یک‌شنبه 20 مهر 1404

ناطق‌نوری در جمع اقتصاددانان

وب‌گاه دنیای اقتصاد مشاهده در مرجع
ناطق‌نوری در جمع اقتصاددانان

مجموعه رسانه‌ای «دنیای اقتصاد» میزبان حجت‌الاسلام و المسلمین شیخ علی‌اکبر ناطق نوری، روحانی و سیاستمدار میانه‌رو بود که در جمع اقتصاددانان، تحلیلگران و فعالان اقتصادی به طرح برخی مسائل روز کشور و همچنین ماموریت رسانه‌ها در این شرایط، به‌ویژه با تاکید بر نقش و جایگاه «دنیای اقتصاد»، پرداخت. رئیس پیشین مجلس در این نشست با تاکید بر جایگاه رسانه‌ای «دنیای اقتصاد» در تاثیرگذاری بر نسل جوان...

عکس: حسین سلمانزاده - دنیای اقتصاد

علی‌اکبر ناطق نوری پس از شنیدن نکات اقتصاددانان، با بیان اینکه من به تمامی نکات مطرح‌شده از سوی کارشناسان و مهمانان نشست گوش دادم، اظهار کرد: البته اعتقاد من بر این است که اجرای چنین برنامه‌ها و طرح‌هایی در این وسعت و گستردگی در شرایط امروز کشور و از جانب مسوولان - چه گرایش چپ و چه گرایش راست داشته باشند - شدنی نیست و بر همین اساس بعید است که این پیشنهادها در عمل موثر واقع شوند. اگرچه باید گفت که این پیشنهادها و برنامه‌ها برای نسل آینده کشور مفید بوده و بر همین اساس درست و مقبول هستند.

ناطق نوری افزود: دانشجویان و جوانان کشور، قشری آگاه، روشنفکر و آزاده هستند. آنان بدانند که امروز یک روزنامه و مجموعه‌ای وجود دارد که در آن نگاه آزاد اقتصادی بیان و ارائه می‌شود. البته نباید توقع داشت که در کوتاه‌مدت به نتیجه برسید. نسل جوان اگر با این تفکر و امید تربیت شوند، فردا روزی که مسوولیتی در کشور عهده‌دار شدند، متاثر از این تلاش‌ها خواهند بود و ان‌شاءالله نتایج این برنامه و اقدامات، باقیات الصالحات برای شما و همه عوامل و همکاران در روزنامه خواهد بود. البته من توقع نداشته و ندارم که مسوولان کشور در دولت یا مجلس یا دیگر نهادهای کشور از این برنامه‌ها و اقدامات تاثیر و بهره ببرند. من به سبب سوابقی که دارم، عملکرد و نظرات و برنامه مسوولان را دنبال و بررسی می‌کنم.

مردم را رها نکنیم

رئیس سابق بازرسی دفتر رهبری در ادامه این نشست به ذکر یک خاطره پیش از پیروزی انقلاب اسلامی پرداخت و گفت: مرحوم پدرم یک روحانی بود که به‌شدت به آیت‌الله کاشانی علاقه داشت. خاطرم هست که بعد از اختلاف بین مصدق و کاشانی، طرفداران مصدق به خیابان پامنار رفتند و منزل کاشانی را سنگباران کردند. این رویه تا 28مرداد ادامه داشت. من آن زمان سن کمی داشتم و خانه ما در خیابان خیام واقع بود. صبح آن روز برای خرید نان از خانه به بیرون رفتم. مردم مدام شعار «درود بر مصدق» و «مرگ بر شاه» می‌دادند. من مجددا بعدازظهر همان روز برای خرید از خانه خارج شدم و دیدم که شعبان جعفری با دارودسته‌اش شعار «مرگ بر مصدق» و «جاوید شاه» را سر دادند. صبح «درود بر مصدق» و بعدازظهر «مرگ بر مصدق»!

