‌توجه این است؛ برخی از کسانی که به مخالفت با تصمیم دولت برخاسته‌اند، فراتر از قانون، تکلیفی برای مداخله در کار دولت و فشارهای پنهان و آشکار ندارند.
از بحث سیاست و اختیارات دولت برای انتخاب مدیران ارشد که بگذریم، بیانِ سخن حق، وصیت امیرالمومنین است: قَالَ مَولاَنَا أَمِیرُالمُؤمِنِین (علیه السلام): أُوصِیکُمَا بِتَقوَی اللهِ وَأَلاَ تَبغِیَا الدُنیَا وَاِن بَغَتکُمَا، وَلاَ تَأسَفَا عَلَی شَیء مِنهَا زُوِیَ عَنکُمَا، وَقُولاَ بِالحَقِ وَاعمَلاَ لِلاَجرِ...
جان‌مایه این کلام و این وصیت مولا این است که: «سخن، به حق بگویید!»
یک مدیر، تا به این جایگاه می رسد، مسیری دشوار را طی می کند و علاوه بر دانش، تجربه های گرانبهایی کسب می کند و کشور، هزینه های سنگینی می پردازد. روزی که ایشان به کرمان آمد، از دانش لازم برای مدیریت پهناورترین استان کشور برخوردار بود و
دکترای روابط بین‌الملل، کارشناسی ارشد روابط بین‌الملل و کارشناسی دبیری الهیات و معارف اسلامی را داشت. تجربه مدیریتی در استان های ایلام و یزد و سیستان و بلوچستان را هم داشت، اما بیش از 400 روز کارِ سخت، در دشوارترین شرایط کشور، در شرایط بی پولیِ دولت و فشار و تحریم های ظالمانه، در بحران کرونا - که روزی 700 قربانی در کشور داشت، در سیل و زلزله های متعدد استان، در کمبود سیمان و مرغ و بحران های متعدد در معادن جنوب و شمال و... توانست استان را به خوبی مدیریت کند، زمین و جغرافیای سیاسی را به خوبی بشناسد، اطلس متنوع فرهنگی کرمان را بشناسد، اقوام و طوایف و جریانات حاکم بر استان را بشناسد، مراسم سالگرد فرمانده شهیدمان را به خوبی و با درایت و در امنیت کامل برگزار کند و...
لذا عدالت و انصاف ایجاب می کند اذعان نماییم که ایشان در این مدت، خود را وقف استان نمود و از جان و دل تلاش کرد.
آقای زینی وند، از عمق 500 متری معادن ذغالسنگ شمال استان کرمان - جایی که هیچ استانداری تا کنون نرفته بود، برای شنیدن درد دل کارگران، تا حضور در سیل اخیر در جنوب، در میدان بود.
اگر دولت، برآمده از مردم است، که هست و اگر انتخاب استانداران، حق وزارت کشور و بنا بر تایید دولت و نهادهای نظارتی و امنیتی بوده که هست، چرا باید پس از این تصمیم بحقِ دولت، گروه های فشار برای تحمیل خواسته های خود و سهم خواهی های سیاسی و غیرسیاسی و یا حتی مصلحت اندیشی، استان را با چالش مدیریتی مواجه کنند و هر روز، شایعه ای ایجاد شود؟!
حقِ دولت، انتخاب مدیران اجرایی است و حقِ مجلس، قانون‌گذاری و نظارت بر حسن اجرای قوانین و حقِ دستگاه قضایی رسیدگی به اتهامات و تخلفات است.
اگر نقش‌ها جابجا شوند، اگر در کار قوا مداخله شود و اگرهای بسیارِ دیگر، (که امروز در انتصاب برخی وابستگان نمایندگان مجلس در وزارتخانه‌ها و در دست گرفتن مدیریت بنگاه‌های اقتصادی و... شاهد، هستیم)، با بحران بی ثباتی در مدیریت کشور مواجه خواهیم بود. بحرانی که به مفهوم خدشه‌دار شدن به اصل تفکیک قوا و تزلزل در ارکان جمهوریت نظام است و با وجه اسلامی نظام هم سازگار نیست. فرصت‌ها نیز زودگذر است. معطل نگه‌داشتن پهناورترین استان، آن‌هم پس از تصمیم دولت، اگر از سر سهم خواهی نباشد، با مصلحت‌اندیشی هم سازگار نیست.
اگر قدر سرمایه‌های ارزشمند انسانی و ذخائر مدیریتی خود را بدانیم، زیان‌های ناشی از صدماتی که به منابع زیرزمینی و روزمینی واردشده، قابل جبران خواهند بود.
و اما سخن پایانی باکسانی است که به دنبال سهم خواهی نیستند و نیت خیر دارند: قدر آقای زینی وند را بدانیم و اجازه دهیم مردم کرمان، از حضور ایشان، کماکان بهره‌مند باشند و استان، بابی ثباتی مواجه نگردد. فرصت‌ها چونان ابرهای بهاری درگذرند...«العاقل یکفیه الاشاره»
جمعی از هم‌رزمان سردار شهید، حاج قاسم سلیمانی و پیشکسوتان دفاع مقدس در لشکر ثارالله