مرگ صنعت خودروسازی با درجا زدن 60 ساله / چرا نمی توانیم خودرو ملی با کیفیت بسازیم؟

به گزارش خبرنگار اقتصادی شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ رهبر معظم انقلاب اسلامی در بیاناتی که روز چهارشنبه در گفتگو ویدئویی با فعالان حوزه تولید و کار داشتند نکات بسیار مهمی عنوان کردند از جمله آنها توجه به ساخت خودرو با سوخت 5 لیتر بنزین در 100 کیلومتر بود.

ایشان در این بیانات گفتند:«من میگویم وقتی که می‌توانیم در بخش نظامی یا فرض کنید در بخش پرتاب ماهواره فضائی یک چنین حرکت بزرگی را انجام بدهیم، چرا نتوانیم اتومبیلی، خودرویی تولید کنیم که در صد کیلومتر مثلا پنج لیتر بنزین لازم داشته باشد؟ دائم متوقف بشویم در اتومبیلی یا خودرویی که مثلا فرض کنید دوازده لیتر یا ده لیتر یا هشت لیتر مصرف می‌کند. یعنی این توانایی وقتی در ما وجود دارد، این روحیه ابتکار وقتی در ما وجود دارد، در همه بخش‌های کشور وجود خواهد داشت؛ هم در بخش صنعتی، هم در بخشهای گوناگون دیگر [نظیر] کشاورزی و خدماتی. حرف ما این است.»

تولید خوردو در ایران سابقه‌ای 60 ساله دارد؛ کار خود را با مونتاژ شروع کرد و با گذشت 6 دهه همچنان کپی کاری و مونتاژ اولویت اصلی این صنعت است. هرچند خودروهایی مانند سمند، دنا، رانا و... نیز به عنوان خودروی ملی با موتور پایه ملی تولید شده‌اند، اما چنین اقداماتی نیز در نهایت بیشتر حاصل وارادات و استفاده از تکنولوژی قدیمی صنعت جهانی خودرو بود.

مرگ صنعت خودروسازی با درجا زدن 60 ساله

صنعت خودروسازی جهان با رشد شتابنده همراه با صنایع دیگر پیش رفته و وارد عصر جدید خودروهای خودران و برقی شده است. بخش خصوصی در کشورهای مادر حوزه خودروسازی، توان زیرساختی و بالایی در ساخت خودرو و رقابت با به کارگیری علم و دانش روز دارند. در عرصه رقابت جهانی درجا زدن یک کارخانه، برند یا صنعت به معنای مرگ آن است.

متاسفانه به گفته کارشناسان حوزه خودرو، کشور ایران خودروساز نیست و بیشتر وابستگی به وارادات دارد. حتی قطعه سازان نیز وابستگی کامل به مواد اولیه واراداتی دارند. برحسب گزارش هایی 20 درصد خودرویی مانند پراید همچنان ارز بر است و قطعات آن از خارج وارد می شوند. به همین دلیل است که به بهانه افزایش قیمت ارز به ناگهان خودروهایی که ادعا می شد، ملی هستند رشد قیمت چندبرابری داشتند.

رهبر معظم انقلاب اسلامی به عنوان فردی دلسوز و آینده نگر، هدف گذاری مهمی برای صنعت خودروسازی در نظر گرفته اند و بارها نیز در بیانات شان در سال های گذشته بر آن تاکید داشتند. رشد صنایع نظامی و موفقیت آنها در به روز کردن دانش و ساخت تولیداتی بومی، یک ذهنیت مناسب برای تعمیم آن در صنایع دیگر است.

ظلم قدرت سیاسی و سرمایه داری به خودروسازی ایران

هرچند هر صنعتی ملزومات و نیازهای خود را دارد و زمانیکه خودروسازی به صنعت و وارد رقابت بازار می شود، مباحث کلان و خرد اقتصادی مانند عرضه و تقاضا، قیمت تمام شده محصول نهایی، نیازسنجی بازار و... مطرح می شود که این مباحث در ساخت تجهیزات نظامی در اولویت اصلی نیستند، با این وجود، تاکید بر اراده ساخت خودروهایی با کیفیت و حتی با قابلیت صادرات برای رقابت با خودروسازان جهانی، یک بحث مبنایی، هویتی، عزت مندانه و حکیمانه است.

کشور ایران دارای نیروی انسانی و منابع طبیعی سرشار و گوناگون برای توسعه صنعت خودرسازی در ابعاد ملی، منطقه ای و جهانی است. چنین ظرفیتی متاسفانه نادیده گرفته شده و با سودمند بودن بازار واردات و دلالی در این بخش، تولید خوردوی باکیفیت بومی تحت الشعاع سودجویی ها قرار گرفته است.

صنعت خودروسازی ایران از همراهی زیانبار دو محرک قدرت سیاسی و سرمایه داری رنج می برد که این دو به دنبال سودهای فوری و زودگذر برای خود هستند. بنابراین ارائه خودروهایی با ساخت سریع و بدون کیفیت برای تولیدکنندگان و مقامات سیاسی اولویت بیشتری دارد تا از یکسو نیروهای سیاسی کارگزار شعار افزایش تولید را تحقق یافته ببینند و سرمایه گذاران نیز به سودهای کلان در بازار بدون رقیب ایران دست پیدا کنند.

شکل‌گیری نامیمون ائتلاف سیاسیون و سرمایه داری سودجو بخش خودروسازی ایران را فلج کرده و این ائتلاف مانع از هرگونه ابتکاری برای خروج از چنین وضعیتی می شود. افراد نخبه طراح و نیروی صنعتی خبره در ایران کم نیستند. نیروهایی که پس از چند صباح فعالیت در این حوزه یا سرخورده شده یا به کمپانی های بزرگ خودروسازی جهان کوچ می کنند.

خودروهایی که به زودی برق می‌سوزانند

با وجود حمایت ضمنی حاکمیت از طرح های ملی تولید با کیفیت خودرو با فناوری جدید، موانع بزرگ در سایر بخش های بانکی، مالی، سرمایه گذاری، دلالی، انحصارطلبی، وارادات و ارز بر سر راه ابتکارات قرار می گیرند. موضوعاتی که به هیچ وجه در بخش صنایع نظامی نیستند و در صورت نفوذ چنین تفکری به سرعت با آن برخورد می شود.

بنابراین ایران می تواند به خودروساز قدرتمند تبدیل شود و به مانند برخی از صنایع و علومی که به سمت بومی سازی و با قدرت رقابت جهانی رفته اند، درآید اما تا زمانیکه قاطعانه با موانع و سودجویان برخورد نشود و سیاستگذاری ها و قوانین با قاطعیت اجرا نشوند، حال و روز بخش خودروی ایران همینی است که وجود دارد. همچنین در کنار خودروهای کم مصرف، سرمایه گذاری برای تولید خودروی برقی و هوشمند می بایست اولویت صنعت خودرو در ایران باشد؛ چرا که در چند دهه آینده، بازارها با خوردوهای برقی و خودران تصرف خواهد شد.

انتهای پیام /