ناطق نوری افزود: عده‌ای در همان اوضاع به سراغ مرحوم کاشانی رفتند و به او گفتند که اوضاع خراب است و شما ورود کنید و به مصدق کمک کنید. مرحوم پدرم وقتی به خانه برگشت، برای ما تعریف کرد که مرحوم کاشانی گفت که آن روزی که من بر سرم می‌زدم که ما باید با هم باشیم و مردم را رها نکنیم برای چنین روزی بود و توجه نکردید و سرنوشت این چنین شد.

علی‌اکبر ناطق نوری در ادامه با بیان اینکه متاسفانه در کشور اتفاقات زیادی رخ داده است و فرازونشیب‌های زیادی دیده‌ایم، تاکید کرد: من و برخی از دوستان قبلا بارها هشدار دادیم که دولت باید برنامه‌ریز، نظاره‌گر، حمایتگر و هدایتگر خوبی باشد که مالیات بگیرد و کشور را اداره کند. کار باید دست مردم باشد و باید بخش خصوصی حمایت و هدایت شده و در عین حال تحت نظارت باشد. البته از آنها نیز باید مالیات گرفته شود. من با این دیدگاه تلاش کردم موثر باشم، اما در پاسخ گفتند این تفکر اسلام آمریکایی است، آنها به من گفتند که «اینها طرفداران سرمایه‌دارها و بازاریان هستند، ولی کشور، کشور مستضعفین و پابرهنه‌هاست!»

ایشان در ادامه با ذکر یک تجربه از زمانی که مدیریت دفتر بازرسی رهبری را بر عهده داشتند، افزودند: من زمانی در خدمت آقای محمد طبیبیان در دفتر بازرسی بودم. آنجا گروهی داشتیم که مشاوران بخش اقتصادی آن آقایان جلالی و نائینی بودند. بعد از مدتی آقای عظیمی بودند و بعد هم مرحوم احمد توکلی آمدند و همین طور بعدا آقای ایروانی و دانش‌جعفری به جلسات پیوستند. مرحوم جمشید پژویان هم که در بحث مالیات تخصص داشتند، آن زمان حضور داشتند. ما در آن گروه با هم درخصوص مسائل اقتصادی روز کشور بحث می‌کردیم. در آن گروه از چپ و راست، تند و کند، طرفدار سرمایه‌داری و طرفدار مستضعفان دعوت کردم برای بحث و مشورت تا به یک طرح و نتیجه برسیم. ناطق نوری در ادامه افزود: آن زمان برخی از آقایان نگران شدند و ادامه ندادند. طبیبیان تنها کسی بود که طرح داد. ما این طرح را بررسی و تدوین کردیم اما به‌اجرا نرسید.

وی در ادامه در خصوص مسائل فرهنگی نیز به این تجربه اشاره و ابراز داشت: درباره مسائل فرهنگی دانشگاه‌ها نیز آن زمان اساتید چپ و کمونیست و غیره داشتیم که تاکید کردم ما نمی‌توانیم این گروه را اخراج یا دستگیر کنیم. لذا بهتر است که ابتدا کرسی آزاداندیشی بگذاریم که در حسینیه ارشاد این مهم دایر و نامش «دارالحکمه» گذاشته شد. اساتید می‌آمدند و نظرات خودشان را ولو به عنوان مخالف مطرح می‌کردند و سپس این جلسات مکتوب و چاپ شده و بین اساتید و دانشجویان توزیع می‌شد. دانشجویان و سایر اساتید نیز به عنوان مستمعین می‌توانستند در این جلسات شرکت کنند. همه اعم از توده‌ای و کمونیست و چپ و راست می‌توانستند در این جلسات نظرات خودشان را بیان کنند. چنین جلساتی به جای کلاس‌هایی که وزن علمی بالایی نداشتند، می‌توانستند اثرگذاری بهتری داشته باشند، اما در نهایت عده‌ای رفتند و این جلسات را تعطیل کردند.

