نبود حمایت از کودکان انگلیسی و بحران سوادآموزی

بر اساس تحقیقات، بحران سوادآموزی در بریتانیا بر اثر حمایت نکردن از کودکان هزینه‌ای برابر با 830 میلیون پوند برای هر گروه در طول سال تحصیلی به بارآورده است.

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از گاردین، براساس تحقیقات جدید، حمایت نکردن از توسعه زبان و ارتباطات در سال‌های اولیه رشد کودکان، منجر به «بحران سواد» شده که رفع آن می‌تواند برای هر گروه تحصیلی در سال 830 میلیون پوند هزینه داشته باشد.

این گزارش که با همکاری سازمان ملی سوادآموزی بریتانیا انجام شده، نشان داد هر سال حدود 106هزار کودک 5 ساله در انگلیس از استاندارد مورد انتظار برای سوادآموزی برخوردار نمی‌شوند. برمبنای این تحقیق هزینه بلند مدت برای جبران سواد ناکافی به طور متوسط 7800 پوند برای هر کودک تخمین زده شده که شامل 5300 پوند از دست دادن درآمدهای بالقوه مادام‌العمر و همچنین 2500 پوند در هزینه‌های آموزشی اضافی، اجتماعی و رفاهی و درآمد مالیاتی کمتر به ازای هر کودک است. این به این معنی است که دولت حدود 270 میلیون پوند در سال را با افزایش مخارج و درآمد مالیاتی کمتر از دست خواهد داد.

دو پنجم از 106هزار کودکی که می‌توانستند استانداردهای مورد انتظار سواد را با حمایت مناسب برآورده کنند در مناطق محروم زندگی می‌کنند. از آنجا که تجربه فقر تاثیر زیادی بر مهارت‌های ارتباطی، زبان و سواد اولیه کودک دارد، این امر پیامدهایی برای یادگیری، اعتماد به نفس، رفاه و توانایی آنها برای شکوفایی تا پایان عمر خواهد داشت.

انتشار این گزارش همزمان با راه‌اندازی کمپینی به نام «کلمات اولیه اهمیت دارد» شده که از 250هزار کودک در مناطقی که بیشترین آسیب را از بحران هزینه‌های زندگی می‌بیند حمایت می‌کند و از دولت و کسب‌وکارها می‌خواهد هر چه زودتر برای بالابردن کیفیت زندگی این کودکان سرمایه‌گذاری کنند.

به گفته داگلاس مدیرعامل بنیاد سوادآموزی ملی، این تحقیق نیاز شدید به مداخله فوری را تایید می‌کند و کمپین جدید راه‌اندازی شده تا با رسیدگی مستقیم به جوامع و خانواده‌هایی که به کمک بیشتر نیاز دارند، به قلب مشکل توجه شود. بیش از یک چهارم کودکان پنج ساله در بیرمنگام، لیورپول و منچستر سطح سواد پایینی دارند. تنها در این سه شهر، هزینه اقتصادی زندگی کودکان 5 ساله که استانداردهای سوادآموزی مورد انتظار را ندارند، حدود 30 میلیون پوند برای هر گروه است. اگرچه تقریباً همه والدین و مراقبین بهترین‌ها را برای فرزندان خود می‌خواهند و برای ارایه آن تلاش می‌کنند، اما خانواده‌های با درآمد پایین‌تر با موانع بیشتری برای حمایت از کودکان خود برای توسعه مهارت‌ها مواجه هستند. موانع احتمالی عبارتند از عدم اعتماد والدین به مهارت‌های سوادآموزی خود، محدودیت منابع مالی که تهیه کتاب را محدود می‌کند، و رفتار ضداجتماعی که دسترسی به امکانات رفاهی را دشوارتر می‌کند.

در این‌گزارش اعلام شده گرچه اندازه‌گیری آن دشوار است، اما حرفه‌ای‌ها مطمئن هستند که بیماری همه‌گیر کرونا موجب بدتر شدن مهارت‌های ارتباطی، زبانی و سوادآموزی شده است؛ زیرا بسیاری از تسهیلات سال‌های اولیه متوقف شدند و والدین با چالش‌هایی در ایجاد تعادل بین کار، نگرانی‌های مالی و حمایت مواجه شدند و یادگیری فرزندانشان در خانه در حالی که از شبکه های حمایتی معمول خود جدا بودند، تضعیف شد.

یکی دیگر از مواردی که در این‌گزارش به آن اشاره شده این است که بسیاری از کودکان خردسال در مهارت‌های ابتدایی خواندن و ارتباط بسیار عقب مانده‌اند، باید زنگ خطر را همه جا به صدا درآورد. بسیاری از هزینه‌های شکست در زمینه سوادآموزی اولیه را کودکانی از محروم‌ترین مناطق کشور متحمل می‌شوند و نابرابری‌ها را برای نسل بعدی تقویت می‌کنند و از این رو راه‌حل‌هایی برای حمایت از خانواده‌ها، محیط های سال‌های اولیه و جوامع برای غلبه بر بحران سواد ضروری است.