قصه تلخ تیم ناامید فوتبال

ماجرای حسرت فوتبالدوستان و ناکامی تیم امید، دیگر به غم انگیزترین قصه فوتبال و ورزش ما تبدیل شده است. قصه ای که ترجیح می دهیم فراموشش کنیم.

به گزارش گروه ورزش خبرگزاری دانشجو، رئیس فدراسیون فوتبال که خود دلیل بزرگ ناکامی تیم امید در راه المپیک 2024 پاریس بود، حالا وعده داده تیم امید را به زودی تشکیل خواهد داد.

آخرین حضور فوتبال ایران در المپیک؛ حضوری آبرومند

فرانک اوفارل؛ این نام برای همه فوتبالدوستان ایرانی بسیار محترم است. او آخرین حضور ما در فوتبال المپیک را رقم زد تا تیم ملی جواز حضور در المپیک 1976 مونترال کانادا را به دست بیاورد. تیم ملی با حشمت مهاجرانی به آن تورنمنت رفت و با یک یرد یک بر صفر مقابل کوبا (با گل زنده یاد غلامحسین مظلومی) و شکست 3 بر 2 مقابل تیم بزرگ لهستان یکی از قدرت های آن روز (با گلهای علی پروین و حسن روشن) راهی دور یک چهارم نهایی شد. این تنها دوره ای بود که فوتبال بزرگسالان در یک تورنمنت معتبر جهانی از گروه خود صعود می کرد. ما با شکست 2 بر یک مقابل شوروی سابق (با گل پرویز قلیچ خانی) از صعود به نیمه نهایی بازماندیم. نمایش ایران در این بازی و مقابل شوروی پرقدرت هم مانند بازی مقابل دیگر تیم پرقدرت بلوک شرق یعنی لهستان، بسیار آبرومند بود.

این آخرین حضور فوتبال ما در المپیک ها بود که خاطرات خوشی را هم برای فوتبالدوستان ایرانی ثبت کرد تا همواره با حسرت به آن قله نگاه کنیم.

2 المپیک تحریم شده

المپیک 1980 در مسکو و المپیک 1984 در لس آنجلس به دلیل حمایت شوروی و امریکا از صدام در جنگ با ایران، توسط ما تحریم شد.

1988 سئول

این دوره یکی از پررنگ ترین بخش های تاریخ فوتبال ماست. 14 بازیکن با سابقه و باتجربه تیم ملی با پرویز دهداری به اختلاف خوردند و از تیم ملی کنار کشیدند. احمد سجادی، محمد پنجعلی، اصغر حاجیلو، مرتضی فنونی‌زاده، شاهین بیانی، شاهرخ بیانی، حمید درخشان، مرتضی یکه، فرشاد پیوس، عبدالعلی چنگیز، ناصر محمدخانی، سیدمهدی ابطحی، ضیا عربشاهی و غلامرضا فتح‌آبادی خداحافظی کردند تا دهداری به دنبال بازیکنان جوان باشد. ستاره هایی مانند احمدرضا عابدزاده، جواد زرینچه، نادر محمدخانی، محمد تقوی، صمد مرفاوی، سیامک رحیم پور، مجتبی محرمی در این دوره تاریخی به آسمان فوتبال ما اضافه شدند.

در نتیجه این اتفاقات، دهداری با تیمی دگرگون شده راهی مسابقات مقدماتی المپیک 1988 سئول شد. اسفند 1365. آن روزها ما هنوز درگیر جنگ بودیم و اجازه میزبانی نداشتیم. کویت پذیرفت بازی خانگی خود را هم در قطر برگزار کند. دو بازی ما با کویت باید در قطر برگزار می شد. بازی اول میزبان بودیم و 2 بر یک بردیم. بیژن طاهری و کریم باوی دو گل ما را زدند. بازی دوم (که کویت میزبان بود) در همان ورزشگاه با برد یک بر صفر کویت به پایان رسید تا کویت به دلیل گل زده در خانه حریف راهی دور بعد شود.

1992 بارسلون

از این دوره المپیک، دیگر تیم های ملی بزرگسالان اجازه حضور در مسابقات فوتبال را نداشتند. تیم امید ما به حسن حبیبی سپرده شد. تیمی پرستاره. از خداداد عزیزی تا افشین پیروانی، رضا شاهرودی، میرشاد ماجدی و یحیی گل محمدی.

آن تیم که اولین تیم امید ما بود، به دلیل تفاضل گل بهتر قطر در دور اول انتخابی حذف شد.

1996 آتلانتا

برای مسابقات مقدماتی این تورنمنت هم حسن حبیبی به عنوان سرمربی انتخاب شد. ستاره هایی مانند کریم باقری، مهدی مهدوی کیا، مهدی پاشازاده، مرحوم مهرداد میناوند و... در این تیم حضور داشتند؛ اما در گروه سه تیمی که امارات و ترکمنستان در آن حضور داشتند مقابل امارات شکست خوردیم و از راهیابی به دور بعد محروم شدیم.