ایشان با تشبیه این فضا به دوران ملی شدن صنعت نفت و همچنین سال‌های پس از پیروزی انقلاب تاکید کردند: زمان آیت‌الله کاشانی و دکتر مصدق هم اوضاع به این منوال بود، یعنی تا یکی سر کار می‌آمد به طرف مقابل حمله می‌کرد. در سال‌های پس از آن هم اگر چپ‌ها روی کار می‌آمدند به راست‌ها حمله می‌کردند و اگر راست‌ها در راس بودند، بلافاصله چپ‌ها را می‌زدند. این مساله باعث شد که در میانه این زدوخوردها، مردم از دست بروند و دیگر کسی با آنها همراهی نکند. اینکه تا یک گروهی روی کار می‌آید، به گروه مخالف حمله می‌کند درست نیست. با این رویکرد که کاری پیش نمی‌رود و نمی‌شود کشور را اداره کرد.

کار را دست مردم بدهیم

ناطق نوری با تاکید بر این نکته که من طرفدار این ایده بودم که کار را دست مردم بدهیم، تصریح کرد: به این معنا که دولت نقش برنامه‌ریز و نظارت را بر عهده بگیرد و حمایتگر باشد. مشکل دیگر این است که در کشور ما مراکز تصمیم‌گیری بسیار متعدد و گسترده است و هر کاری بخواهد صورت بگیرد، چندین و چند مرجع و شورا درباره آن نظر می‌دهند. این یعنی آ‌نکه تصمیم‌گیری‌ها یک‌جا صورت نمی‌گیرد. در همین حوزه فرهنگی چند شورا و مرکز تصمیم‌گیری داریم؟ مگر می‌شود با این روش‌ها کشور را اداره کرد؟

حجت‌الاسلام والمسلمین ناطق نوری در پایان صحبت‌های خود با اشاره به اینکه کشور در نهایت با مشکل قانون اساسی هم مواجه است، به رسالت و ماموریت رسانه‌ها، به‌ویژه «دنیای اقتصاد» اشاره و تاکید کرد: «دنیای اقتصاد» و رسانه‌هایی مانند «دنیای اقتصاد» می‌توانند اثرگذار بوده و به کمک نسل جدید بیایند که دید بازتری نسبت به مسائل دارند، تا بتوانند ذ‌هن‌ها را نسبت به اقتصاد، نسبت به اداره کشور و این قبیل مسائل باز کنند. اهمیت این موضوع به این خاطر است که مردم بتوانند آزادانه تصمیم‌گیری کنند. همچنین خوبی این مساله این است که نسل جدید و نسل جوان لااقل متوجه می‌شوند که یک صدای درست، آزاد و منطقی در میدان اقتصادی کشور وجود دارد.

اقتصاددانان چه گفتند؟

پیش از صحبت‌های ایشان، جمعی از تحلیلگران، فعالان و اقتصاددانان برجسته کشور به طرح دیدگاه‌های خود نسبت به مسائل اساسی و مبتلابه کشور پرداختند. در این نشست ابتدا دکتر علیرضا بختیاری، مدیرعامل مجموعه رسانه‌ای «دنیای اقتصاد»، با اشاره به ماموریت مجموعه به‌ویژه روزنامه «دنیای اقتصاد» در آگاهی‌بخشی به جامعه و تولید ادبیات اقتصادی تاکید کرد: اواخر سال 1383 یا اوایل سال 1384 «دنیای اقتصاد» یک مصاحبه با مرحوم هاشمی رفسنجانی که در آن زمان قصد نامزد شدن در انتخابات ریاست‌جمهوری را داشتند، انجام داد که ایشان در آن مصاحبه تاکید کردند که اگر زمان من رسانه‌ای چون «دنیای اقتصاد» بود و وجود داشت، من از طرح تعدیل اقتصادی عقب‌نشینی نمی‌کردم. از این زاویه ما تلاش کردیم بسته‌بندی خوبی برای اداره اقتصاد کشور به سیاستگذاران آماده کنیم، اینکه چقدر استفاده کردند یا اینکه موثر بوده نکته‌ای است که دوستان باید به آن پاسخ بدهند.

پیروی از اصول علم اقتصاد

در ادامه دکتر محمد طبیبیان، اقتصاددان برجسته، با اشاره به تاثیرگذاری رسانه‌ای «دنیای اقتصاد» گفت: «دنیای اقتصاد» امروز یک نهاد برای افکار عمومی جامعه و یک ثروت برای کشور است که این محصول زحمات مدیریت به‌ویژه مدیرمسوول و سردبیرهایی بوده که در این مدت مشغول به کار بوده‌اند. ما تقریبا رسانه‌ای را نداشته‌ایم که بدون وابستگی به دولت یا بودجه دولت و صرفا با اتکا به روزنامه‌نگاری حرفه‌ای بتواند چنین اثری را از خود بر جای بگذارد.

طبیبیان با اشاره به هنر مدیر مجموعه که توانسته این رسانه را در توفان حوادث همچنان پایدار نگه دارد، تاکید کرد: پیروی از اصول رمز موفقیت این روزنامه است که باعث شده له یا علیه کسی موضع‌گیری نکند. انتقاد به دولت‌ها در این سال‌ها انتقاد از شخص که نبوده، بلکه انتقاد از برخی رویکردها آن هم با متر علمی و پیروی از اصول اقتصاد بازار بوده است. اما اینکه تا چه حد دولت و تصمیم‌گیرندگان از این نظرات استفاده کرده‌اند، وظیفه «دنیای اقتصاد» نبوده و نیست، بلکه موضوع کار دوستان، روزنامه‌نگاری حرفه‌ای، نقادانه، علمی و منصفانه است. دولت‌ها سازمان برنامه دارند و از نظر کار کارشناسی باید به این نهاد رجوع کنند. اما چون آقایان این کار را نکرده‌اند که بخواهند یک بسته‌بندی سیاستی داشته باشند، نمی‌توانند بگویند که چرا سیاستمدار به حرف «دنیای اقتصاد» توجه نکرده است. در ثانی اساسا بهتر است «دنیای اقتصاد» بر رسالت و جایگاه رسانه‌ای خود که تولید فکر و اندیشه است، تمرکز کند.

تاثیرگذاری‌ای فراتر از دانشگاه

دکتر موسی غنی‌نژاد، اقتصاددان برجسته و مشاور مجموعه رسانه‌ای «دنیای اقتصاد»، نیز دیگر چهره‌ای بود که در صحبت‌های کوتاه خود به تجربه همکاری با روزنامه و بخش‌های دیگر آن پرداخت و افزود: باعث افتخار است که من از سال 82 کمتر از چند ماه پس از شروع کار «دنیای اقتصاد» با این مجموعه همکاری کرده و از آن زمان همکاری نزدیکی با دوستان داشته‌ام. باید تاکید کنم در سال‌هایی که اینجا حضور داشته‌ام، بیشتر از دانشگاه توانسته‌ام از این رسانه به جامعه خدمت کنم.

تقویت یک طرز فکر اقتصادی

دکتر محمد‌مهدی بهکیش دیگر اقتصاددان برجسته‌ای بود که در این نشست به بیان نظرات خود پرداخت. بهکیش با بیان اینکه مجموعه «دنیای اقتصاد» دو شنونده دارد، یکی کارشناسان دولت و دیگر مردم، گفت: اگر بخواهیم یک ارزیابی کنیم، «دنیای اقتصاد» روی ذهن جامعه و بدنه تحصیلکرده خیلی تاثیرگذار بوده است. به تعبیر ما جامعه تا 15-10 سال پیش چپ بود، اما الان وضعیت متفاوت است. در این میان اما بوروکراسی که نقش مهمی در سازمان دولت دارد و در شرایط کنونی در حال لاغر شدن و ضعیف شدن است، همچنان به دلیل مقاومت‌های سیاستگذار، مانند گذشته فکر می‌کند. این بدنه به هر میزان که ضعیف شود، مساله سیاستگذاری در کشور هم ضعیف می‌شود. در این میان باید اضافه کرد که منافع شخصی و گروهی و تحریمی هم با این وضعیت بسیار درگیر شده است. مسائل، مشکلات، ارز ترجیحی و... را منافع عده‌ای خاص نگه داشته است.