2000 سیدنی

کوردس آلمانی برای مسابقات مقدماتی بازیکنانی در اختیار داشت که بعدها به ستاره های بزرگ ما تبدیل شدند: جواد نکونام، علی کریمی، علیرضا واحدی نیکبخت، حامد کاویانپور، مرحوم علی انصاریان و... را در اختیار داشت اما پس از شکست مقابل بحرین و لبنان از دور مسابقات کنار رفت. محرومیت معروف یک ساله علی کریمی از فعالیت های فوتبالی، مربوط به همین مسابقات بود.

2004 آتن

محمد مایلی کهن سرمربی تیمی بود که باید برای حضور در المپیک 2004 تلاش می کرد. مهدی رحمتی، وحید طالب‌لو، امیرحسین صادقی، جلال کاملی، علی بداوی، حسین کعبی، ایمان مبعلی و جواد کاظمیان از جمله بازیکنان این تیم بودند؛ اما این تیم هم راهی به المپیک نیافت.

2008 پکن

رنه سیموئز برزیلی سرمربی تیم ما در مقدماتی این المپیک بود. ما در گروه استرالیا و عربستان قرار گرفتیم و حذف شدیم. علیرضا حقیقی، سوشا مکانی، حسین کعبی، مرحوم مهرداد اولادی، حسین ماهینی، مهرداد پولادی و میلاد میداوودی از جمله بازیکنان سرشناس این تیم بودند.

2012 لندن

تیم امید ما در این دوره به یک بازی معروف محدود می شود: بازی با عراق.

قرار بود دو بازی با تیم عراق انجام دهیم. علیرضا منصوریان سرمربی و اصغر حاجیلو هم سرپرست تیم ما بودند. ما به عراق رفتیم و بازی را با یک گل به سود خود تمام کردیم اما پس از بازی مشخص شد کمال کامیابی نیا دو اخطاره بود و اجازه حضور در این بازی را نداشت. بازی برده ما با نتیجه 3 بر صفر به سود عراق تمام شد تا تمرکز و روحیه تا ما برای بازی برگشت در تهران نابود شود. آن بازی را هم دو بر صفر باختیم تا حذف شویم.

کریم انصاری‌فر، پیام صادقیان، محسن مسلمان، احسان حاج‌صفی، علیرضا بیرانوند و علیرضا جهانبخش بازیکنان سرشناس آن تیم بودند.

2016 ریو

محمد خاکپور سرمربی و محمد مایلی کهن مدیر تیمی بودند که رویای حضور در المپیک ریو برزیل را داشت. محمدرضا اخباری، محمد دانشگر، روزبه چشمی، علی کریمی، مهدی ترابی، میلاد محمدی و ارسلان مطهری بازیکنان شناخته شده آن تیم بودند. تیم ما در دور گرهی بعد از قطر ایستاد و در یک چهارم نهایی مقابل ژاپن قرار گرفت و با 3 گل به این تیم باخت و حذف شد.

2020 توکیو

تیم امید ایران برای ورود به مسابقات مقدماتی المپیک 2020 توسط حمید استیلی هدایت می شد و پس از کره جنوبی و ازبکستان و بالاتر از چین قرار گرفت تا مثل همه تیم های امید حذف شود. امید نورافکن، مهدی قائدی، اللهیار صیادمنش و جعفر سلمانی، بازیکنانی بودند که بعدها در آسمان فوتبال ایران درخشیدند.

2024 پاریس

تیم امید قربانی مقاومت بیهوده مهدی تاج شد. تاج نمی خواست گزینه کمیته ملی المپیک یعنی حبیب کاشانی، مدیر تیم شود. کمیته ملی المپیک تلاش فراوانی کرد تاج را متقاعد کند این مدیر را به عنوان مدیر تیم امید معرفی کند؛ اما این اتفاق نیفتاد. فدراسیون فوتبال زمان زیادی را کشت و در نهایت حبیب کاشانی را انتخاب نکرد و بعد هم رضا عنایتی را به عنوان سرمربی تیم امید معرفی کرد تا خیلی زود از مقدماتی المپیک حذف شویم.

2028 لس آنجلس

حالا مهدی تاج گفته به زودی سرمربی تیم امید انتخاب خواهد شد. این وعده بعد از آن مطرح شد که احمد دنیامالی وزیر ورزش گفت تیم امید باید در بازی های آسیایی ناگویا بدرخشد و به المپیک بعدی برود.

وزیر ورزش ابتدا باید به جنگ فدراسیون فوتبال با کمیته ملی المپیک خاتمه دهد. این جنگ، سرچشمه بسیاری از اختلافات است و همین دوگانگی تصمیم سازی، اجازه نمی دهد تیم امید خوشبخت شود.

وزیر ورزش باید یک نهاد را متولی تیم امید کند تا همان نهاد پاسخ ناکامی احتمالی را بدهد. اگر وزیر بتواند این غائله را بخواباند تا فدراسیون فوتبال، انتخابی کارشناسی و درست داشته باشد و از تیم امید هم حمایت کند، تیم امید بخت خواهد داشت وگرنه به همان راهی می رود که در این 52 سال رفتیم.