دکتر بهکیش در ادامه با بیان اینکه باید خود را برای یک طرز فکر جدید آماده کنیم، افزود: آماده کردن جامعه برای تقویت یک طرز فکر اقتصادی ماموریت «دنیای اقتصاد» به‌عنوان یک مجموعه رسانه‌ای است، اما اینکه چگونه این دیدگاه تبدیل به سیاستگذاری شود، مساله دیگری است که بحث جدایی است و به تعبیری نباید کار حرفه‌ای ما باشد، باید در دستورکار دولت قرار گیرد. ما سعی کرده‌ایم ایده‌هایی را پرورش دهیم که سیاستگذار مکدر نشود و در‌عین‌حال در جریان واقعیت‌های اقتصاد بین‌الملل قرار گیرد؛ چرا که دولت ارتباط بوروکراسی با خارج را قطع کرده و از این زاویه به صورت کم و بیش در جریان تحولات نیست و اتفاقات خوب و بد را تشخیص نمی‌دهد. وظیفه ما با کمک شما و دوستان برای تولید فکر این است که چگونه می‌توان از این مرحله عبور کرد و دریچه‌ای را باز کرد که بوروکراسی بتواند خود را بروز دهد و حرف خود را بزند، بدون اینکه از گرفتاری‌هایی نگرانی داشته باشد که ممکن است گریبان آن را بگیرد.

اثر دنیای اقتصاد بر بدنه کارشناسی دولت

دکتر ولی‌الله سیف، رئیس سابق بانک مرکزی، دیگر سخنرانی بود که در این نشست به رسالت «دنیای اقتصاد» پرداخت و تاکید کرد: من چون در کار اجرا بوده‌ام، می‌خواهم از زاویه دیگری به بحث نگاه کنم. تاثیر اصلی فعالیت «دنیای اقتصاد» فضای کارشناسی کشور و جهتی است که به این بدنه می‌دهد و این را من به خوبی لمس کرده‌ام. چرا که از همین بدنه کارشناسی، ایده‌ها به مجموعه‌های تصمیم‌گیری کشور وارد شده و در نتیجه بسیار موثر بوده است. بخواهیم نسبت به فضای 20 سال پیش مقایسه کنیم، این ایده‌ها و چرخش و گردش آن امروزه قابل لمس است. باید اضافه کرد حساسیت‌هایی هم از سوی برخی مدیران سیاسی کشور نسبت به ایده‌هایی که در «دنیای اقتصاد» تولید شده وجود داشته است و ما شاهد بودیم که به‌نوعی یک گاردی نسبت به این موضوع وجود داشته است.

سیف در ادامه افزود: اکنون فضا آماده است برای یک سری حرکت‌های بزرگ. از این جهت تردیدی ندارم. کار خوب دیگری که «دنیای اقتصاد» قبل از مدیریت من بر بانک مرکزی انجام داده بود، ارتباط با مجموعه بانک مرکزی و به‌ویژه با بدنه کارشناسی بانک مرکزی بود. این همکاری در زمان مسوولیت بنده هم ادامه داشت. من استنباط کردم که مخالفت‌هایی با این مساله صورت می‌گرفت و به بالا انتقال داده می‌شد که من با این رویکرد برخورد و تاکید کردم یکی از موهبت‌ها و نکات مثبت این است که بانک مرکزی برای بیان دیدگاه‌های خود بتواند از یک نهاد به نام «دنیای اقتصاد» استفاده کند. و حتی معتقدم در سطوح مدیران میانی هم در سازمان برنامه و بودجه، وزارت اقتصاد و غیره، نظرات مجموعه «دنیای اقتصاد» می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد.

پر کردن خلأ سازمان برنامه و بودجه

مهندس مصطفی موذن‌زاده، از مدیران اجرایی سابق و فعال اقتصادی، در این نشست با تاکید بر کار مهم «دنیای اقتصاد» در پر کردن خلأ کار کارشناسی دولت تاکید کرد: زمانی سازمان برنامه قوی بود، تا دوره‌ای که این سازمان بود و موثر عمل می کرد، ما مدیران اجرایی سازمان برنامه را یک قدرتی می‌دانستیم که باید با آن کار کرد و همزمان باید جوابگو می‌بودیم. سر هر برنامه‌ای بحث می شد، کارشناسان قوی داشت و وضعیت مناسبی بود. به‌تدریج بدنه کارشناسی دولت ضعیف شد. مهم‌ترین کاری که «دنیای اقتصاد» کرده این بوده که این خلأ را پر کرده و به هر میزان که بدنه کارشناسی دولت ضعیف بوده و ضعیف عمل کرده، «دنیای اقتصاد» بخشی از این خلأ، ضعف و کم‌کاری را برای کشور تا حدی پر و حل کرده است. از این جهت می‌گویم بخشی، چون «دنیای اقتصاد» در جایگاه اجرایی قرار ندارد که از آن بخواهند همه این خلأها را پر کند.

موذن‌زاده با تاکید بر اهمیت این کار بزرگ «دنیای اقتصاد» تاکید کرد: در دولت مدام کارشناسان را رانده و تضعیف کرده‌اند و نظرات آنها را نپذیرفته‌اند، و آنهایی که احساس موثر بودن نکرده‌اند از دولت خارج و وارد بخش خصوصی شده‌اند. بنابراین این کار مهم را جناب آقای بختیاری به‌خوبی انجام داده‌اند. وی با اشاره به طرح برخی انتقادات از «دنیای اقتصاد»، تصریح کرد: این مساله نشان می‌دهد که «دنیای اقتصاد» موثر عمل کرده که شاهد این رفتارهای انفعالی از سوی این افراد و گروه ها بودیم و هستیم.

دنیای اقتصاد؛ نهادی در سطح ملی

در ادامه دکتر عباس آخوندی، تحلیلگر و فعال سیاسی و اقتصادی، با بیان اینکه جامعه امروز به‌شدت قطبی شده است، اظهار کرد: در چنین جامعه قطبی‌شده، اکثر روزنامه‌ها مخاطبان خود را از دست داده‌اند، مشکلات زیادی دارند، از بحث تیراژ پایین گرفته تا مسائل دیگر مثل بحران کاغذ را می‌توان مثال زد. در این فضای دو‌قطبی‌شده و همزمان امنیتی‌شده، طبیعتا روزنامه‌ها و رسانه‌ها نمی‌توانند ورود کنند. نتیجه این می‌شود که رسانه مخاطبان خود را از دست می‌دهد. آخوندی با طرح این پرسش که در یک جامعه به‌شدت قطبی‌شده رسالت رسانه‌ها چیست، به ماموریت دشوار مطبوعات پرداخت و تاکید کرد: روزنامه‌نگاری مدرن تکنولوژی‌محور است و این اساسا با فیلترینگ سازگار نیست. همچنین تلویزیون‌محور شدن برنامه‌ها و تولید محتوا به شکل زنده و مستقیم هم که با توجه به مساله انحصار، نمی‌توان چندان آینده‌ای برای آن قائل بود. به‌رغم این همه مشکلات امروز «دنیای اقتصاد» یک نهادی است که در سطح ملی در حال خدمت کردن است.

وی با بیان اینکه درآمدهای دولت هنوز بعد از دهه‌ها مشخص نیست، گفت: از زمان ناصرالدین شاه تاکنون مشخص نشده درآمد خزانه چقدر است. این در حالی است که در شرایط کنونی گام اول برای استراتژی ضد تورم، شناخت کسری بودجه به‌عنوان محرک اول است که خود این مولفه نیازمند مدیریت خزانه و درآمدهاست. بدون این مدیریت خزانه و اینکه مشخص نشود چقدر از درآمدهای نفتی و مالیاتی و سایر درآمدها کجا می‌رود، طبیعتا نمی‌توانید به کنترل تورم بپردازید. مشکل دوم اضافه‌برداشت بانک‌ها است که آن هم خود را به شکل برداشت‌های چند‌هزار‌میلیاردی نشان داده شده است.

مرجعیت در حال ظهور

مهندس محمد‌وحید شیخ‌زاده، مدیرعامل شرکت فکور صنعت تهران، هم به‌عنوان سخنران دیگر با اشاره به اینکه در طول دهه‌های گذشته ما با تضعیف مرجعیت‌ها از جمله اصناف، تشکل‌ها و گروه‌ها مواجه هستیم، اظهار کرد: اما در‌عین‌حال «دنیای اقتصاد» به‌عنوان مرجع در حوزه رسانه ظهور کرده و شناخته شده است. این نورافشانی «دنیای اقتصاد» و بستری برای حرف حساب زدن، باعث اهمیت این نقش شده است. فضایی که با تقویت بخش خصوصی همراه بوده است.

بلوغ رسانه‌ای

دکتر محمدعلی وکیلی، مدیرمسوول روزنامه ابتکار، هم با اشاره به این موضوع که «دنیای اقتصاد» به نقطه‌ای از بلوغ رسیده که محصول یک مدیریت خوب و تولید فکر با بدنه کارشناسی است، تاکید کرد: این مساله در شرایطی اتفاق افتاده که کشور گرفتار حکمرانی توزیعی شده است. وکیلی افزود: کار «دنیای اقتصاد» کار سختی است، تفاوت کار «دنیای اقتصاد» با روزنامه‌های سیاسی که نماد روزنامه‌های توزیعی و پرداختن به بدیهیات هستند، تولید اندیشه است که نقطه قوت «دنیای اقتصاد» است. اما پژواک این تولید در تصمیم‌گیری‌ها کجاست، اگر بود که وضعیت این نبود.

روایت‌پردازی اصولی از علم اقتصاد

دکتر مصطفی صادق، اقتصاددان، پژوهشگر و استاد دانشگاه، نیز به‌عنوان دیگر سخنران این نشست به فلسفه علم اقتصاد و نقش «دنیای اقتصاد» در روایت صحیح از آن پرداخت و گفت: از مشروطه به این سو کسانی که به فرنگ سفر کرده بودند، از مشاهدات خود در کتابخانه‌ها خاطراتی را بیان می‌کردند و تاکید داشتند که آنچه دیده و خوانده‌اند، دانش اقتصاد است، حال آنکه آنچه خوانده بودند دانش اقتصاد نبود، بلکه دانش سرپرستی بود. «دنیای اقتصاد» و اساتید آن یک‌تنه در مقابل این جریان که اقتصاد را دانش سرپرستی می‌دانست و می‌داند، به شکل دانش آزادی معرفی کرد و آزادی را ثروت‌ساز و قدرت‌ساز معرفی کرد.

صادق در ادامه افزود: برای نسل ما هم گمان بر این بود که قرار است اقتصاد بخوانیم و دیگران را مدیریت کنیم و اگر دانشی به دست آورده‌ایم حق حاکمیت بر دیگران را داریم. دفاع حقوقی از آزادی، دفاع کارآیی از آزادی، رسالت «دنیای اقتصاد» و اساتید آن بوده و من به اساتید خودم این نوید را می‌دهم که نسل بعدی این را خوب به دست گرفته و آزادی را می‌پروراند که با آن هم قدرت بسازد و هم ثروت. بنابراین «دنیای اقتصاد» به‌عنوان یک نهاد در مقابل دانشگاهی شکل گرفته که هنوز کتاب‌هایی با منطق سرپرستی را آموزش می‌دهد. از این جهت کار دنیای اقتصاد کاری زاینده است و جای قدردانی دارد.

در پایان سایر مشارکت‌کنندگان از جمله مهندس عبدالرضا هاشم‌زایی نماینده ادوار مجلس، دکتر غلامرضا حیدری، مهندس قاسم میرزایی نیکو از نمایندگان اصلاح‌طلب مجلس دهم، دکترمهدی پزشکان عضو هیات مدیره دنیای اقتصاد و آرش خوش‌خو مدیر اکو ایران در نشست به بیان نظرات خود پرداختند.

فیلم گفت‌وگوی حجت‌الاسلام علی‌اکبر ناطق نوری با «اکو ایران» را از طریق اسکن کیوآرکد تماشا کنید.

راه مذاکره هیچ‌گاه بسته نیست

ناطق‌نوری در جمع اقتصاددانان 2